คิดถึง...จนนอนมิหลับ​ (แค่อยากระบายเฉยๆ...ไร้สาระ​ผ่านได้นะจ๊ะ)​

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา​ ในวันนี้และวันก่อนๆที่ทั้งผ่านมานานแล้วและพึ่งผ่านมา​ เรารู้สึกอยากจะนอนหลับไหลไป​ แล้วไม่ต้อวตื่นขึ้นมาอีก​ มันโหว่ง​ มันไม่อยากรับรู้อะไร​ ไม่มีความสุข​ ไม่อยากหัวเร

ตอนนี้อาการอกหักหายขาดแล้ว รู้สึกกลับมาเป็นตัวเอง เบื่อดูหนังคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เอิ่มมมม เป็นกันบ้างไหมคะ ตอนไม่อยากมีใครก็มีคนเข้ามา พอตอนอยากมีก็ดันไม่มีใครเข้ามา คือมันก็เหงาจริงๆแหละ ปล.

คือก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าแฟนทำไมถึงนอนเยอะขนาดนี้นอนจนต้องมานั่งทะเลาะกันทุกวันปลุกก็ไม่ค่อยตื่นคือเค้าไม่ได้เป็นโรคอะไรนะ​ นอนจนไม่สนใจเราเลย​บางทีเราก็ชินไปแล้วมันเหมือนกับเราไร้สาระที่ต้องมาหาเรื่อง

สงสัยทำไมพันทิปไม่มีการให้ลบกระทู้ พอจะลบเหมือนให้กดระบุว่าไม่เหมาะสมหรือสแปม คือบางทีมันก็ไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น แค่บางอันมันเก่าแล้ว มันรกอยากลบออกแค่นั้น เหมือนเราโพสต์ในเฟสพอเวลาผ่านไป ณ ช่วงเวลาหน

วันนี้ที่บ้านมีแมวเลี้ยงเหมือนลูกชาย แกป่วยหนักได้3วัน พาไปหาหมอกลับมา อาการมันคงไม่รอดผมเลยเอาเค้ากลับไปที่บ้าน พอตกกลางคืนผมเผลอหลับงีบไป ฝันว่าฟันล่างหัก ผมตื่นมาแมวผมก็หลับอยู่ จากนั้นเค้าก็พยายาม

​เวลาทะเลาะกันทะเลาะแต่เรื่องไร้สาระ เราไม่เข้าใจจริงๆว่าเรื่องแค่นี้มันต้องทะเลาะเหรอ? พอเราทำหน้าเหวี่ยงๆหน่อยแล้วเราเป็นคนหน้าเหวี่ยงอยู่แล้ว ก็มาด่าอีก ด่าว่า แล้วเป็น :)อะไรอ่ะ เราก็บอกว่าแล้วอะไ

อยากระบาย+ปรึกษา และขอคำแนะนำค่ะ เราเป็นโรค Usher syndrome การบกพร่องการการได้ยิน+การมองเห็นค่ะ โชคดีที่เป็น Type3 คือ เป็นตอนช่วงวัยรุ่น (ปัจจุบันอายุ 30++) ช่วงนี้ คือ เรารู้สึกหมดไฟ ในหลายๆอย่

เหนื่อยมากตื่นตี4เพื่อไปรร.ที่สังคมท้อกซิกกลับมาก็2ทุ่มตรงนี้เราเหนื่อยจนอยากตาย🥹รู้ว่าเป็นเรื่องไร้สาระแต่เด็กคนนี้ไม่ไหวแล้วครูก็สั่งการบ้านเยอะครอบครัวก็ไม่เห็นใจบางทีเพื่อนก็ว่าไอ่เอ๋อรู้ไหมไอ้เอ๋

ผมพยายามจะเลิกคิดถึงเขา พยามจะมูฟออนไป อยู่ในที่ของเรามาตลอด มีแฟนใหม่แต่ก้ไม่รู้สึกอะไรกับคนใหม่ของเราเลย ตลอดเวลา 5-7 ปี แล้วก็ไม่ใครอีกเลยจนถึงบัจจุบัน คนที่เข้ามาก็สงสารเขาจนผมไม่อยากมีใคร แต่กล