The Star (ดาว)

ดวงดาวบนฟากฟ้ายามค่ำคืนสงัด ช่างพราวแสง เจิดจรัส ระยิบ ไกลเหมือนใกล้ปลายเอื้อมตรงหน้า ละเอียด ลออ น้ำค้างบนยอดหญ้า ต้องแสงวันใหม่ ต่ำต้อย แต่กลับสูงค่าในความสด ใกล้ตัว ใกล้มือดุจกัน สิ่งเล็ก จะใหญ

.... " ฝากแสงดาว ! " .... สงบเงียบ กลางคืน ที่หนาวจิต ลมหนาวโชย สกิด ผิวสั่นหนาว แผ่นดินกว้าง เงียบสงบ ในคราคราว ใบไม้กราว ร่วงสู่ดิน แรงลมโชย ณ ยามนี้ คล้ายสงบ .. ไร้สงบ กาลบรรจบ สู่ทางแพ่ง

.. เพียงพานพบ สบตา ทำว้าวุ่น เหมือนอบอุ่น ไอแสง แห่งดาวเหนือ คิ้วคางแก้ม แต้มแตะ กระแจะเจือ อยากจะเงื้อ มือเงื้อม ฉุดเอื้อมมา .. หรือบุพเพ เล่ห์ลวง ได้ทวงทัก เร่งให้รัก รักรัก เสียหนักหนา กามเทพ องค

ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ไกลไกล ชุ่มชื่นฤทัยหวานใดจะปาน ฟังเสียงบรรเลงขับเพลงประสาน จากทิพย์วิมานประทานกล่อมใจ ใกล้ยามเมื่อแสงทองส่อง ฉันคอยมองจ้องฟ้าเรืองรำไร่ ลมโบกโบยมาหนาวใจ 

.... " - 'คนไกล'แดน - " .... พระจันทร์นวล ลอยเด่นกลาง เวหาหาว ดาราพราว วาวระยิบ กระพริบแสง ท้องฟ้ากว้าง เมฆบางขาว งามสำแดง มนต์ราตรี ซ่อนแซง แฝงตราตรึง เงียบสนิท พาสงบ พบคืนค่ำ จิตดื่มด่ำ ธร