คือเราเป็นคนที่เวลาทะเลาะกับแฟนหรือโกรธจะเดินหนีแฟนตลอด เพื่อให้เขาตามมา อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่าเขายังรักเราอยู่นะ ไม่อยากเสียเราไปนะ จริงๆก็ไม่อยากเป็นคนคิดมาก ไม่อยากงี่เง่า ไม่อยากเดินหนี แต่มันเจ็บ อยากปล่อยวาง คิดว่าทุกๆเรื่องเป็นเรื่องธรรมดา แต่มันทำไม่ได้ ไม่อยากเจ็บ พยายามเชื่อใจแต่เราก็ไม่เคยทำได้ กลัว กลัวว่าจะมีใครทำให้เขามีความสุขมากกว่าอยู่กับเรา ไม่อยากเสียเขาไป แต่สุดท้ายมาเราก็ทำนิสัยเดิมๆใส่เขา อยากเลิกระแวง ต้องใจกว้างแค่ไหนอะ ถึงจะไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย ทำไมเขาดูไม่คิดมากอะไร แต่ทำไมเรากลับคิดมากตลอด หรือผู้ชายเขาเริ่มจาก100แล้วน้อยลงจริงๆ
มีอยู่วันหนึ่งเราทะเลาะกับแฟน เราถามเขาว่าถ้าไม่มีเราจะมีความสุขมากกว่านี้ใช่ไหม เขาบอกมันเป็นเรื่องของอนาคต จุกไปอีก แค่ต้องการคำยืนยันป้ะว่าถ้าไม่มีเราเขาอยู่ไม่ได้ ก็ประชดสิว่าเลิก เป็นครั้งแรกที่ประชดแบบนั้นไป ซึ่งเขาก็น่าจะไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย กลับปรับตัวได้เร็วว่าเราเลิกกันแล้วนะ ทำตัวเป็นเพื่อนกัน เราก็เจ็บสิ นึกว่าจะบอกว่าไม่อยากเลิก แต่กลับเป็นเราที่ร้องไห้ฟูมฟายไปกอดเขายื้อให้เขาไม่เอาแบบนี้ มันหมดรักกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ
อยากรู้ว่าเราต้องปรับตัวยังไงให้ทำตัวดีกว่าเดิมเพื่อจะไม่ให้เสียเขาไป ไม่อยากคิดมาก ไม่อยากงี่เง่า ไม่อยากระแวง แต่ต้องทำยังไง ถ้าไม่งี่เง่า ไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรมันก็คือคนไม่รักกันแล้วหรือเปล่า ต้องยอมเจ็บยอมโง่หรือมันต้องชินก่อน เราถึงจะไม่สนใจอะไรอีกแล้วเหรอ 😢🖤.
ต้องปรับตัวยังไงให้ดีกว่าเดิมเพื่อที่จะไม่เสียเขาไป?
มีอยู่วันหนึ่งเราทะเลาะกับแฟน เราถามเขาว่าถ้าไม่มีเราจะมีความสุขมากกว่านี้ใช่ไหม เขาบอกมันเป็นเรื่องของอนาคต จุกไปอีก แค่ต้องการคำยืนยันป้ะว่าถ้าไม่มีเราเขาอยู่ไม่ได้ ก็ประชดสิว่าเลิก เป็นครั้งแรกที่ประชดแบบนั้นไป ซึ่งเขาก็น่าจะไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย กลับปรับตัวได้เร็วว่าเราเลิกกันแล้วนะ ทำตัวเป็นเพื่อนกัน เราก็เจ็บสิ นึกว่าจะบอกว่าไม่อยากเลิก แต่กลับเป็นเราที่ร้องไห้ฟูมฟายไปกอดเขายื้อให้เขาไม่เอาแบบนี้ มันหมดรักกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ
อยากรู้ว่าเราต้องปรับตัวยังไงให้ทำตัวดีกว่าเดิมเพื่อจะไม่ให้เสียเขาไป ไม่อยากคิดมาก ไม่อยากงี่เง่า ไม่อยากระแวง แต่ต้องทำยังไง ถ้าไม่งี่เง่า ไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรมันก็คือคนไม่รักกันแล้วหรือเปล่า ต้องยอมเจ็บยอมโง่หรือมันต้องชินก่อน เราถึงจะไม่สนใจอะไรอีกแล้วเหรอ 😢🖤.