ผมมีอาการทางจิตหรือเปล่าครับ

คือตอนนี้ผมอายุ 28 แล้วครับ เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้คุยกับเพื่อนที่เป็นซึมเศร้าครับ มีให้กำลังใจอยู่เป็นเพื่อนคอยช่วยทุกอย่างครับ ซื่งเรื่องที่เพื่อนผมเจอมาก็พอสมควรครับ แต่พอผมลองในมุมมองที่คนป่วยมองชีวิต คือชีวิตผมรุนแรงกว่าเขามาก โดนความรุนแรงในครอบครัวตั้งแต่เด็กจนโต แล้วแม่ผมก็เอาแต่ด่าพ่อ พูดแต่เรื่องเดิมย้ำๆมายี่สิบปีให้ผมฟัง แต่ผมกลับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ไม่โกรธ ไม่เกลียดครอบครัวเลย มันกลับเป็นความรู้สึกที่ผมบอกตัวเองไม่ได้ว่าผมควรจะรู้สึกยังไง มันเป็นมาตลอดจนทุกวันนี้ และคนรอบข้างเขาก็ชมผมว่าผมผ่านเรื่องราวแบบนี้มาได้ยังไง แบบดูแล้วผมไม่มีผลกระทบอะไรกับผมเลย จนเมื่อได้เข้าใจมุมมองของเพื่อนที่ป่วย แล้วผมดูเรื่องผมที่ผ่านมา จนการใช้ชีวิต กลับกลายเป็นผมเองที่รู้สึกแย่ แล้วผมรู้สึกไม่เป็นตัวเองเลย สิ่งที่ผมคิดมาตลอดว่ามันปกติ แต่มันไม่ปกติครับ เวลาผมอยู่กับพ่อผมจะเป็นคนอีกแบบ อยู่กับแม่ผมก็เป็นอีกแบบ เวลาผมไปต่างสังคมทำความรู้จักกับคนใหม่ เหมือนผมเป็นคนที่ต่างออกไป เหมือนคนที่ใส่หน้ากากตลอดเวลาและเปลี่ยนไปตามเรื่องที่เจอ สังคมและเหตุการ และผมเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วผมคิดว่ามันปกติ ช่วงหลายวันที่อารมณ์ผมแย่ลงมากแล้วผมสับสนว่าจริงๆแล้วผมเป็นใครกันแน่ ผมไม่ได้เสเสร้งเป็นคนอื่นนะครับ แต่พอไปอยู่จริงๆมันเป็นไปเองโดยธรรมชาติ ผมควรปรึกษาจิตแพทไหมครับ  ผมรู้สึกไม่เหมือนเดิมมากๆเลย รู้สึกเพลียตลอดเวลา เลยครับ นอนเพียงพอนะครับแต่ก็ยังง่วงอยู่ แล้วมีความสับสนในอารมณ์ตัวเองมากครับ ตอนนี้เสียบุคลิกมากครับ เพื่อนๆคิดว่ายังไงครับ