ตามหัวข้อเลยค่ะ คือในครอบครัวเรามี แม่ พี่ชาย น้องสาว เราเป็นลูกคนกลาง คือเรารู้สึกว่าบางทีเราก็โตแล้วนะ แม่ควรปล่อยเราบ้าง ทำไมเขาไม่ปล่อยเรา
เหมือนที่ปล่อยพี่ชายเรา เราเคยถามเขานะคะว่าทำไม เขาตอบว่าเพราะเราเป็นผู้หญิง ถ้าเกิดอะไรขึ้นความเสียหายจะเยอะกว่าผู้ชาย เราก็เข้าใจนะคะว่าเขาเป็นห่วง แต่ก็ปล่อยเราบ้างก็ได้ คือเราเป็นคนที่ติดเพื่อนค่ะ อันนี้ยอมรับ เพราะเราปรึกษาเพื่อนได้ทุกอย่าง เพื่อนไปไหนเราไปด้วยตลอด แต่ไม่ใช่สายเที่ยวกลางคืนนะคะ เพราะแค่6โมงเย็นก็ต้องถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวจะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เราเจอนะคะ
ทำงานบ้านเราจะเป็นคนที่ทำเยอะที่สุด (ทำทุกอย่างที่นึกออก)
โดนบ่นเยอะที่สุด **พี่เรานอนกินขนมอยู่แล้วไม่เก็บ หรือมีคนทำเลอะไว้ =เราโดนบ่นก่อน)
นินทาเราลับหลัง **ตอนนั้นเขาปิดประตูห้องไม่สนิท แล้วเราได้ยินค่ะ มีชื่อเราชัดเจน**
พูดเปรียบเทียบเวลาเราทำอะไรไม่ดี (เรามีเพื่อนที่เรียนดีอยู่เยอะ แล้วพอเขาถามเกรดเพื่อน:4.00: เขาก็จะมาถามเราว่าทำไมเพื่อนทำได้ แล้วเราทำไม่ได้)
พอเราทำได้ดีก็บอกว่าแค่ฟลุ๊ค , ครั้งหน้าต้องดีกว่านี้
บังคับให้เราเป็นสิ่งที่เขาอยากให้เป็น (อยากเป็นศิลปินค่ะแต่แม่อยากให้รับราชการ..)
บอกให้เราไปตาย **เราตื่นสายค่ะประมาณ9โมง เขาบอกว่าถ้าอยากนอนก็นอนให้ตายไปเลยนะไม่ต้องตื่นขึ้นมา)
บางครั้งถ้าเขาตำหนิ เราเลือกที่จะไม่พูดกลัวที่พูดไปมันจะแย่ลง แต่พอเราไม่พูด เขาจะตบหน้าเราค่ะ
ตอนนี้กลัวมากค่ะ กลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะตอนนี้ชอบอยู่คนเดียวมากกว่าเข้าสังคมอีกค่ะ พูดน้อยลงเยอะมาก(จากที่เคยเฟรนลี่)
บางครั้งก็อยากตาย อยากหายๆไป เพราะใช้ชีวิตไปก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่อยากเป็น ทำสิ่งที่อยากทำ อยู่ไปก็โดนกดดัน ทำอะไรก็ผิด ทำอะไรก็แปลกแยก
ที่โรงเรียนก็โดนเหยียดโดนดูถูก โดนเพื่อนบูลลี่บ้าง รู้สึกไม่มีค่าเลยค่ะ เพื่อนๆคิดว่ายังไงคะ..???
เคยโดนครอบครัวสองมาตราฐานใส่กันมั้ยคะ
เหมือนที่ปล่อยพี่ชายเรา เราเคยถามเขานะคะว่าทำไม เขาตอบว่าเพราะเราเป็นผู้หญิง ถ้าเกิดอะไรขึ้นความเสียหายจะเยอะกว่าผู้ชาย เราก็เข้าใจนะคะว่าเขาเป็นห่วง แต่ก็ปล่อยเราบ้างก็ได้ คือเราเป็นคนที่ติดเพื่อนค่ะ อันนี้ยอมรับ เพราะเราปรึกษาเพื่อนได้ทุกอย่าง เพื่อนไปไหนเราไปด้วยตลอด แต่ไม่ใช่สายเที่ยวกลางคืนนะคะ เพราะแค่6โมงเย็นก็ต้องถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวจะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เราเจอนะคะ
ทำงานบ้านเราจะเป็นคนที่ทำเยอะที่สุด (ทำทุกอย่างที่นึกออก)
โดนบ่นเยอะที่สุด **พี่เรานอนกินขนมอยู่แล้วไม่เก็บ หรือมีคนทำเลอะไว้ =เราโดนบ่นก่อน)
นินทาเราลับหลัง **ตอนนั้นเขาปิดประตูห้องไม่สนิท แล้วเราได้ยินค่ะ มีชื่อเราชัดเจน**
พูดเปรียบเทียบเวลาเราทำอะไรไม่ดี (เรามีเพื่อนที่เรียนดีอยู่เยอะ แล้วพอเขาถามเกรดเพื่อน:4.00: เขาก็จะมาถามเราว่าทำไมเพื่อนทำได้ แล้วเราทำไม่ได้)
พอเราทำได้ดีก็บอกว่าแค่ฟลุ๊ค , ครั้งหน้าต้องดีกว่านี้
บังคับให้เราเป็นสิ่งที่เขาอยากให้เป็น (อยากเป็นศิลปินค่ะแต่แม่อยากให้รับราชการ..)
บอกให้เราไปตาย **เราตื่นสายค่ะประมาณ9โมง เขาบอกว่าถ้าอยากนอนก็นอนให้ตายไปเลยนะไม่ต้องตื่นขึ้นมา)
บางครั้งถ้าเขาตำหนิ เราเลือกที่จะไม่พูดกลัวที่พูดไปมันจะแย่ลง แต่พอเราไม่พูด เขาจะตบหน้าเราค่ะ
ตอนนี้กลัวมากค่ะ กลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะตอนนี้ชอบอยู่คนเดียวมากกว่าเข้าสังคมอีกค่ะ พูดน้อยลงเยอะมาก(จากที่เคยเฟรนลี่)
บางครั้งก็อยากตาย อยากหายๆไป เพราะใช้ชีวิตไปก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่อยากเป็น ทำสิ่งที่อยากทำ อยู่ไปก็โดนกดดัน ทำอะไรก็ผิด ทำอะไรก็แปลกแยก
ที่โรงเรียนก็โดนเหยียดโดนดูถูก โดนเพื่อนบูลลี่บ้าง รู้สึกไม่มีค่าเลยค่ะ เพื่อนๆคิดว่ายังไงคะ..???