The Star (ดาว)

ดวงดาวบนฟากฟ้ายามค่ำคืนสงัด ช่างพราวแสง เจิดจรัส ระยิบ ไกลเหมือนใกล้ปลายเอื้อมตรงหน้า ละเอียด ลออ น้ำค้างบนยอดหญ้า ต้องแสงวันใหม่ ต่ำต้อย แต่กลับสูงค่าในความสด ใกล้ตัว ใกล้มือดุจกัน สิ่งเล็ก จะใหญ

.... " ฝากแสงดาว ! " .... สงบเงียบ กลางคืน ที่หนาวจิต ลมหนาวโชย สกิด ผิวสั่นหนาว แผ่นดินกว้าง เงียบสงบ ในคราคราว ใบไม้กราว ร่วงสู่ดิน แรงลมโชย ณ ยามนี้ คล้ายสงบ .. ไร้สงบ กาลบรรจบ สู่ทางแพ่ง

ดาวประดับ บนนภา พาเพริศแพรว เหมือนดวงแก้ว สุกสดใจ ในฟ้ากว้าง แสงระยับ จับตา พาส่องทาง กระพริบพราง อย่างนี้ ทุกวี่วัน ดาวแม้อยู่ แสนไกล ใครเอื้อมถึง แต่ก็ดึง ดูดใจ ให้ใฝ่ฝัน อยากเห็นดาว เต็มท้องฟ้า พา

.. เพียงพานพบ สบตา ทำว้าวุ่น เหมือนอบอุ่น ไอแสง แห่งดาวเหนือ คิ้วคางแก้ม แต้มแตะ กระแจะเจือ อยากจะเงื้อ มือเงื้อม ฉุดเอื้อมมา .. หรือบุพเพ เล่ห์ลวง ได้ทวงทัก เร่งให้รัก รักรัก เสียหนักหนา กามเทพ องค