เข้าสู่มิติของเรื่องสั้นกันครับ ^^

นี่คือ เรื่องราวในอดีตกาล ยุคสมัยที่ยังมี "อัศวิน" มีเจ้าหรือกษัตริย์ผู้ครองแว่นแคว้น มีการรัฐประหาร เจ้าองค์ใหม่ ความโกลาหล ฯลฯ

สุดท้ายจะจบอย่างไร ติดตามกันได้ ณ บัดนี้ครับ 




กาลครั้งหนึ่ง พระราชาเจ้าแคว้นทรงปกครองโดยทศพิธราชธรรมมาช้านาน

พระองค์ทรงมีพระราชธิดาสองพระองค์  

พระองค์โตทรงมีพระปัญญาเฉียบแหลม แต่ไม่ใคร่แข็งแรงนัก

พระองค์เล็กทรงพระปรีชาสามารถด้านการทหาร เป็นที่ยอมรับในหมู่ขุนศึก

และแล้ววันหนึ่ง เจ้าน้องต่างพระมารดาของพระราชา  ทรงร่วมมือกับเหล่าขุนนางกลุ่มหนึ่งทำการรัฐประหาร ลอบปลงพระชนม์พระราชา แล้วเข้ายึดอำนาจการปกครอง

ขณะนั้น เจ้าหญิงองค์เล็กทรงฝึกทหารอยู่ที่ค่าย พระองค์ทราบข่าวจากทหารคนสนิท จึงหลบหนีไปได้  

เจ้าอาได้แต่นำตัวเจ้าหญิงองค์โตมาคาดคั้น

"เจ้าจงมอบพระราชลัญจกร และเครื่องราชกกุธภัณฑ์มาเสียแต่โดยดี  หาไม่ เจ้าจะต้องได้รับความอับอายขายหน้า ข้าจะขึ้นครองราชย์ และประกาศแต่งตั้งเจ้าเป็นราชินี"

และเหตุการณ์ก็เป็นเช่นนั้น

การปกครองของพระราชาองค์ใหม่ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่นนัก แรกเริ่มก็มีกองทหารบางกรมกองกระทำการต่อต้าน

ต่อมา กองกำลังนำโดยเจ้าหญิงองค์เล็กประกาศต่อสู้ล้มล้างพระราชา แต่ด้วยกำลังพลและอาวุธมีน้อยกว่า จึงไม่สามารถต้านทานไหว  ที่สุดก็ปรับเปลี่ยนเป็นขบวนย่อย ๆ กระทำการใต้ดิน

ฝ่ายเจ้าหญิงองค์โต นับแต่ทรงได้รับการประกาศแต่งตั้งเป็นพระราชินี  พระองค์ไม่เคยปรากฏพระองค์ในที่ใดเลย

ขบวนการใต้ดินได้เกิดขึ้นไปทั่ว ในหัวเมืองรอบนอก

ยิ่งเมื่อมีข่าวลือสะพัดว่า หัวหน้าขบวนการก็คือ เจ้าหญิงองค์เล็ก  ประชาชนจึงให้การสนับสนุน มอบข้าวปลาอาหารให้มากมาย นับวันกำลังพลก็เพิ่มมากขึ้น ๆ สามารถทำการสู้รบยืดเยื้อได้ยาวนานขึ้น อาวุธยุทโธปกรณ์ก็เริ่มทัดเทียมกับฝ่ายพระราชา  ที่สุด ก็สามารถบุกยึดเมืองสำคัญได้หลายเมือง

หัวหน้าขบวนการใต้ดินได้ออกประกาศให้พระราชินีสละพระอำนาจเสีย  หาไม่ หากแพ้ศึกจะถูกโทษประหารสถานเดียว

แต่ก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ จากฝ่ายพระราชินีเลย

เวลาผ่านไปเป็นเดือน แล้วก็เป็นปี ฝ่ายใต้ดินยิ่งทียิ่งทวีความเข้มแข็ง

และแล้ววันหนึ่ง ปรากฏข่าวแพร่สะพัดไปทั่วว่า  "หัวหน้าใต้ดินเสียชีวิตแล้ว ๆ"

ข่าวนี้ยิ่งทำให้ประชาชนโกรธแค้นเพิ่มมากขึ้น  หันไปให้ความช่วยเหลือพวกใต้ดินกันอย่างล้นหลาม

ในไม่ช้า กองกำลังใต้ดินก็ปรากฏเป็นกองทัพใหญ่เข้าปิดล้อมพระนคร

หลังจากโหมโจมตีระลอกแล้วระลอกเล่า ทั้งกลางวันกลางคืน  ที่สุด เมืองพระนครก็ถูกตีแตก แต่พระราชาหนีไปได้

ข้าราชการฝ่ายพระราชาก็ถูกจับกุมคุมขัง รอการสอบสวนต่อไป

ในสถานที่ลับแห่งหนึ่ง มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งยืนรวมกันด้วยทีท่าอันสำรวมยิ่ง

คนหนึ่งได้ก้าวออกมา ถวายความเคารพพร้อมกับกล่าวรายงานว่า

"พวกเราได้กระทำตามพระประสงค์ของพระองค์ สำเร็จทุกประการ ได้ดำเนินการจนบ้านเมืองเข้าสู่ความสงบสุข ประชาชนทั่วทุกแห่งได้รับความช่วยเหลือ
พวกเราได้จัดการเลือกตั้งผู้สำเร็จราชการและฝ่ายต่าง ๆ เข้าบริหารแผ่นดินอย่างเหมาะสมครบถ้วน  ล่าสุดก็สามารถจับกุมพระราชาได้ รอการพิจารณาคดีอย่างเที่ยงธรรมต่อไป  สำหรับหัวหน้าขบวนการก็ได้จัดพิธีอย่างสมพระเกียรติ"

"เราขอขอบคุณพวกท่านทุกคนที่อดทนความอัปยศอดสูนานานับประการ  กระทำการอย่างเข้มแข็งยาวนาน จนทุกอย่างได้สำเร็จลง  โดยมิได้หวังลาภยศสรรเสริญใด ๆ ขอบรรดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงอำนวยพรแก่ทุกท่านเทอญ"