เราไม่อยากไปโรงเรียน เพราะอะไรไม่รู้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความเราไม่รู้เราเป็นอะไร ทำไมถึงชอบหยุดเรียน ทั้งที่ๆปัญหาชีวิตเราก็ไม่ได้มีอะไรให้ทุกข์ใจเลย
เราถามตัวเองซํ้าไปมาหาเหตุผล ที่ไม่อยากมาโรงเรียน ทุกวันที่ต้องตื่นไปโรงเรียนเรารู้สึกแย่มาก เราพยายามไม่คิดอะไรฝืนตัวเองให้ไป เพราะเราหยุดบ่อยมาก เราหยุดอาทิตย์ละครั้ง
เพื่อนเราก็มี2-3คน เพื่อนสนิท1คน จะรู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อยก็ตอน ร้องเพลงหรือคุยเพื่อนแค่นั้น....เราเรียนก็ไม่ค่อยเก่งเลย เกรดเฉลี่ย
กลางๆตลอดแต่รอบนี่เราเกรดตกไปเยอะมาก ตอนกลางวัน เราชอบมาอยู่คนเดียว หาไรขึ้นมากิน แล้วก็นั่งคิดว่าทำไมถึงไม่อยากมาโรงเรียนนะ นั่งคิดถึงเรื่องอดีต ที่มีทั้งเศร้ากับสุข บางทีเราก็ร้องแอบนํ้าตาซึมๆนะ สงสารพ่อแม่ ที่ส่งเราเรียน ยังดีที่เค้าไม่ได้หวังให้เราเรียนเก่งอ่ะไรไม่ได้กดดัน พี่ก็มีและเป็นพี่ที่ดีมากๆๆคนหนึ่ง
เรารู้สึกแย่กับตัวเองมาก เราพยายามมองโลกในแง่ดีแต่บางทีมันก็ทำไม่ได้จริงๆ ปัญหาชีวิตของคนอื่นเค้ามีมากกว่าเราเค้ายังสู้ขนาดนั้น แต่เราแค่เรื่องแค่นี้ยังแถบจะสู้ไม่ได้ ตอนวัยทำงานไม่รู้ชีวิตเราจะเละขนาดไหน ในช่วงชีวิต เรียน อนุบาล ยัน มัธยม เราไม่มีความสุขเลย ไม่มีความทรงจำดีๆเลย ช่วงปิดเทอมหรือวันหยุดเราคอยมองดูเวลานาฬิกาตลอด เรารู้สึกกังวลใจที่ต้องตื่นไปโรงเรียน ช่วงเรียนตอนประถม มัธยม เราโดนแกล้ง ตลอด โดนเอาเปรียบมาก แต่ช่วงปีนี้ ไม่โดนอะไรแล้ว แต่เรายังทำตัวมีปัญหาอยู่ไม่รู้ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ เรางงเราเบื่อตัวเองมาก
เราไม่สู้ชีวิตเอาซะเลยหนีปัญหาอย่างเดียว
เราเคยไปพบแพทย์ เค้าก็บอกว่าเรามีแนวโน้มที่จะเป็นแต่ยังมีความคิดแปลกๆ แต่ก็ให้ยามากิน
ช่วงกินยาก็ดีขึ้นมาหน่อย ยาเหลือเยอะมาก แล้วก็ใช้ชีวิตงูๆปลาๆ เราไม่มีจุดหมายชีวิตเลย ไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร เราไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลย เราเสียใจมี่ทำตัวแบบนี้ เราพยายามแล้วแต่บางทีมันก็ไม่ไหว เราสงสารพ่อแม่มากขอโทษที่ทำตัวแบบนี้ ชีวิตเรามันคงสบายเกินไปเลยเป็นแบบนี้
เขียนมาแสดงความคิดเห็นมาตรงๆได้เลยนะ
//เราพึ่งมาเขียนตั้งกระทู้ครั้งแรก
เราไม่อยากไปโรงเรียน เพราะอะไรไม่รู้