เธอคือความฝันในใจฉัน เพียงความฝันที่แสนไกล ดั่งคว้าดาวบนฟ้าไกล ไม่มั่นใจจะคว้า

ดาวร่วงหล่นพ้นฟ้าในค่ำหนึ่ง ความคิดถึงแผ่วเบาเฝ้าผลาญฝัน เสียงลมเหงาเคล้าใจให้ไหวสั่น เมื่อภาพนั้นย้อนกลับในนิทรา เธอจากไปไกลลับดั่งสายหมอก แต่ใจบอกทุกคืนไม่หายหา ยังฝากรักไว้ใต้แสงจันทรา ให้ดวงฟ้ารู

วัยเด็กนั้นฉันวิ่งล้มนอนกลิ้ง โลกทั้งสิ่งยังเล็กดั่งสนามหญ้า จับจักจั่น วิ่งไล่ลม พรมเวลา ฟ้าก็ว่ากว้างใหญ่ให้เราเล่น ขีดเส้นดินเป็นบ้านตามความฝัน เอียงแก้มยันรับแดดอุ่นละมุนเห็น เสียงหัวเราะปลิวไกลไ

ราตรีเยือนเดือนดาวพราวจรัส เงียบสงัดท้องนภาฟ้าสดใส มีดาราเจิดแจ้งส่องแสงไกล แต่คนเศร้ากลับกลายคล้ายมืดมน เหมือนมีเมฆบดบังยังมืดมิด เฝ้าครุ่นคิด..เหตุไฉนไยสับสน รัตติกาลคล้อยเคลื่อนย้ำเยือนยล โปรดช่วย