เหตุการณ์ คือ ด้วยความที่เราเลิกงานเร็วเลยไปเซอร์ไพรส์แฟน แต่เรากลับไปเห็นเขาอยู่กับอีกคน เราเงียบแล้วเดินเข้าไปหา แฟนเราช๊อคที่เห็นเราแล้วไล่เรากลับไปก่อนเพราะแฟนเราให้เหตุผลว่าไม่มีไรจะพูด (อีกคน คือ เพื่อนของแฟนเราแต่แฟนเราไปรู้สึกดีกับคนนั้น)
- ตกกลางคืนเราเลยเคลียร์กันแฟนเราก็พร้อมที่จะตัดคนนั้นทิ้งแล้วเลือกเรา แต่พอเกิดเหตุการณ์เราก็ตึงๆกับแฟน
- บ่ายวันที่ 2 อยู่ดีๆเค้าก็ทักมาบอกว่า เราหยุดกันเถอะ เพราะแฟนเรารู้สึกผิดต่อเรา เราเลยคิดว่าเลิกกันแบบนี้ได้หรอด้วยเหตุผลแบบนี้ คุณไม่ได้รักเราแล้วหรอ ไม่ได้อยากอยู่กับเราแล้วหรอ เราเลยเทศนาแฟนไป ประมาณว่าคุณจะหนีปัญหาไปง่ายๆแบบนี้หรอ คุณยังไม่ทันพยายามที่จะเอาเรากลับมา ไม่ต้องมาบอกว่ารักก็ได้มันจะดีกว่าสะอีก (เราเป็นฝ่ายที่โดนกระทำแต่เราต้องเป็นฝ่ายยื้อเค้าอยู่) จนแฟนเราบอกว่าจะทำให้ดู
- จนตกกลางคืนของวันที่ 2 เราก็ทะเลาะกันอีก เราเลยบอกไปว่า เธอไม่ต้องพยายามแล้วเดียวเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมเอง เพราะเราเป็นคนยื้อเธอมา
ปล.ตอนนี่กลับเป็นแฟนเราที่เงียบ ตึงใส่เรา
ส่วนเราทำตัวเหมือนปกติที่ไม่ได้ทะเลาะกันเลย
ปล.1 เราคิดได้จะอยู่ให้เจ็บจนพอแล้วเราจะไปเอง
ปล.2 เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็ไปๆมาๆ หากันตลอด
คุณคิดยังไงกับเหตุการณ์นี้
แฟนไปรู้สึกดีกับคนอื่น แล้วเราพร้อมที่จะให้อภัยเขาแต่เขาไม่ให้โอกาสตัวเอง
- ตกกลางคืนเราเลยเคลียร์กันแฟนเราก็พร้อมที่จะตัดคนนั้นทิ้งแล้วเลือกเรา แต่พอเกิดเหตุการณ์เราก็ตึงๆกับแฟน
- บ่ายวันที่ 2 อยู่ดีๆเค้าก็ทักมาบอกว่า เราหยุดกันเถอะ เพราะแฟนเรารู้สึกผิดต่อเรา เราเลยคิดว่าเลิกกันแบบนี้ได้หรอด้วยเหตุผลแบบนี้ คุณไม่ได้รักเราแล้วหรอ ไม่ได้อยากอยู่กับเราแล้วหรอ เราเลยเทศนาแฟนไป ประมาณว่าคุณจะหนีปัญหาไปง่ายๆแบบนี้หรอ คุณยังไม่ทันพยายามที่จะเอาเรากลับมา ไม่ต้องมาบอกว่ารักก็ได้มันจะดีกว่าสะอีก (เราเป็นฝ่ายที่โดนกระทำแต่เราต้องเป็นฝ่ายยื้อเค้าอยู่) จนแฟนเราบอกว่าจะทำให้ดู
- จนตกกลางคืนของวันที่ 2 เราก็ทะเลาะกันอีก เราเลยบอกไปว่า เธอไม่ต้องพยายามแล้วเดียวเรากลับไปเป็นเหมือนเดิมเอง เพราะเราเป็นคนยื้อเธอมา
ปล.ตอนนี่กลับเป็นแฟนเราที่เงียบ ตึงใส่เรา
ส่วนเราทำตัวเหมือนปกติที่ไม่ได้ทะเลาะกันเลย
ปล.1 เราคิดได้จะอยู่ให้เจ็บจนพอแล้วเราจะไปเอง
ปล.2 เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ก็ไปๆมาๆ หากันตลอด
คุณคิดยังไงกับเหตุการณ์นี้