เราเป็นลูกอกตัญญูไหมที่คิดแบบนี้

(ขอระบายหน่อย) เบื่อแม่มาก แม่เราเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก มากที่สุด คิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง แม่เราป่วยเป็นเบาหวาน ไต ความดัน ที่เป็นก็เพราะสาวๆกินเหล้า กินเบียร์หนักมาก มีเงินกินเหล้าได้ตลอด แต่ไม่มีเงินให้ลูกไปโรงเรียน จนพอเป็นโรค พอไตเสื่อม ก็แอบกินเบียร์เป็นระยะ ไม่คุมอาหาร ไม่ดูแลตัวเอง จนได้ทำเส้นฟอกไต ก็ไม่พ้นแอบกินน้ำพริก แอบกินเบียร์ กินอะไรที่ไม่สมควรกิน เราไม่เข้าใจ ทำไมถึงไม่รักตัวเอง เวลาไม่สบายมาใครเฝ้า เราต้องลางานอดหลับอดนอนเฝ้า ไปๆมาๆ เพื่อพาไปหาหมอเกือบทุกอาทิตย์ นั่งรถมาตีสอง หาหมอ 6โมงเช้า หาหมอเสร็จเที่ยงเราต้องตีรถกลับไปทำงาน ทำไม แม่ไม่รักตัวเองบ้างเราไม่เข้าใจ ความอดกลั้นมันไม่มีเลยเหรอ แม่ไม่เคยรักใครเลยนอกจากตัวเอง บางครั้งเราอยากตาย เราคิดบวก คิดอะไรก็แล้ว มันก็ไม่หลุดพ้น และถ้าได้ฟอกไตอาทิตย์ล่ะ2ครั้ง ใครล่ะจะพาไปถ้าเค้าดูแลตัวเองได้เราจะไม่ว่าเลย เดินแทบจะไม่ไหวเพราะเหนื่อย สิ่งที่หมอพูดมาให้เลี่ยง แม่ไม่เคยใส่ใจเลย เราทุกข์ เราเหนื่อยมาก มันมากเกินไปจริงๆ