คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ตัวเองคิดไม่ได้ ก็ไม่มีใครช่วยได้แล้วล่ะครับ ขนาดบางคนป่วยใกล้ตาย หมอสั่งห้ามนั่นห้ามนี่ แต่ก็ยังทำจนตัวเองตายก็มี
พฤติกรรมที่เล่ามามันไม่ใช่อาการเสพติด แต่เป็นนิสัยเสีย แค่หยุดทำก็เลิกได้ทันที
พฤติกรรมที่เล่ามามันไม่ใช่อาการเสพติด แต่เป็นนิสัยเสีย แค่หยุดทำก็เลิกได้ทันที
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ลดความอ้วน
เครียดมากอ้วนขึ้นจากเมื่อก่อน😢
ส่วนสูงเพิ่มเป็น154 ตอนช่วยเทอม2ลดหน้าท้องไปได้แล้วแต่ไม่ได้ชั่งน้ำหนัก แต่กระโปรงหลวม
กระโปรงที่ใส่เอว26 แต่หลวมต้องพับ วีธีลดตอนั้นคือ กินเช้าเที่ยงเย็นไม่กิน ตอนนั้นเรียนหนักการบ้านเยอะไม่ว่างกิน เลยหยุดกินไปสักพักจนติด เลยลดได้ ออกกำลังกายไปด้วยเลยลด
แต่พอขึ้นมาม.2 อ้วนขึ้นมากกๆ กินเยอะ กระโปรวจากหลวมใส่ได้พอดี คับบ้างพอดีบ้าง หน้าท้องหนาขึ้นมาก แต่ไม่ได้ย้อยขนาดนั้นแต่มันเครียดที่อ้วนขึ้น ไม่ชอบหุ่นตัวเอง คนอื่นเพื่อนๆบอกหุ่นนี้โอเคแล้ว แต่สำหรับเรามันไม่โอเคเลย
จนตอนนี้น้ำหนัก48.9 ชั่งล่าสุด ไม่รู้ว่าถึง50รึยัง
หลังจากลดครั้งแรกได้ผล ก็พยายามลดตลอดมากหลายครั้งแต่ทำไม่ได้แล้ว เพราะพอทำอะไรเหนื่อยๆแล้วมันก็หิวน้ำก็เอาไม่อยู่แล้วยิ่งชอบกินจุกจิกอีก ที่บ้านนี่ขนมไม่เคยขาดเลย คิดอยู่ทุกวันว่าจะทำยังไงกับหุ่นดี เป็นคนกินแล้วลงขา หน้าเหนียงออก แต่ตอนนี้กำลังจะออกหน้าท้องแล้วว😢 ควรทำยังไงดี เหมือนเราไม่มีอะไรจูงใจให้มีแรงผลักดันทำ ไม่มีแรงกระตุ้น ไม่มีวินัยมากพอ เครียดมาก ไม่โอเคเลย มีใครมีอะไรแนะนำช่วยบอกช่วยพูดให้คิดหน่อยได้มั้ยคะ อยากลดให้ได้