สวัสดีค่ะ ขอสมมติชื่อตัวเองว่า เอ สมมติชื่อเขาว่า เค นะคะ
เข้าเรื่องคือย้อนไปปีที่เรากำลังจะจบม.3มีแฟนครั้งล่าสุดคือตอนม.1เลิกกันตอนม.2ช่วงต้นๆ(ปัจจุบันม.5ค่ะ) เราอาจจะดูมีแฟนเร็วนะคะเรายอมรับค่ะว่า โอเคเราแรด แต่พอจบกับคนนี้เราก็เริ่มรู้สึกว่าเออทั้งเราและเขาก็คงไม่มีวุฒิภาวะทั้งคู่ ก็โอเคปักไว้ ฉันจะไม่มีแฟนจนกว่าจะม.6หรือเจอคนที่ดี ซึ่งก็ผ่านมาประมาณปีครึ่งได้ มีผู้ชายคนนึงเข้ามา เขาชื่อ เค ค่ะ เป็นคนที่ไม่ได้หน้าตาดีและเราไม่ได้ชอบเขามากมาย เขาเข้ามาตอนแรกไม่ได้คิดอะไร พอเขาเริ่มแบบทักมาเรื่อยๆ ทำไรอยู่ ว่างมั้ย อะไรมั้ย จนเลยเถิดไปคอลกันบ้าง คุยค้างสาย เราเริ่มเดาเขาออกตั้งแต่แรกๆแล้วหล่ะค่ะว่าเขาคิดมากกว่านั้นแน่ๆ ซึ่งเราปณิธานไว้ แล้วเขาก็ไม่ใช่ไทป์เราเท่าไหร่ เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้างไปๆมาๆจนเราก็หยุดคุยไป ตลอดระยะเวลาที่หยุดคุย เขาก็เหมือนพยายามทักมาตลอดๆ จนเดือนธันวาเขาก็ทักมาอีก เราเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์ เขาเริ่มพัฒนาตัวเองมาหลังจากเลิกคุยกัน จนเรารู้สึกว่า เขาควรไปเจอคนที่ดีกว่าเรานะ เพราะเราค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจมากช่วงที่คุยกับเขาด้วยความคนมันไม่ชอบ หลังจากเดือนธันวา เราเริ่มได้ยินว่าเขามีคนใหม่เราก็รู้ก็ยังยินดีด้วย
ระยะเวลาผ่านไปเรายอมรับเลยว่ามันเป็นความเห็นแก่ตัวที่แย่มาก เราเริ่มสนใจเขาขึ้นมาพอเขาดูดีขึ้น แต่เราขอบอกไว้เลยนะคะว่าทุกครั้งที่เราคิดเรายิ่งรู้สึกว่าเขาโชคดีเเล้วที่ไม่ได้คบกับเรา
เขามีแฟนแล้ว น่าเศร้าคือ แฟนเขาเป็นคนที่มาขอคำปรึกษาเราค่อนข้างบ่อย5555 แต่เราไม่เคยยุให้เลิกกันเลยนะคะ เราอยู่ห้องใกล้กันมากเจอกันบ่อยเขามองเราเรามองเขาบ้าง จนมันเริ่มไกล เขาเริ่มทักกลับมาคุยกันปกติ ช่วงแรกๆไม่เท่าไหร่ หลังๆเริ่มโทรกัน ซึ่งเราเองก็อ่อนแอเกินไป
จนเมื่อวานนี้เราตัดสินใจบอกเขาตรงๆแบบไม่ใช่ในแชท เราผิดไปแล้วตั้งแต่เราไม่เห็นค่าเขาตั้งแต่เริ่ม ไหนจะยังมาชอบเขาตอนที่เขาดูดีขึ้น ยิ่งเราโทรคุยกับเขาเรายิ่งรู้สึกผิดต่อเพื่อนเรา เราอยากให้เขาโฟกัสที่เพื่อนเราไม่ใช่อะไรทั้งสิ้น หรือหากเขาต้องการคุยกับเราแก้เหงาเราก็ไม่อยู่ดีเพราะเพื่อนผู้ชายเขาก็มีเยอะ เราบอกเขาไปว่าต่อไปนี้ก็อยู่กันแค่เพื่อนก็พอนะ ขอเเค่ถ้ามีอะไรสาหัสจริงๆค่อยแชทมา เขาตอบกลับมาว่าเราเป็นคนแรกที่เขาสนใจแล้วเราก็ยอมคุยกับเขาเขาเลยไม่สามารถลืมเราได้ เราตอบเขาไปว่า "ขอโทษนะแต่ตอนนี้มีเพื่อนเราเเล้วถ้าไม่ได้ชอบเพื่อนเราก็ปล่อยเพื่อนเราไปแต่ยังไงเรากับเคก็เป็นกันได้เท่านี้นะไม่เกินเลย" เป็นความรู้สึกที่แย่มากๆค่ะที่เราบอกเขาไปแต่มันไม่แย่เท่าเราคุยกับเขาทั้งๆที่รู้ว่าเขาคบเพื่อนเรา ระยะเวลาที่คุยกันมีความสุขมากนะคะ แต่เราร้อนลุ่มอยู่ตลอดเวลากลัวมากว่าเพื่อนจะรู้รึเปล่า เรากับเขาคงได้เจอกันน้อยลงแล้ววันหนึ่งก็ปล่อยให้เรื่องค่อยๆจางไปจากเราและก็เขาก็พอ
ไม่เคยคิดว่าวันนึงเพลง หยุดเลยอย่าร้อง จะมาตรงกับฟิลเราได้ขนาดนี้...
"ขอโทษจริงๆนะที่เราเป็นคนแรก แล้วยังเป็นคนแรกที่ทำความทรงจำให้แกแย่ขนาดนี้ วันนึงขอให้ลืมคนแย่ๆคนนี้ไปได้นะ."
ทั้งเราและเขาดูเหมือนจะคิดถึงกัน...
เข้าเรื่องคือย้อนไปปีที่เรากำลังจะจบม.3มีแฟนครั้งล่าสุดคือตอนม.1เลิกกันตอนม.2ช่วงต้นๆ(ปัจจุบันม.5ค่ะ) เราอาจจะดูมีแฟนเร็วนะคะเรายอมรับค่ะว่า โอเคเราแรด แต่พอจบกับคนนี้เราก็เริ่มรู้สึกว่าเออทั้งเราและเขาก็คงไม่มีวุฒิภาวะทั้งคู่ ก็โอเคปักไว้ ฉันจะไม่มีแฟนจนกว่าจะม.6หรือเจอคนที่ดี ซึ่งก็ผ่านมาประมาณปีครึ่งได้ มีผู้ชายคนนึงเข้ามา เขาชื่อ เค ค่ะ เป็นคนที่ไม่ได้หน้าตาดีและเราไม่ได้ชอบเขามากมาย เขาเข้ามาตอนแรกไม่ได้คิดอะไร พอเขาเริ่มแบบทักมาเรื่อยๆ ทำไรอยู่ ว่างมั้ย อะไรมั้ย จนเลยเถิดไปคอลกันบ้าง คุยค้างสาย เราเริ่มเดาเขาออกตั้งแต่แรกๆแล้วหล่ะค่ะว่าเขาคิดมากกว่านั้นแน่ๆ ซึ่งเราปณิธานไว้ แล้วเขาก็ไม่ใช่ไทป์เราเท่าไหร่ เราก็คุยบ้างไม่คุยบ้างไปๆมาๆจนเราก็หยุดคุยไป ตลอดระยะเวลาที่หยุดคุย เขาก็เหมือนพยายามทักมาตลอดๆ จนเดือนธันวาเขาก็ทักมาอีก เราเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์ เขาเริ่มพัฒนาตัวเองมาหลังจากเลิกคุยกัน จนเรารู้สึกว่า เขาควรไปเจอคนที่ดีกว่าเรานะ เพราะเราค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจมากช่วงที่คุยกับเขาด้วยความคนมันไม่ชอบ หลังจากเดือนธันวา เราเริ่มได้ยินว่าเขามีคนใหม่เราก็รู้ก็ยังยินดีด้วย
ระยะเวลาผ่านไปเรายอมรับเลยว่ามันเป็นความเห็นแก่ตัวที่แย่มาก เราเริ่มสนใจเขาขึ้นมาพอเขาดูดีขึ้น แต่เราขอบอกไว้เลยนะคะว่าทุกครั้งที่เราคิดเรายิ่งรู้สึกว่าเขาโชคดีเเล้วที่ไม่ได้คบกับเรา
เขามีแฟนแล้ว น่าเศร้าคือ แฟนเขาเป็นคนที่มาขอคำปรึกษาเราค่อนข้างบ่อย5555 แต่เราไม่เคยยุให้เลิกกันเลยนะคะ เราอยู่ห้องใกล้กันมากเจอกันบ่อยเขามองเราเรามองเขาบ้าง จนมันเริ่มไกล เขาเริ่มทักกลับมาคุยกันปกติ ช่วงแรกๆไม่เท่าไหร่ หลังๆเริ่มโทรกัน ซึ่งเราเองก็อ่อนแอเกินไป
จนเมื่อวานนี้เราตัดสินใจบอกเขาตรงๆแบบไม่ใช่ในแชท เราผิดไปแล้วตั้งแต่เราไม่เห็นค่าเขาตั้งแต่เริ่ม ไหนจะยังมาชอบเขาตอนที่เขาดูดีขึ้น ยิ่งเราโทรคุยกับเขาเรายิ่งรู้สึกผิดต่อเพื่อนเรา เราอยากให้เขาโฟกัสที่เพื่อนเราไม่ใช่อะไรทั้งสิ้น หรือหากเขาต้องการคุยกับเราแก้เหงาเราก็ไม่อยู่ดีเพราะเพื่อนผู้ชายเขาก็มีเยอะ เราบอกเขาไปว่าต่อไปนี้ก็อยู่กันแค่เพื่อนก็พอนะ ขอเเค่ถ้ามีอะไรสาหัสจริงๆค่อยแชทมา เขาตอบกลับมาว่าเราเป็นคนแรกที่เขาสนใจแล้วเราก็ยอมคุยกับเขาเขาเลยไม่สามารถลืมเราได้ เราตอบเขาไปว่า "ขอโทษนะแต่ตอนนี้มีเพื่อนเราเเล้วถ้าไม่ได้ชอบเพื่อนเราก็ปล่อยเพื่อนเราไปแต่ยังไงเรากับเคก็เป็นกันได้เท่านี้นะไม่เกินเลย" เป็นความรู้สึกที่แย่มากๆค่ะที่เราบอกเขาไปแต่มันไม่แย่เท่าเราคุยกับเขาทั้งๆที่รู้ว่าเขาคบเพื่อนเรา ระยะเวลาที่คุยกันมีความสุขมากนะคะ แต่เราร้อนลุ่มอยู่ตลอดเวลากลัวมากว่าเพื่อนจะรู้รึเปล่า เรากับเขาคงได้เจอกันน้อยลงแล้ววันหนึ่งก็ปล่อยให้เรื่องค่อยๆจางไปจากเราและก็เขาก็พอ
ไม่เคยคิดว่าวันนึงเพลง หยุดเลยอย่าร้อง จะมาตรงกับฟิลเราได้ขนาดนี้...
"ขอโทษจริงๆนะที่เราเป็นคนแรก แล้วยังเป็นคนแรกที่ทำความทรงจำให้แกแย่ขนาดนี้ วันนึงขอให้ลืมคนแย่ๆคนนี้ไปได้นะ."