สติคืออัตตา

คือพูดถึงประเด็นเรื่องวิปัสสนาหรือการเจริญสติ​(สติปัฏฐาน)​ให้เห็นไตรลักษณ์​ของสภาวะ​ธรรม​ที่เป็นปรมัตถ์​ซึ่งๆหน้าเนี่ยสงสัยว่าสติความระลึกได้กับสัมปชัญญะ​ความรู้​ตัว​ทั่วพร้อม​เนี่ยจริงๆแล้วมันต่างกัน

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

การปฏิบัติธรรมมุ่งปฏิบัติใน เรื่องศีล สมาธิ ปัญญา ศีลเป็นบาท ของ สมาธิ สมาธิเป็นบาทของปัญญา ใช้สติไม่มีสมาธิ ไม่เกิดปัญญา มรรค ย่อลงมาที่ศีล สมาธิ ปัญญา สติแค่เป็นตัวช่วย ตามระลึกรู้ แต่ไม่เกิดปัญญา ส

ไตรลักษณ์คืออนัตตา อนัตตาคือไตรลักษณ์ ไม่มีไตรลักษณ์คือนิพพาน นิพพานไม่มีไตรลักษณ์ อัตตา ความเป็นตน ความเป็นตนตั้งอยู่ไม่ได้ในนิพพาน อัตตาตั้งอยู่ไม่ได้ในนิพพาน

เมื่อล่วงสักกายทิฏฐิแล้ว การภาวนา จึงเป็นสมาธิอันพ้นจากตัวจากตน เป็นสมาธิ3อันนิมิตตสมาธิ อัปณิหิตสมาธิ สุญตสมาธิ สมาธิที่ล่วงจากอัตตาแล้ว แต่ทำไมการโคจรของฌ◌าน มันยังวนเวียนไปใน อรุปฌานอยู่ได้ครับ เห

จิตผู้รู้ ไปรู้สิ่งที่ถูกรู้ ทำให้เกิดสติ สติจะเป็นสัมมาสติได้ จะต้องมีสัมปชัญญะ ที่ไม่มีโมหะ ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ จิตไม่หลงก็จะมีสัมมาสติ

สำนักฯที่ยึดว่ามีอัตตา ก็คือ อัตตาของตน สำนักฯที่ยึกว่าไม่มีอัตตา ก็คือ อัตตาของตน