ความรักแบบแฟน กับความรักแบบพ่อแม่

วันนี้บังเอิญมีเรื่องให้ผิดใจกับแฟนครับ คุยกันเรื่องไปรับไปส่งแฟนเวลากลับมาจากตจว. ส่วนตัวไม่มีรถครับ เธอก็ถามเชิงแหย่ๆว่าเมื่อไหร่จะซื้อรถแล้วมารับมาส่ง หลายครั้งเวลาไปเที่ยวก็จะเจอคำถามแนวนี้เช่นกันครับ ผมก็แซวเขาว่า "ถ้ามีรถคงไม่ยอมนั่งรถสาธารณะ​เลยแหง ไม่มีรถอะดีละ" เพราะเธอพูดบ่อยมาก บางทีก็แอบรู้สึกกดดันนะ ของเธอเอากลับมาค่อนข้างเยอะครับ ก็มีอธิบายไปครับ ถ้ามีรถแล้วว่างก็จะไปรับ แต่ถ้าเที่ยวใกล้ๆลองหารถสาธารณะ​ พวก bts mrt เดินทางสะดวกกว่าก็ควรไปแบบนั้นดีกว่ามั้ย จะขับรถไปทุกที่ไม่ไหวหรอก กทม.รถติด  แล้วเธอก็หลุดมาประโยคนึง ว่าความรักแบบ พ่อแม่ กับแฟน มันต่างกันจริงๆ รู้ครับว่าน้อยใจ แต่ถามว่ามันเทียบกันได้จริงๆมั้ยระหว่างความรักทั้ง 2 รูปแบบ ถ้ามองว่าแฟนรักเขาไม่เท่าพ่อแม่ มันก็แปลกๆนะครับ คิดเห็นยังไงกันบ้างครับ กับความรักทั้ง 2 รูปแบบ มันเทียบกันได้จริงๆมั้ย หรือนิยามความรักในแต่ละรูปแบบมันเป็นยังไง รักแฟนควรให้ได้เท่าพ่อแม่ คิดเหมือนพ่อแม่จริงๆกันมั้ย อันนี้สงสัยจริงๆครับ รบกวนแนะนำหน่อย ขอบคุณครับ