คิดอย่างไรกับผู้หญิงนอนตื่นสาย

ผมมีแฟนอยู่ด้วยกัน แต่แฟนผมเธอไม่เคยลุกมาทำอะไรก่อนผมเลย ถ้าผมตื่นสายเขาก็ตื่นสายตาม ถ้าผมไม่ลุกมาทำอะไรเขาก็จะนอนตาม ผมไม่เห็นเขาขยันทำอะไรเหมือนคนอื่นเขาเลย รถยนต์ผมก็ซื้อให้ ทองผมก็ซื้อให้ ไอโฟนผมก็ซื้อให้ เรียกได้ว่าอยากได้อะไรผมก็ซื้อให้ทุกอย่าง ผมมีหน้าที่จ่ายเงินอย่างเดียว  ทุกวันนี้ผมไม่มีช่องว่างเป็นของตัวเองเลย ตัวเขาติดกับผมตลอด ไปไหนไปด้วยตลอด บางทีมันอึดอัด ผมบอกให้เขาไปหาเพื่อนๆบ้าง พาเพื่อนๆไปเที่ยวกันบ้าง จะคุยกับผู้ชายหรือมีกิ๊กก็ไม่ว่า ไปโลกภายนอกบ้าง ผมไม่รู้ว่าผมเลี้ยงเขาสบายเกินไปไหม ผมเริ่มรู้สึกไม่มีชีวิตเป็นของตัวเองเลย ผมเล่นเฟสเห็นแฟนคนอื่นๆเขาหาอะไรทำยามว่างช่วยสามีทำโน่นนี่ ผมรู้สึกอิจฉาเลย แต่พอมองแฟนตัวเองไม่เคยคิดจะทำอะไรเลย คอยจะติดตามผมทุกอย่าง ผมแค่อยากให้เขาคิดทำอะไรให้มันมีประโยชน์บ้าง แฟนผมเขายังขับรถไม่เป็น ผมเลยไปซื้อรถ camry ให้เขาเพื่อมาหัดขับ แต่ถึงตอนนี้ผมก็ไม่อยากสอนเขาขับเลย เพราะเขาไม่เคยทำให้ผมรู้สึกว่า ถ้าเขาขับรถเป็นแล้วจะหาอะไรทำให้มันเกิดประโยชน์บ้าง เขามีพร้อมทุกอย่างที่ผมหาให้ เพื่อนๆเขายังอิจฉาเขาเลย หลายๆคนอยากได้รับโอกาสแบบนี้ แต่แฟนผมเขาคงสบายมากเกินไป ผมแค่อยากระบายความรู้สึกครับ ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านนะครับ