ความรู้สึกหลังอ่านอินฟินิทเดนโดรแกรม (อาจมีเทียบกับ SAO ค่อนข้างมากเพราะพล็อตคล้ายกัน)
ตอนแรกที่เลือกอ่านเพราะรู้สึกสนใจที่ว่าเป็นนิยายที่เกี่ยวกับ VRMMO แบบเดียวกับ SAO แต่ได้ยินว่าแตกต่างกันมาก ซึ่งพออ่านแล้วก็ต้องหาเล่มต่อไปมาอ่านทันทีแล้วพอเล่มแปลไทยหมดก็ทนไม่ไหวจนต้องไปหาฉบับแปลอังกฤษมาอ่านต่อ
แบบว่ามันสนุกมากๆ โดยเฉพาะเล่ม 3-5 ที่เป็นอีเวนต์ใหญ่นี่มันส์จนต้องอ่านเล่มชนเล่มเลยเพราะลุ้นสุดๆ
ทีนี้เลยลองมาวิเคราะห์ดูว่าทำไมผมถึงชอบเรื่องนี้นัก? ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ชอบนิยายเกี่ยวกับเกมออนไลน์เป็นพิเศษ ขนาด SAO ที่เขาฮิตๆกันผมยังเฉยๆเลย พอคิดไปคิดมาก็เข้าใจได้ว่าเรื่องนี้มันต่างกับเรื่องอื่นๆยังไง?
เพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนเล่นเกม MMORPG จริงๆเลยน่ะสิ แบบว่าคนที่เล่นเกมออนไลน์นั้นมีหลากหลายรูปแบบ มีทั้งคนที่ทำตัวแบบเดียวกันทั้งในโลกจริงและในเกม แต่ก็ยังมีคนที่ตัวตนในเกมกับโลกจริงต่างกันสุดขั้วเพราะพวกเขาต่างก็ใช้ตัวตนในเกมสวมบทบาทสิ่งที่เขาไม่ได้เป็นในชีวิตจริง เช่นบางคนเป็นคนทั่วไปใช้ชีวิตตามระเบียบของสังคม แต่ในเกมกลับเป็นอาชญากรไล่ PK คนอื่นเพื่อความสนุกก็มี หรือคนที่ตัวตนในโลกจริงเป็นเพศหนึ่งแต่ในเกมอยากเป็นอีกเพศหนึ่งก็สามารถทำได้ แถมเรื่องนี้ยังมีการจ่ายบทได้ลงตัว ถึงพระเอกจะต้องเด่นสุดแต่ก็ไม่ใช่ว่าถ้าพระเอกไม่อยู่คนอื่นจะแค่อยู่เพื่อให้ใช้โควต้าหน้ากระดาษครบเท่านั้น แต่แทบทุกตัวละครต่างก็มีความโดดเด่นเป็นของตัวเอง มีภูมิหลังมีแรงจูงใจที่ไม่ด้อยกว่าพระเอกเลย ชนิดที่เวลาบทถูกเปลี่ยนมุมมองมาที่ตัวละครอื่นก็ยังสามารถอ่านได้สนุกเหมือนเดิม ผมชอบที่ว่าพระเอกไม่ใช่ศูนย์กลางในการยุติปัญหาทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเรื่อง ตัวละครอื่นๆก็มีบทบาทสำคัญเช่นเดียวกันในการรับมือกับปัญหาที่พระเอกทำไม่ได้ (ตรงนี้เป็นจุดหนึ่งที่ผมเห็นว่า SAO ทำได้ดีขึ้นตอนช่วง Under World ที่เพิ่มยูจิโอ้ขึ้นมาเป็นตัวเอกร่วมด้วยซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าเรื่องราวมันน่าสนใจขึ้นมาก แต่พอยูจิโอ้โดนตัดบทไปผมเลยหมดความสนใจ SAO ไปเลย)
ฉากต่อสู้ก็อลังการสุดๆชนิดที่แทบนึกภาพตามลำบากเลย แถมที่แสดงให้เห็นว่าสกิลของแต่ละคนมีทั้งที่ชนะทางและแพ้ทางกัน ต้องใช้หัวในการพลิกแพลงในการใช้จุดเด่นของตัวเองและหาจุดด้อยของศัตรู นี่ยังไม่นับที่ว่าถึงแม้ความสามารถของพระเอกจะถือว่าแน่มากๆสำหรับมือใหม่ก็ตาม แต่เมื่อเอาไปเทียบกับบรรดาผู้เล่นระดับสุพีเรียนี่เล่นเอาพระเอกกลายเป็นมดที่โดนเอาไปเทียบกับช้างไปเลย โดยเฉพาะนายหมีพี่ชายพระเอกเนี่ย แบบว่าเฮียจะเทพไปไหนฟะ!?
และท้ายสุดที่ทำให้ผมชอบเรื่องนี้มากๆและทำให้เรื่องนี้ดูต่างจาก SAO มากๆในความเห็นของผมคือ…คนเขียนเขาเขียนให้ชายหญิงเป็นเพื่อนร่วมปาร์ตี้กันได้โดยไม่ต้องมีพล็อตเรื่องรักๆใคร่ๆเลยสักนิดได้!
คือจุดที่ทำให้ผมอ่าน SAO หรือไลท์โนเวลอื่นๆไม่ค่อยสนุกคือไม่ต้องให้ตัวละครหญิงทุกตัวมาหลงรักพระเอกกันหมดก็ได้มั๊ย? แบบว่าความสัมพันธ์แบบเป็นเพื่อนต่างเพศแบบแค่ร่วมรบกันเฉยๆมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเสียหน่อย
แถมอีกนิดคือปริศนาของเรื่องที่ตัวละครหลายๆตัวเริ่มสงสัยคือโลกของ Infinite Dendrogram นี่มันเป็นแค่เกมออนไลน์แน่หรือ? เพราะความสมจริงและบรรดาคนที่อาศัยในโลกนี้ที่เรียกว่า “เธียน” มีความเป็นมนุษย์ไม่ต่างกับบรรดาผู้เล่นเลย แถมยังมีกรณีที่ผู้เล่นสามารถมีลูกและสร้างครอบครัวกับเธียนได้เลยด้วย (เรียกว่าโลกในเรื่องนี้มันเหมือนกับจะเป็นเวอร์ชั่นสมบูรณ์ของ Underworld ในเรื่อง SAO เลยเชียวละ) จนถึงขนาดที่มีคนจ้างให้นักสืบระดับโลกสืบค้นเรื่องของเกมนี้เลย เรียกว่าสเกลของเรื่องมันอาจใหญ่ขึ้นได้อีกมาก
ทั้งหมดนี่ความเห็นของผมครับ ผมเลยอยากชวนผู้ที่ชอบเรื่องนี้มาคุยกันดูครับ
ความรู้สึกหลังอ่านอินฟินิทเดนโดรแกรม (มีสปอยบ้าง)
ความรู้สึกหลังอ่านอินฟินิทเดนโดรแกรม (อาจมีเทียบกับ SAO ค่อนข้างมากเพราะพล็อตคล้ายกัน)
ตอนแรกที่เลือกอ่านเพราะรู้สึกสนใจที่ว่าเป็นนิยายที่เกี่ยวกับ VRMMO แบบเดียวกับ SAO แต่ได้ยินว่าแตกต่างกันมาก ซึ่งพออ่านแล้วก็ต้องหาเล่มต่อไปมาอ่านทันทีแล้วพอเล่มแปลไทยหมดก็ทนไม่ไหวจนต้องไปหาฉบับแปลอังกฤษมาอ่านต่อ
แบบว่ามันสนุกมากๆ โดยเฉพาะเล่ม 3-5 ที่เป็นอีเวนต์ใหญ่นี่มันส์จนต้องอ่านเล่มชนเล่มเลยเพราะลุ้นสุดๆ
ทีนี้เลยลองมาวิเคราะห์ดูว่าทำไมผมถึงชอบเรื่องนี้นัก? ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ชอบนิยายเกี่ยวกับเกมออนไลน์เป็นพิเศษ ขนาด SAO ที่เขาฮิตๆกันผมยังเฉยๆเลย พอคิดไปคิดมาก็เข้าใจได้ว่าเรื่องนี้มันต่างกับเรื่องอื่นๆยังไง?
เพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนเล่นเกม MMORPG จริงๆเลยน่ะสิ แบบว่าคนที่เล่นเกมออนไลน์นั้นมีหลากหลายรูปแบบ มีทั้งคนที่ทำตัวแบบเดียวกันทั้งในโลกจริงและในเกม แต่ก็ยังมีคนที่ตัวตนในเกมกับโลกจริงต่างกันสุดขั้วเพราะพวกเขาต่างก็ใช้ตัวตนในเกมสวมบทบาทสิ่งที่เขาไม่ได้เป็นในชีวิตจริง เช่นบางคนเป็นคนทั่วไปใช้ชีวิตตามระเบียบของสังคม แต่ในเกมกลับเป็นอาชญากรไล่ PK คนอื่นเพื่อความสนุกก็มี หรือคนที่ตัวตนในโลกจริงเป็นเพศหนึ่งแต่ในเกมอยากเป็นอีกเพศหนึ่งก็สามารถทำได้ แถมเรื่องนี้ยังมีการจ่ายบทได้ลงตัว ถึงพระเอกจะต้องเด่นสุดแต่ก็ไม่ใช่ว่าถ้าพระเอกไม่อยู่คนอื่นจะแค่อยู่เพื่อให้ใช้โควต้าหน้ากระดาษครบเท่านั้น แต่แทบทุกตัวละครต่างก็มีความโดดเด่นเป็นของตัวเอง มีภูมิหลังมีแรงจูงใจที่ไม่ด้อยกว่าพระเอกเลย ชนิดที่เวลาบทถูกเปลี่ยนมุมมองมาที่ตัวละครอื่นก็ยังสามารถอ่านได้สนุกเหมือนเดิม ผมชอบที่ว่าพระเอกไม่ใช่ศูนย์กลางในการยุติปัญหาทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเรื่อง ตัวละครอื่นๆก็มีบทบาทสำคัญเช่นเดียวกันในการรับมือกับปัญหาที่พระเอกทำไม่ได้ (ตรงนี้เป็นจุดหนึ่งที่ผมเห็นว่า SAO ทำได้ดีขึ้นตอนช่วง Under World ที่เพิ่มยูจิโอ้ขึ้นมาเป็นตัวเอกร่วมด้วยซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าเรื่องราวมันน่าสนใจขึ้นมาก แต่พอยูจิโอ้โดนตัดบทไปผมเลยหมดความสนใจ SAO ไปเลย)
ฉากต่อสู้ก็อลังการสุดๆชนิดที่แทบนึกภาพตามลำบากเลย แถมที่แสดงให้เห็นว่าสกิลของแต่ละคนมีทั้งที่ชนะทางและแพ้ทางกัน ต้องใช้หัวในการพลิกแพลงในการใช้จุดเด่นของตัวเองและหาจุดด้อยของศัตรู นี่ยังไม่นับที่ว่าถึงแม้ความสามารถของพระเอกจะถือว่าแน่มากๆสำหรับมือใหม่ก็ตาม แต่เมื่อเอาไปเทียบกับบรรดาผู้เล่นระดับสุพีเรียนี่เล่นเอาพระเอกกลายเป็นมดที่โดนเอาไปเทียบกับช้างไปเลย โดยเฉพาะนายหมีพี่ชายพระเอกเนี่ย แบบว่าเฮียจะเทพไปไหนฟะ!?
และท้ายสุดที่ทำให้ผมชอบเรื่องนี้มากๆและทำให้เรื่องนี้ดูต่างจาก SAO มากๆในความเห็นของผมคือ…คนเขียนเขาเขียนให้ชายหญิงเป็นเพื่อนร่วมปาร์ตี้กันได้โดยไม่ต้องมีพล็อตเรื่องรักๆใคร่ๆเลยสักนิดได้!
คือจุดที่ทำให้ผมอ่าน SAO หรือไลท์โนเวลอื่นๆไม่ค่อยสนุกคือไม่ต้องให้ตัวละครหญิงทุกตัวมาหลงรักพระเอกกันหมดก็ได้มั๊ย? แบบว่าความสัมพันธ์แบบเป็นเพื่อนต่างเพศแบบแค่ร่วมรบกันเฉยๆมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเสียหน่อย
แถมอีกนิดคือปริศนาของเรื่องที่ตัวละครหลายๆตัวเริ่มสงสัยคือโลกของ Infinite Dendrogram นี่มันเป็นแค่เกมออนไลน์แน่หรือ? เพราะความสมจริงและบรรดาคนที่อาศัยในโลกนี้ที่เรียกว่า “เธียน” มีความเป็นมนุษย์ไม่ต่างกับบรรดาผู้เล่นเลย แถมยังมีกรณีที่ผู้เล่นสามารถมีลูกและสร้างครอบครัวกับเธียนได้เลยด้วย (เรียกว่าโลกในเรื่องนี้มันเหมือนกับจะเป็นเวอร์ชั่นสมบูรณ์ของ Underworld ในเรื่อง SAO เลยเชียวละ) จนถึงขนาดที่มีคนจ้างให้นักสืบระดับโลกสืบค้นเรื่องของเกมนี้เลย เรียกว่าสเกลของเรื่องมันอาจใหญ่ขึ้นได้อีกมาก
ทั้งหมดนี่ความเห็นของผมครับ ผมเลยอยากชวนผู้ที่ชอบเรื่องนี้มาคุยกันดูครับ