เราคุยกับผู้ชายคนหนึ่งช่วงที่เรากำลังมีปัญหากับแฟนคนเก่าเราเจอกันในแอพแต่ทั้งนั้นเราเคยมีเพื่อนกันเค้าลบเพื่อนเราไปแล้วจนเราเจอกันอีกครั้งเค้าแอพมาใหม่แต่เค้าเป็นคนตรงเค้าบอกกับเราคุยกันแค่เพื่อนเราก็ปรึกษาเรื่องความรักกับเค้าจนเค้าสงสารเราเลยคุยต่อในฐานะพี่น้องหรือเพื่อนจนเราได้ไปดูหนังด้วยกันซึ่งเค้าโอเคมากๆเค้าก็โอเคกับเราเลยขอเปิดใจคุยกับเราเค้าเคยโดนแฟนทิ้งที่คบมา6ปีแล้วเค้าไม่กล้าเปิดใจกับใครเค้าเคยเปิดแล้วถูกทิ้งตลอดแล้วเค้าเลยเปิดใจที่จะเรียนรู้กับเราซึ่งเราสองคนเหมือนจะไปได้ดีเรารับเค้าได้ทุกอย่างเค้าดูแลเราดีคอยเอาใจใส่ตอนแรกเราก็คิดว่าช่วงโปรเค้าทำงานเป็นช่างภาพซึ่งเวลามีงานมันจะไม่ค่อยได้เจอกันเราก็โอเคเข้าใจเค้าอาจจะงี่เง่าใสเค้าบ้างซึ่งตอนแรกเราไม่เป็นแต่พอไม่ค่อยได้เจอกันเราดูงอแงงี่เง่าเพราะแต่ก่อนเราอยากกินอะไรเค้าจะไปทุกที่แต่พอติดงานเยอะเราก็ไปเองแต่ก็ไปได้อดทนเอาเพราะเราโตแล้วไม่ควรงี่เง่าเพราเค้าทำเพื่ออนาคตเราเค้าเค้าจิงจังกับเรามากเราก็จริงจังกับเค้าคือวาดฝันไว้เยอะมากจนกระทั่งเราเริ่มมีทัศนคติที่ไม่ตรงกันเค้าเป็นมีความอีโก้สูงคือรู้เยอะไม่ว่าจะเป็นหนังที่ดูเราบอกว่าเออมันสนุกเค้าจะบอกว่าไม่เท่าไหร่เพราะจีนทำเราก็บอกว่าเออเค้าทำมันให้สนุกไม่ต้องคิดไรมากหนังก็ทำยากพี่ทำได้มั้ยเค้าจะตอบกับมาว่ามีทุนมั้ย เค้าชอบอวดฉลองไม่ว่ากับใครกับเพื่อนเรา เราทะเลาะกันแทบทุกวันจนวันที่เราไม่โอเคคือรถติดเค้าได้เปิดเพลงดังคือดังมากแล้วเค้ากริ๊ดแล้วตะโกนดังๆในรถเราตกใจคือเรารู้ว่าเค้าเป็นคนอารมณ์หงุดหงิดง่ายเราก็พยายามบอกเค้าใจเย็นๆเค้าก็ทำหน้าหงุดหงิดซึ่งเราก็เครียดตามแล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งขับรถไปเที่ยว มีเพื่อนนั้งไปด้วยซึ่งเค้าโดนอีกคันขับปาดหน้าเค้าโมโหจะขับตามซึ่งเพื่อนเราก็อยู่บนรถถ้าอีกคันมีปืนเกิดไรขึ้นมาก็ไม่รู่จะรับผิดชอบไหวมั้ยเราก็บอกเค้าใจเย็นเค้าก็ฟังแต่หลังมาเค้าไม่ฟังเราเอาตัวเองเป็นหลักแล้วเรื่องร้านหมูกะทะซึ่งมีพนักได้เทน้ำซุปแล้วจังหวะพัดลมมาพอดีน้ำเลยกระเด็นใส่แม่เค้าแต่ไม่โดนเค้าก็โวยวายจะคุยกับเจ้าของร้านเค้าเลยบอกจะลดให้10%เค้าถึงโอเคซึ่งเราสงสารพนักงานมากจนเราพูดขึ้นว่า10%เราจ่ายให้ได้ เค้าก็เงียบทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะบอกเลิกเค้าตลอดด้วยเค้าประชดจนมันมาถึงครั้งสุดที่เราทะเลาะเราก็พูดมันออกไปอีกคนเพราะเค้าหายไป1วันเรารู้สึกแบบเสียใจมากจนเราทักไปบอกเลิกทั้งๆที่เรารักเค้าไม่อยากแต่เพื่อนเราไม่ชอบเค้าเลยเพราะทัศนคติที่ไม่แคร์ใครเอาตัวเองเป็นที่ตั้งจะเค้าได้โพสต์เรื่องกล้อง ว่าคนในกลุ่มช่างภาพแต่มันดันกระทบหลายๆคนเพราะเค้าไม่ได้บงบอกว่า ว่าใคร เพื่อนเราไม่โอเคมากเราเป็นคนแคร์เพื่อนเพราะชีวิตเรามีแต่เพื่อนแม่ตายไม่มีพ่อ จนเราก็ได้คุยกับแฟนเราว่าเราไม่โอเคนะที่โพสแบบนั้นมันเหมือนดูถูกคนอื่นเกินไปเรารักเค้าเราไม่อยากให้คนอื่นมองเค้าไม่ดีมองเค้าแย่เราก็เตือนจนมันเป็นเรื่องใหญ่โตเราว่าไม่เคยฟังเหตุผลเค้าเลยจะเราบอกเลิกเค้าตามที่บอกข้างบน ครั้งเป็นครั้งที่4จนเค้ายอมเลิกแล้วคนที่เจ็บคือเราแต่พอเอาเข้าจริงเราไม่อยากเลิกเราเลยง้อขอโอกาสเรียกร้องมันกลับมาแต่มันไม่มีแม้แต่โอกาสเลยเค้าว่าเราพังความรู้สึกเค้ามากเค้าเคยบอกแล้วว่าอย่าพูดเคยให้โอกาสแล้วแต่เราก็พูดจนได้เพราะอารมณ์จนเราเสียใจมากๆเราไม่มีโอกาสแก้ไขแต่อีกอย่างเราก็คิดว่าเราไปกันไม่ได้เพราะทัศนคติเราต่างกันเค้าไม่ให้โอกาศเราเลย แต่เค้าบอกเค้ารักเราอยู่ มันเจ็บมากๆเลยค่ะ เราหวังไว้เยอะ นี่แค่สามเดือนเรารู้สึกเจ็บมากๆใจหนึ่งก็อยากเลิกพอเอาเข้าจริงไม่ไหว เค้าลบทุกอย่างเร็วมากรูปสถานะ เค้าบอกกับเราว่าถ้าโตแล้วค่อยกับมาคุยกันใหม่นะ เจ็บเวอร์เราอยากรู้ว่าถ้าคนรักกันควรให้โอกาสไม่ว่าเราจะพูดประชด ถ้ารักเราเค้าควรยื้อเราไว้ไม่ใช่เลือที่จะปล่อยไปถูกมั้ยค่ะ แล้วมันจะกลับมาคุยกันได้มั้ย ตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยค่ะถ้าเราคบกันต่อจะรอดมั้ยค่ะหรือปล่อยไปเริ่มใหม่แต่ไม่มีใครเลยเราตัวคนเดียวมันแย่มากเพราะเรามีเค้าเป็นเหมือนครอบครัว😭😭😭😭😭😭😭เค้ายังเราอยู่มั้ย
รักกันแต่ทัศนคติไปกันไม่ได้เค้าเรียกว่ารักมั้ย