ตามหัวข้อเลยนะคะแต่ตัวฉันรู้สึกอึดอัด ฉันรู้มาตลอดว่าพ่อมีลูกสาวอีกคน เพราะฉันอาศัยอยู่กับฝ่ายพ่อ แต่ตอนยังเด็ก คนที่บ้านบอกกับพี่น้องว่า ห้ามบอกน้องสาวของฉันที่เป็นคนละแม่ ว่าเราเป็นพี่น้องกันจนโตมา พ่อเป็นคนบอกว่าฉันเป็นพี่สาวคนละแม่กับเค้า เพราะเราต้องเรียนห้องเดียวกัน ที่ต้องมาเรียนพร้อมกันเพราะฉันดรอบไป ตอนแรกเราก็ดูคุยกันได้สนิทกันดี แต่พอนานไปฉันเริ่มรู้สึกแปลกเพราะน้องไม่ยอมคุยด้วยดูไม่สนิทใจเหมือนทุกวันที่ผ่านมา ทำให้ฉันคิดมากเพราะปกติฉันเป็นคนคิดมากมาอยู่แล้วตอนนั้นฉันเลยตีตัวออกห่างจากน้องและกลุ่มที่เคยอยู่ คือที่โรงเรียนนี่ฉันก็ไม่สนิทกับใครสักเท่าไหร่เลย ฉันคิดว่าฉันเป็นคนธิฐิ สุง้กินไปหรือเปล่า เพราะแน่นอนว่าที่ฉันเรียนเพื่อนในห้องคือเป็นรุ่นน้อง ฉันเข้ากับใครไม่ได้เลย เวลาคุยด้วยก็ตีตัวออกห่าง ฉันรุ้สึกว่าตัวฉันเหมือนส่วนเกินไม่เป็นที่ยอมรับ ฉันยอมรับว่าฉันเรียนไม่เก่ง ต่างกับน้องสาวคนละแม่ของฉันที่ดีไปหมดทุกอย่าง เขามีอะไรที่ดีกว่าฉันเช่นการใช้โทรศัพท์ดีกว่า พ่อฉันไม่ใช่คนรวยแต่แม่ของน้องคนละแม่นั้นเขารวย ฉันเลยไม่มีแบบเขาได้เอาจริงๆฉันยอมรับว่าฉันอิจฉา ทุกคนดุยอมรับในตัวเค้าแต่ฉันโตสุดในห้องกชับไม่มีใครอยากคุยด้วย ฉันควรทำตัวยังไง ใครมีคำแนะนำหรือเคยเจอประสบการณ์ชีวิตแบบฉันช่วยบอกฉันทีว่าฉันควรทำตัวแบบไหนวางตัวยังไงหรือคิดแบบไหน หรือใครมีคำแนะนำดีๆช่วยบอกฉันที
เมื่อฉันต้องเรียนห้องเดียวกับน้องสาวพ่อเดียวกันแต่คนละแม่