ผมพยายามจะเลิกคิดถึงเขา พยามจะมูฟออนไป อยู่ในที่ของเรามาตลอด มีแฟนใหม่แต่ก้ไม่รู้สึกอะไรกับคนใหม่ของเราเลย ตลอดเวลา 5-7 ปี แล้วก็ไม่ใครอีกเลยจนถึงบัจจุบัน คนที่เข้ามาก็สงสารเขาจนผมไม่อยากมีใคร
แต่กลับกับกับคนนี้ยังเจอกันบ้าง ปีนึ่งบ้างสองปีบ้าง ก็มาเจอกัน
วนๆอยู่อย่างนี้ ผมเจอเขานานๆที ผมคิดว่า ผมเฉยๆแล้ว ไม่คิดอะไรแล้ว แต่พอเจอเขา สิ่งที่ผมทำมามันพังหมดเลยแล้วมันก็เป็นยังงี้ วนไป ทุกครั้งที่เจอ
แล้ววันนี้ผมได้คุยกับเขาเรื่องที่ผ่านมา เขาก็คุยกับผมว่าเลิกกันกับแฟนของเขา ผมฟังแล้วผมมีอาการมันทั้งรู้สึกเจ็บ เห็นใจเขา แล้วก็น้อยใจ จนมันเกิดคำถามในใจ ทำไม่เป็นเราบ้าง ถ้าเป็นเรา เขาต้องไม่มานั่งระบายอย่างนี้กับใครแน่ เราไม่ดีตรงไหน หันมามองเราบ้างได้ไหม แล้วก็คุยกันเรื่องที่ผมกับเขาเลิกกัน มันทำให้ผมรู้ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรแล้วเราก็รู้ตัวอยู่แล้ว เพราะที่ผ่านมามันก็ชัดเจน แต่มันผิดที่เราเอง ที่ยังรู้สึก ยังทีความหวัง ยังรอเขามาตลอด 15ปี ผมควรจะทำยังไงดี ไม่อยากรู้สึกไร้ค่าแบบนี้แล้ว ผมอยากใช้เวลาของผมบ้าง ผมใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อลืมเขาแล้ว ผมไม่อยากเป็นคนที่เขามองมาเมื่อไหร่ก็เจอ ผมไม่อยากมีชีวิตเพีอรอเขาแล้วว สำหรับคนอื่นอาจจะง่าย แต่กับผมมันไม่ง่ายเลย ผมไม่ไหวแล้วจริงๆTT
ผมจะทำยังไงดีกับคนที่เลิกกันเกือบ15ปี
แต่กลับกับกับคนนี้ยังเจอกันบ้าง ปีนึ่งบ้างสองปีบ้าง ก็มาเจอกัน
วนๆอยู่อย่างนี้ ผมเจอเขานานๆที ผมคิดว่า ผมเฉยๆแล้ว ไม่คิดอะไรแล้ว แต่พอเจอเขา สิ่งที่ผมทำมามันพังหมดเลยแล้วมันก็เป็นยังงี้ วนไป ทุกครั้งที่เจอ
แล้ววันนี้ผมได้คุยกับเขาเรื่องที่ผ่านมา เขาก็คุยกับผมว่าเลิกกันกับแฟนของเขา ผมฟังแล้วผมมีอาการมันทั้งรู้สึกเจ็บ เห็นใจเขา แล้วก็น้อยใจ จนมันเกิดคำถามในใจ ทำไม่เป็นเราบ้าง ถ้าเป็นเรา เขาต้องไม่มานั่งระบายอย่างนี้กับใครแน่ เราไม่ดีตรงไหน หันมามองเราบ้างได้ไหม แล้วก็คุยกันเรื่องที่ผมกับเขาเลิกกัน มันทำให้ผมรู้ว่าเขาไม่ได้คิดอะไรแล้วเราก็รู้ตัวอยู่แล้ว เพราะที่ผ่านมามันก็ชัดเจน แต่มันผิดที่เราเอง ที่ยังรู้สึก ยังทีความหวัง ยังรอเขามาตลอด 15ปี ผมควรจะทำยังไงดี ไม่อยากรู้สึกไร้ค่าแบบนี้แล้ว ผมอยากใช้เวลาของผมบ้าง ผมใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อลืมเขาแล้ว ผมไม่อยากเป็นคนที่เขามองมาเมื่อไหร่ก็เจอ ผมไม่อยากมีชีวิตเพีอรอเขาแล้วว สำหรับคนอื่นอาจจะง่าย แต่กับผมมันไม่ง่ายเลย ผมไม่ไหวแล้วจริงๆTT