คือเรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อ3ปีก่อนผมทำพาสทามอยู่ เซเว่น แล้วอยู่ๆมีน้องผู้หญิงคนที่พึ่งมาสมัครใหม่ได้ 2-3 เดือน เดินเข้ามาร้องไห้กับผม คือต้องบอกก่อนว่าผมค่อนข้างสนิทกับเค้าอยู่พอตัว
เค้าบอกว่าพ่อตบเค้าและไล่เค้าออกจากบ้านเพราะว่ามาทำงานเซเว่น ไม่ช่วยกิจการที่บ้าน คือต้องบอกก่อนว่าเค้าพึ่งกลับมาจากเรียนจบนอก
ตอนนั้นผมก็ไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง เพราะผมก้ทะเลาะกับพ่อแม่อยู่เหมือนกัน พร้อมกับไม่ขอตังพ่อแม่และทำงานส่งตัวเองเรียน
ต้องบอกก่อนว่า ผมจบแค่ ม.3 ผมเลือกต่อ ปวช. ปีแรกผมเรียนไม่จบเพราะว่าตามเพื่อนมากเกินไป แล้ว ปีต่อมาผมก้ไปสมัครปี1 อีกครั้งคราวนี้เรียนจบเทอม แต่ว่าพอจะขึ้นปี2 ผมก้ทะเลาะกับพ่อเรื่องไม่ช่วยงานที่บ้านพ่อผมบอกว่างั้นค่าเทอมก็หาเอาเอง
ผมก็เลยออกจากวิทยาลัย แล้วก็มาสมัครเป็น Part time กะว่าทำงานส่งตัวเองเรียน จนจบปี 1 อีกครั้ง
ต่อจากตอนแรก
น้องเค้าวิ่งมาร้องไห้กับผมที่หลังร้านบอกว่าพ่อตบเค้าและไล่เค้าออกจากบ้านเพราะว่ามาทำงานเซเว่น แล้วเค้ามาบอกให้ผมช่วยเค้าบอกว่าเค้าจะหนีออกจากบ้านเค้าไม่อยากช่วยกิจการที่บ้าน แต่อยากทำงานพร้อมกับสร้างเนื้อสร้างตัวเอง
ผมก้ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะผมกับน้องเค้าก้ทำ Part time เหมือนกันเงินเดือนก็ 4000 กว่าเพราะเป็นร้านเฟรนไชส์ ผมก้ไม่รูจะช่วยยังไงก้เลยบอกว่าเดี๋ยวเลิกงานค่อยคุยและกันเพราะผมทำงานกะดึก พอเลิกงานก้ไม่รู้จะไปคุยที่ไหน ตอนนั้นง่วงก็ง่วง ก็เลยบอกไปคุยบ้านผมก่อนก็ได้ พอถึงบ้านผมก็ถามปัญหาเค้าทั้งหมด
เค้าบอกว่าพอกลับถึงไทยเค้า ก็ รู้ว่าพ่อแม่ หย่ากัน พ่อกับน้องก็ไม่คุยกัน เค้าก็เลยไม่อยากอยู่บ้านอยากออกมาทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง
ผมฟังไปฟังมาผมก้ช่วยเค้าไม่ได้เพราะผมก็ทะเลาะกับพ่อแม่เหมือนกันก้เลย ผมเลยบอกเค้าไปว่าอยู่บ้านผมก็ได้แต่แอบๆหน่อยและกัน ไม่อยากให้พ่อแม่ผมเห็น
แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกผมก้พูดอย่างนั้นแหละ ต้องบอกก่อนว่า น้องเค้าออกจากเซเว่นเเล้ว เพราะพ่อเค้ามาถึงร้านแล้วมาบอกว่าลูกเค้าลาออกแล้ว
หลังจากนั้นพ่อผมก็เฟอร์นิเจอให้ห้องนอนให้ผมใหม่หมด ผมก็เลยถามพ่อจะซื้อทำไม หลังจากนั้นผมก็คุยกับพ่อปกติหลงจากไม่คุยกันมา5ปี
และจากนั้นผมก็เลยได้อยู่กับเค้า ไปโดยปริยายผมก็ยัง งง ตัวเองเหมือนกัน
ต่อจากเรื่องเรียนของผม
ผมก็ยอม ออกจากวิทยลัยในตอนนั้น เพราะอยากช่วยเค้าให้ถึงที่สุดเพราะว่าชีวิตเค้าปัญหาเค้าเยอะมากจิงๆ คือ กลับมาถึงไทย พ่อแม่หย่ากัน อยู่บ้านก็โดนบังคับสาระพัดจะโดน พอจะออกมาทำงานด้วยตัวเองก็โดนพ่อตบหน้าพร้อมกับไล่ออกจากบ้าน
หลังจากนั้น 2 เดือนพ่อเค้าก็โทรตามกลับไปบ้านแต่เค้าไม่อยากกลับเค้าอยากเรียนต่อ ป.ตรี แต่เค้าบอกว่าเค้าไม่กลับเค้าจะอยู่หอ เค้าไม่อยากกลับ แต่ตามจิงเค้าอยังอยู่กับผม ตอนแรกเค้า เศร้ามากเหมือนคล้ายๆ จะเป็นโรคซึมเศร้าเลยแหละ ผมก็เลยต้องหยุดงาน 3เดือนกว่าๆ เพื่อดูเค้า พอเค้าดีขึ้นผมก็ออกไปทำงานเซเว่นอีกครั้ง แต่รอบนี้ทำได้ ประมาณ 3 เดือน ผมก็เป็นโรคกรดไหลย้อน ที่แบบว่า พอก้มตัวลง หรือ เดินบ่อยๆ เดินนานๆ ลมมันก็ตีขึ้นมาจากกระเพาะ แต่ผมก้ฝืนทำได้อีก 2 อาทิตกว่าๆ คราวนี้มันไม่ใช่แค่ลม ถ้าทำหนัก มันก็จะมีอ๊วกออกมา วันนึงเป็นบ่อยมาก จากผมมีน้ำหนัก 56 กว่า
แต่พอเป็นโรคนี้เวลากินอ่ะไรไป ส่วนใหญ่มันจะไม่ย่อยมันจะค้างอยู่ในท้อง น้ำหนักผมก็ขึ้นไป 80 กว่าๆ ภายใน 2 เดือน
ผมก็เลยหยุดทำงานแล้วออกมาทำงานกับคอมอยู่บ้านแทน
ต่อจากเรื่องน้องเค้า
หลังจากพ่อเค้าโทรมาน้องเค้าก็คุยกับพ่อเค้าปกติ แต่พอหลังจากพ่อเค้าโทรมาคุยด้วย แม่เค้าก็โทรมาหา ปีแรกก้คุยกันปกติ แต่ปี2 ปี3 แม่เค้ากับพ่อเค้าก็โทรมาหาทุกวัน แต่ว่ารอบนี้ เค้าโทรมาแต่เรื่องเดิมๆแล้วก็โทษกันไปกันมาว่าอีกฝ่านเป็นคนผิดที่ทำให้หย่า ปี2 นี่น้องเค้าเครียดมากเหมือนจะไปเป็นโรคซึมเศร้าอีก ผมก็คอยดูคอยปรอบทุกวันทุกครั้งที่พ่อแม่เค้าโทรมา พอถึงปีที่3เค้าก็เริ่มชิน
ผมเลยชวนเค้าเล่นเกมเค้าจะไม่เครียดมากเกินไปก็เลยซือคอมมาอีกเครื่องเอาไว้มาเล่นด้วยกัน ตอนเเรกก้ไม่มีอะไร
แต่พอมาท้ายปีที่3 ประมาณ เดือน กรกฎา เพื่อนเค้าแนะนำเกม GTA V Roleplay (FiveM) ก็เริ่มเปลี่ยนไป
จากที่แบบไม่ค่อยเล่นเกมคราวนี้เล่นทั้งวันทั้งคืน เริ่มไล่ผมลงไปข้างล่าง โดยเค้าให้เหตุผลว่าจะสตรีม มั่งหละทำงานมั่งหละ ผมอยู่ทำไม่สะดวกทั้งที่เมื่อก่อนก้ไม่เป็นไรไม่เคยมีปัญหาอะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็ปล่อยให้เค้าทำไป ถ้าเค้ามีความสุขผมก็ยินดี ดีกว่าไปทำให้เค้าเครียดแล้วกลับไปซึมเศร้า
จนวันนึงผมตื่นเช้ามาจะมาเช็คผลบอลผมก็ไปเจอประวัติการหาข้อมูลเค้าคือเค้า เพลง รับได้มั้ยถ้าฉันมีใครอีกคน จากปกติไม่เคยฟัง ผมก็เลยไปแอบฟังเค้าเล่นเกม แต่ผมไม่ได้ค้นหรือเปิดคอมเค้าอ่านนะ ผมถือว่า เป็นพื้นที่ส่วนตัว
ผมแอบไปฟังเค้าเล่นเรื่อยๆ ก็ได้ใจความว่า เกม GTA V Roleplay (FiveM) เซิฟที่เค้าเล่นอยู่ มันมีแต่งงานกันในเกม แล้วก้มีคนมาคุยกับเค้าคุยไปคุยมาประมาณ2เดือนเค้าก็แต่งงานกันในเกม แล้วมันตรงช่วงที่ผมกับเค้าทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะผมเตือนเค้าว่านอนมั่ง พักผ่อนมั่ง เค้าก็บอกทำโลโก้ ทำรูปให้คนในเซิฟอยู่ แล้วสุดท้ายผมเลยใช้ไม้แข็งคือ ถ้าไม่พักผ่อนบ้างก็แยกกันอยู่ เพราะผมกลัวเค้าเครียด กลัวสุขภาพเค้าจะโทรม แต่เค้าก็ไม่หยูดเค้าก้เล่นต่อ
ผมก็ไม่คุยกับเค้า พอผ่านมาวัน2วัน ผมก็กลับมาคุยกับเค้า เค้าก็บอกผมกลับมาทำไมเค้าจะไปแล้ว จะมาคุยไรอีก เค้าบอกว่าไม่เหลือความรู้สึกให้ผมแล้วตั้งแต่ผมบอกคำนั้น พอผมถามแล้วถ้ามีปัญหาครอบครัวอีกใครจะค่อยปรึกษาใครจะช่วย เค้าบอกว่าเค้ามีคนช่วย พอผมถามว่าใคร เค้าบอกว่าคนที่เค้าแต่งงานในเกม ผมก็เลยบอกว่า ในโลกออนไลน์มันเชื่อใจใครไม่ได้หรอกนะ เค้าบอกว่าต่อให้พูดไรมาเค้าก็ไม่อยูเเล้ว พอใจเย็นแล้วถามว่า คุยกันนานยังเค้าบอกว่า 2 เดือน
ผมก็เลยบอกว่า 2เดือน ในโลกสเหมือนจิง กับ 3 ปีในโลกความเป็นจิง อะไรมันดีกว่ากัน กับคนที่ไม่เคยเจอหน้ากับผมที่เจอกันทุกวันคอยช่วยเหลือตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
เค้าบอกว่ายังไงเค้าก้เลือกคนที่เจอในเกมต่อให้พูดไรมาก็ตาม เพราะตอนที่ผมไม่คุยกับเค้า 2 วัน แฟนเค้าในเกมมาอยู่เป็นเพื่อน แล้วผมอยู่ไหน
ผมก็เลยบอกว่าอยากให้เค้าพักผ่อนผมเลยลงไปนอนข้างล่าง เค้าก็บอกว่ามันสายไปแล้ว ผมนี่ช๊อคเลย !!!
ผมเลยบอกเค้าผมยอมเสียการเรียนยอมเสียเพื่อนฝูงเพื่อเค้า มา 3 ปี อดีตของผมที่เสียไปผมเสียให้เค้าคนนั้นว่างั้น เค้าก้บอกว่าใช่จะมาบอกไรตอนนี้เค้าเลือกไปแล้ว
ผมเลยบอกว่าผมทำให้ตั้งแต่วันที่เค้ามาร้องให้ใส่ผม วันเเรก ผมช่วยเค้ามาตลาด 3 ปี ช่วยให้ร่าเริ่งช่วยให้หายป่วยเป็นโรคซึมเศร้า 1 ปีเต็ม
กับเค้าที่พึ่งมา 2 เดือน เค้าบอกว่าแล้วจะให้ทำยังไงกับเค้าหละ เค้าบอกว่า เดี๋ยววันที่ 24 เค้าจะมีงานพอผมถามว่างั้นไร เค้าบอกว่างานแต่งกับคนที่เค้าคุยด้วยในเกม พอบอกก็บอกยกเลิกก็ได้ มันแค่โลกในเกมแล้วผมถามเค้าว่า
จะเลือกไร ระหว่าง 3 ปีกับไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงแล้วพร้อมแก่ไปด้วยกัน กับ 2 เดือนที่เจอเเค่ในเกมไมู่้ว่าเค้าจะรักจิงหรือป่าวหรือมีลูกมีเมียรึป่าว เค้าบอกผมและคำตอบยังเหมือนเดิมคือคนที่ 2 ผมนี้พูดไม่ออกเลย
ผมควรแก้ปัญหายังไงดีครับ ผมอยากช่วยเหลือเค้าต่อจิงๆ ตอนผมทำงาน เซเว่น ผมอายุ 21 เค้าก็ 21 เหมือนกัน ตอนนี้ ผม24 แล้ว
แฟนติดผู้ชายคนอื่นในเกมออนไลน์
เมื่อ3ปีก่อนผมทำพาสทามอยู่ เซเว่น แล้วอยู่ๆมีน้องผู้หญิงคนที่พึ่งมาสมัครใหม่ได้ 2-3 เดือน เดินเข้ามาร้องไห้กับผม คือต้องบอกก่อนว่าผมค่อนข้างสนิทกับเค้าอยู่พอตัว
เค้าบอกว่าพ่อตบเค้าและไล่เค้าออกจากบ้านเพราะว่ามาทำงานเซเว่น ไม่ช่วยกิจการที่บ้าน คือต้องบอกก่อนว่าเค้าพึ่งกลับมาจากเรียนจบนอก
ตอนนั้นผมก็ไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง เพราะผมก้ทะเลาะกับพ่อแม่อยู่เหมือนกัน พร้อมกับไม่ขอตังพ่อแม่และทำงานส่งตัวเองเรียน
ต้องบอกก่อนว่า ผมจบแค่ ม.3 ผมเลือกต่อ ปวช. ปีแรกผมเรียนไม่จบเพราะว่าตามเพื่อนมากเกินไป แล้ว ปีต่อมาผมก้ไปสมัครปี1 อีกครั้งคราวนี้เรียนจบเทอม แต่ว่าพอจะขึ้นปี2 ผมก้ทะเลาะกับพ่อเรื่องไม่ช่วยงานที่บ้านพ่อผมบอกว่างั้นค่าเทอมก็หาเอาเอง
ผมก็เลยออกจากวิทยาลัย แล้วก็มาสมัครเป็น Part time กะว่าทำงานส่งตัวเองเรียน จนจบปี 1 อีกครั้ง
ต่อจากตอนแรก
น้องเค้าวิ่งมาร้องไห้กับผมที่หลังร้านบอกว่าพ่อตบเค้าและไล่เค้าออกจากบ้านเพราะว่ามาทำงานเซเว่น แล้วเค้ามาบอกให้ผมช่วยเค้าบอกว่าเค้าจะหนีออกจากบ้านเค้าไม่อยากช่วยกิจการที่บ้าน แต่อยากทำงานพร้อมกับสร้างเนื้อสร้างตัวเอง
ผมก้ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะผมกับน้องเค้าก้ทำ Part time เหมือนกันเงินเดือนก็ 4000 กว่าเพราะเป็นร้านเฟรนไชส์ ผมก้ไม่รูจะช่วยยังไงก้เลยบอกว่าเดี๋ยวเลิกงานค่อยคุยและกันเพราะผมทำงานกะดึก พอเลิกงานก้ไม่รู้จะไปคุยที่ไหน ตอนนั้นง่วงก็ง่วง ก็เลยบอกไปคุยบ้านผมก่อนก็ได้ พอถึงบ้านผมก็ถามปัญหาเค้าทั้งหมด
เค้าบอกว่าพอกลับถึงไทยเค้า ก็ รู้ว่าพ่อแม่ หย่ากัน พ่อกับน้องก็ไม่คุยกัน เค้าก็เลยไม่อยากอยู่บ้านอยากออกมาทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเอง
ผมฟังไปฟังมาผมก้ช่วยเค้าไม่ได้เพราะผมก็ทะเลาะกับพ่อแม่เหมือนกันก้เลย ผมเลยบอกเค้าไปว่าอยู่บ้านผมก็ได้แต่แอบๆหน่อยและกัน ไม่อยากให้พ่อแม่ผมเห็น
แต่มันก็ทำไม่ได้หรอกผมก้พูดอย่างนั้นแหละ ต้องบอกก่อนว่า น้องเค้าออกจากเซเว่นเเล้ว เพราะพ่อเค้ามาถึงร้านแล้วมาบอกว่าลูกเค้าลาออกแล้ว
หลังจากนั้นพ่อผมก็เฟอร์นิเจอให้ห้องนอนให้ผมใหม่หมด ผมก็เลยถามพ่อจะซื้อทำไม หลังจากนั้นผมก็คุยกับพ่อปกติหลงจากไม่คุยกันมา5ปี
และจากนั้นผมก็เลยได้อยู่กับเค้า ไปโดยปริยายผมก็ยัง งง ตัวเองเหมือนกัน
ต่อจากเรื่องเรียนของผม
ผมก็ยอม ออกจากวิทยลัยในตอนนั้น เพราะอยากช่วยเค้าให้ถึงที่สุดเพราะว่าชีวิตเค้าปัญหาเค้าเยอะมากจิงๆ คือ กลับมาถึงไทย พ่อแม่หย่ากัน อยู่บ้านก็โดนบังคับสาระพัดจะโดน พอจะออกมาทำงานด้วยตัวเองก็โดนพ่อตบหน้าพร้อมกับไล่ออกจากบ้าน
หลังจากนั้น 2 เดือนพ่อเค้าก็โทรตามกลับไปบ้านแต่เค้าไม่อยากกลับเค้าอยากเรียนต่อ ป.ตรี แต่เค้าบอกว่าเค้าไม่กลับเค้าจะอยู่หอ เค้าไม่อยากกลับ แต่ตามจิงเค้าอยังอยู่กับผม ตอนแรกเค้า เศร้ามากเหมือนคล้ายๆ จะเป็นโรคซึมเศร้าเลยแหละ ผมก็เลยต้องหยุดงาน 3เดือนกว่าๆ เพื่อดูเค้า พอเค้าดีขึ้นผมก็ออกไปทำงานเซเว่นอีกครั้ง แต่รอบนี้ทำได้ ประมาณ 3 เดือน ผมก็เป็นโรคกรดไหลย้อน ที่แบบว่า พอก้มตัวลง หรือ เดินบ่อยๆ เดินนานๆ ลมมันก็ตีขึ้นมาจากกระเพาะ แต่ผมก้ฝืนทำได้อีก 2 อาทิตกว่าๆ คราวนี้มันไม่ใช่แค่ลม ถ้าทำหนัก มันก็จะมีอ๊วกออกมา วันนึงเป็นบ่อยมาก จากผมมีน้ำหนัก 56 กว่า
แต่พอเป็นโรคนี้เวลากินอ่ะไรไป ส่วนใหญ่มันจะไม่ย่อยมันจะค้างอยู่ในท้อง น้ำหนักผมก็ขึ้นไป 80 กว่าๆ ภายใน 2 เดือน
ผมก็เลยหยุดทำงานแล้วออกมาทำงานกับคอมอยู่บ้านแทน
ต่อจากเรื่องน้องเค้า
หลังจากพ่อเค้าโทรมาน้องเค้าก็คุยกับพ่อเค้าปกติ แต่พอหลังจากพ่อเค้าโทรมาคุยด้วย แม่เค้าก็โทรมาหา ปีแรกก้คุยกันปกติ แต่ปี2 ปี3 แม่เค้ากับพ่อเค้าก็โทรมาหาทุกวัน แต่ว่ารอบนี้ เค้าโทรมาแต่เรื่องเดิมๆแล้วก็โทษกันไปกันมาว่าอีกฝ่านเป็นคนผิดที่ทำให้หย่า ปี2 นี่น้องเค้าเครียดมากเหมือนจะไปเป็นโรคซึมเศร้าอีก ผมก็คอยดูคอยปรอบทุกวันทุกครั้งที่พ่อแม่เค้าโทรมา พอถึงปีที่3เค้าก็เริ่มชิน
ผมเลยชวนเค้าเล่นเกมเค้าจะไม่เครียดมากเกินไปก็เลยซือคอมมาอีกเครื่องเอาไว้มาเล่นด้วยกัน ตอนเเรกก้ไม่มีอะไร
แต่พอมาท้ายปีที่3 ประมาณ เดือน กรกฎา เพื่อนเค้าแนะนำเกม GTA V Roleplay (FiveM) ก็เริ่มเปลี่ยนไป
จากที่แบบไม่ค่อยเล่นเกมคราวนี้เล่นทั้งวันทั้งคืน เริ่มไล่ผมลงไปข้างล่าง โดยเค้าให้เหตุผลว่าจะสตรีม มั่งหละทำงานมั่งหละ ผมอยู่ทำไม่สะดวกทั้งที่เมื่อก่อนก้ไม่เป็นไรไม่เคยมีปัญหาอะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็ปล่อยให้เค้าทำไป ถ้าเค้ามีความสุขผมก็ยินดี ดีกว่าไปทำให้เค้าเครียดแล้วกลับไปซึมเศร้า
จนวันนึงผมตื่นเช้ามาจะมาเช็คผลบอลผมก็ไปเจอประวัติการหาข้อมูลเค้าคือเค้า เพลง รับได้มั้ยถ้าฉันมีใครอีกคน จากปกติไม่เคยฟัง ผมก็เลยไปแอบฟังเค้าเล่นเกม แต่ผมไม่ได้ค้นหรือเปิดคอมเค้าอ่านนะ ผมถือว่า เป็นพื้นที่ส่วนตัว
ผมแอบไปฟังเค้าเล่นเรื่อยๆ ก็ได้ใจความว่า เกม GTA V Roleplay (FiveM) เซิฟที่เค้าเล่นอยู่ มันมีแต่งงานกันในเกม แล้วก้มีคนมาคุยกับเค้าคุยไปคุยมาประมาณ2เดือนเค้าก็แต่งงานกันในเกม แล้วมันตรงช่วงที่ผมกับเค้าทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะผมเตือนเค้าว่านอนมั่ง พักผ่อนมั่ง เค้าก็บอกทำโลโก้ ทำรูปให้คนในเซิฟอยู่ แล้วสุดท้ายผมเลยใช้ไม้แข็งคือ ถ้าไม่พักผ่อนบ้างก็แยกกันอยู่ เพราะผมกลัวเค้าเครียด กลัวสุขภาพเค้าจะโทรม แต่เค้าก็ไม่หยูดเค้าก้เล่นต่อ
ผมก็ไม่คุยกับเค้า พอผ่านมาวัน2วัน ผมก็กลับมาคุยกับเค้า เค้าก็บอกผมกลับมาทำไมเค้าจะไปแล้ว จะมาคุยไรอีก เค้าบอกว่าไม่เหลือความรู้สึกให้ผมแล้วตั้งแต่ผมบอกคำนั้น พอผมถามแล้วถ้ามีปัญหาครอบครัวอีกใครจะค่อยปรึกษาใครจะช่วย เค้าบอกว่าเค้ามีคนช่วย พอผมถามว่าใคร เค้าบอกว่าคนที่เค้าแต่งงานในเกม ผมก็เลยบอกว่า ในโลกออนไลน์มันเชื่อใจใครไม่ได้หรอกนะ เค้าบอกว่าต่อให้พูดไรมาเค้าก็ไม่อยูเเล้ว พอใจเย็นแล้วถามว่า คุยกันนานยังเค้าบอกว่า 2 เดือน
ผมก็เลยบอกว่า 2เดือน ในโลกสเหมือนจิง กับ 3 ปีในโลกความเป็นจิง อะไรมันดีกว่ากัน กับคนที่ไม่เคยเจอหน้ากับผมที่เจอกันทุกวันคอยช่วยเหลือตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
เค้าบอกว่ายังไงเค้าก้เลือกคนที่เจอในเกมต่อให้พูดไรมาก็ตาม เพราะตอนที่ผมไม่คุยกับเค้า 2 วัน แฟนเค้าในเกมมาอยู่เป็นเพื่อน แล้วผมอยู่ไหน
ผมก็เลยบอกว่าอยากให้เค้าพักผ่อนผมเลยลงไปนอนข้างล่าง เค้าก็บอกว่ามันสายไปแล้ว ผมนี่ช๊อคเลย !!!
ผมเลยบอกเค้าผมยอมเสียการเรียนยอมเสียเพื่อนฝูงเพื่อเค้า มา 3 ปี อดีตของผมที่เสียไปผมเสียให้เค้าคนนั้นว่างั้น เค้าก้บอกว่าใช่จะมาบอกไรตอนนี้เค้าเลือกไปแล้ว
ผมเลยบอกว่าผมทำให้ตั้งแต่วันที่เค้ามาร้องให้ใส่ผม วันเเรก ผมช่วยเค้ามาตลาด 3 ปี ช่วยให้ร่าเริ่งช่วยให้หายป่วยเป็นโรคซึมเศร้า 1 ปีเต็ม
กับเค้าที่พึ่งมา 2 เดือน เค้าบอกว่าแล้วจะให้ทำยังไงกับเค้าหละ เค้าบอกว่า เดี๋ยววันที่ 24 เค้าจะมีงานพอผมถามว่างั้นไร เค้าบอกว่างานแต่งกับคนที่เค้าคุยด้วยในเกม พอบอกก็บอกยกเลิกก็ได้ มันแค่โลกในเกมแล้วผมถามเค้าว่า
จะเลือกไร ระหว่าง 3 ปีกับไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงไม่เคยเจ้าชู้ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงแล้วพร้อมแก่ไปด้วยกัน กับ 2 เดือนที่เจอเเค่ในเกมไมู่้ว่าเค้าจะรักจิงหรือป่าวหรือมีลูกมีเมียรึป่าว เค้าบอกผมและคำตอบยังเหมือนเดิมคือคนที่ 2 ผมนี้พูดไม่ออกเลย
ผมควรแก้ปัญหายังไงดีครับ ผมอยากช่วยเหลือเค้าต่อจิงๆ ตอนผมทำงาน เซเว่น ผมอายุ 21 เค้าก็ 21 เหมือนกัน ตอนนี้ ผม24 แล้ว