- ตอนนี้เราท้อ เหนื่อย เบื่อ เพราะอะไรน่ะหรอ!
เพราะเราเหมือนต้องทำอยู่คนเดียว เราไม่ได้มีตำแหน่งสูงขนาดนั้น เราเป็นแค่ลูกน้องตัวเล็กๆแต่ต้องวิ่ง ต้องตามงานทุกอย่าง คนมีอำนาจก็พูดๆๆๆสั่งๆๆๆ เราพูดอะไรได้บ้าง ไม่มีเลย
- งานครั้งนี้ที่เราต้องทำมันใหญ่ มันเป็นครั้งแรก ใครพอจะมีวิธีหรือขั้นตอนการไปดูงานนอกสถานที่ไหม? เรากลุ้มใจเรื่องนี้มาก เพราะเรายังงงและเคว้งคว้างมาก เราไม่รู้ต้องเริ่มจากตรงไหนเลย คนนั้นก็จะเอาแบบนี้ คนนี้ก็จะเอาแบบนั้น เหนื่อยใจที่สุด เราอายุ 22 เราคิดในแง่บวกว่าถ้าเราผ่านงานนี้ไปได้คงเก่งขึ้นและมีประสบการณ์ด้านนี้มากขึ้น แต่ระหว่างทางนี้เราไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ใครพอมีแนวทางช่วยแนะนำเราบ้าง?
- กลับมาบ้าน พอนึกถึงงานนี้ นอกจากงานที่จะต้องไปติดต่อที่ที่จะไปดูงาน เราต้องเตรียมค่าอาหาร ร้านอาหารที่ต้องกิน ที่พักอีก ซึ่งเราคนเดียวที่ต้องเป็นคนจัด เราอยากผ่านช่วงเวลานี้ไปเร็วๆจัง
- คำที่พิมพ์อาจจะงงๆนะ แต่วันนี้เรามาเพื่อขอระบายและขอคำปรึกษาจากคนที่มีเรื่องราวการทำงานคล้ายๆเรา เราคิดอยากจะลาออกนะแต่ก็ไม่อยากหนีปัญหา แต่ตอนนี้เราก็ไม่ได้เก่งขนาดนั้นที่จะทำคนเดียวได้ แต่ทำไงได้ ก็ต้องสู้ต่อไป

คุณเคยเหนื่อยกับการทำงาน และอยากร้องไห้แต่น้ำตาไม่ไหลไหม?