มีใครกลัวช่วงตอนเย็น กับตอนกลางคืนเหมือนเราไหม??

ตอนกลางวันที่มีแสงสว่างเราใช้ชีวิตแบบปกติ อยู่คนเดียวก็ได้ทำโน้นนี้ไปเรื่อย แต่พออาทิตย์เริ่มตกความมืดเริ่มมา ถ้ามีคนอยู่ด้วยก็จะไม่เกิดไรขึ้น เราก็จะเกือบปกติ แค่มีความเศร้านิดๆ แต่ด้วยความจำเป็นที่ต้องอยู่คนเดียวพอเริ่มมืดทุกอย่างก็จะหยุดลง เราจะไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นพอยิ่งดึกยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ ร้องไห้ตาบวมทุกวัน ไม่รู้ร้องไห้เพราะอะไรแค่อยากร้อง พูดกับใครก็ไม่ได้ เขาก็ว่าอ่อนแอบ้าง เอาแต่ใจบ้างเห็นแก่ตัวบ้าง แต่หลายๆ ครั้งความรู้สึกไม่อยากอยู่บนโลกนี้มันแว๊บเข้ามาในหัวหลายครั้ง บางทีเราขอแค่ใครบางคนมาอยู่กับเราบ้างได้ไหม นานๆ มาทีก็ได้ แต่ให้บอกวันก่อนจะได้รอ แต่ถ้ารอแล้วขออย่าปิดนัดได้ไหม เราฝืนใจรอได้แค่นั้น...
เราเคยเป็นโรคซึมเศร้า แล้วมันคงกลับมาอีกแล้วแหละ จริงๆ แค่อยากบ่นไปเรื่อย เพราะไม่สามารถคุยเรื่องนี้กับใครได้เลย......