ทุกคนเคยเจอสถานการณ์​เฉียดตายจากเครื่องเล่นเด็กแบบเราไหมคะ

ตามหัวข้อกระทู้เลยนะคะ

คือว่าเรื่องมันก็ผ่านมาค่อนข้างจะหลายปีมากแล้ว แต่ก็ไม่เคยเล่าให้คนอื่นนอกจากคนในครอบครัวฟังเลย เลยอยากจะมาเล่าค่ะ เพราะปัจจุบัน​นี้ตามงานวัด ตลาด หรือไม่ก็ห้างสรรพสินค้า​บางแห่งยังมีบ้านลมมาเปิดให้เด็กๆ เข้าไปเล่นได้ตรงนี้ไม่ได้ว่ามันไม่ดีนะคะ แต่ว่าอยากให้ระมัดระวังกันมากๆ เพราะเราก็เกือบตายเพราะบ้านลมมาแล้วจะเล่าว่าเมื่อตอนเด็กๆ ตอนเราอายุประมาณ 10 ขวบได้น่ะค่ะ ตอนนั้นไปเล่นบ้านลมกับน้องสาวที่อายุสี่ขวบ ตอนแรกเล่นกันก็สนุกมากๆ เลยค่ะ มันใหญ่มากเหมือนปราสาท​ ในบ้านลมมันจะหลังคา แล้วก็หอคอยที่สามารถปีนบันได​ขึ้นไปเล่นได้ ซึ่งเรากับน้องสาวก็ขึ้นไปเล่นกันค่ะ แตาว่าเล่นไปสักพักนะ เลยออกมาจากหอคอย แต่ว่าทางที่ออกมันเป็นอุโมงค์​พอดี ตอนนั้นเด็กคนอื่นๆ อยู่ข้างนอกกันหมดนะคะ มีเรากับน้องสาวแค่สองคนที่อยู่ด้านใน แต่ว่าพอกำลังจะออกไปข้างนอก คลานใต้อุโมงค์​ได้แค่ครึ่งทางน่ะค่ะ อยู่ๆ บ้านลมมันก็แฟบลง เหมือนกับว่าตอนนั้นเครื่องเป่าลมมันไม่ทำงาน แล้วอุโมงค์ก็แฟบลงมา อยากจะบอกว่าผ้ายางของบ้านลมมันหนักมากเลยค่ะสำหรับเด็กอายุ 10 ขวบอย่างเราตอนนั้น แล้วน้องสาวเราที่คลานตามหลังมาคือโดนผ้ายางของอุโมงค์ทับตัวแล้ว น้องตะโกนออกมาเสียงดังมากค่ะว่าหายใจไม่ออก แล้วร้อนมากเพราะอากาศมันเริ่มหายไปหมด ตอนนั้นคือเราก็ตกใจนะ แถมยังหายใจไม่ออกเหมือนกัน แต่น้องเราก็ติดอยู่ เราเลยพยายามดึงน้องออกมา จนน้องมาถึงตัวเราจากนั้นก็พยายามดันน้องออกไป แล้วคือเราไม่ได้ยินเสียงอะไรจากข้างนอกเลยค่ะ มันเงียบมากแบบไม่รู้ว่าคนยังอยู่กันไหม แต่น่าแปลกคือตอนนั้นทั้งๆ ที่เราก็กลัวจะตายมาก แต่เราไม่คิดจะเรียกใครช่วยเลยอะ พอมาคิดดูแล้วก็ตกใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมไม่เรียกวะ และที่น่าแปลกกว่านั้นคือน้องสาวเราไม่ร้องไห้สักแอะทั้งๆที่อยู่ในวินาทีเป็นตายอะ แต่ในที่สุดก็โชคดีมาค่ะ ที่เราพยายามคลานหาทางออกจนเจอ เราออกมาก่อนน้องสาว จากนั้นก็ดึงแขนน้องสาวออกมาด้วย น้องเราตอนออกมาได้คือหายใจหอบมาก แล้วน้องก็ยืนไม่ไหวเลย ตอนนั่งรอให้น้องยืนไหวเราก็พึ่งจะรู้ว่าเด็กคนอื่นเขาลงจากบ้านลมกันไปหมดแล้ว เหลือเรากับน้องแค่สองคนอะ ด้านบนสุดของ หอคอยที่เราขึ้นไปกับน้องมันแฟบลงมาเกือบถึงพื้นอะ แล้วคือไม่มีใครขึ้นมาดูเลยจนเรากับน้องต้องเดินออกไปเอง แล้วไม่มีใครถามอะไรด้วยนะคะเรากับน้องเลิกเล่นแล้วกลับไปเล่าให้แม่ฟังทันทีเลยค่ะ ต่อจากนั้นมาคือแทบจะไม่ขึ้นไปเล่นบ้านลมเลย เพราะมันน่ากลัวมาก วินาทีที่เรากำลังขาดอากาศ​หายใจแล้วต้องดิ้นรนออกมา ผ้ายางก็หนักมากๆ ถ้าหากตอนนั้นเราออกมาไม่ได้เราก็คงตายอยู่ในนั้นไปแล้ว

นี่แหละค่ะที่อยากจะเล่าและอยากจะถาม มันเป็นประสบการณ์​โดยตรงนะคะ ไม่ใช่เรื่องที่แต่งขึ้นแต่อย่างใด หากใครมาค้นความทรงจำเราแล้วต้องเจอค่ะไม่มีทางไม่เจอแน่ เพราะมันเป็นประสบการณ์​ที่เกือบสิบปีมาแล้วยังไม่เคยลืมมันเลย อยากจะแชร์และระมัดระวังให้มากๆ ลูกหลายใครบ้านไหนอยากเล่นบ้านลมก็ต้องให้เด็กๆ เล่นกันอย่างระมัดระวังนะคะ และไม่ใช่แค่บ้านลมด้วยค่ะ เครื่องเล่นอื่นๆ ก็เช่นกัน ระมัดระวังกันด้วยนะคะ

แล้วทุกคนเคยเจอแบบนี้บางไหมคะ?