แฮร่ สวัสดีครับ
มีใครเคยอ่านกระทู้แรกผมบ้าง~~~
มันยังคงมีอิมแพคมาจนถึงทุกวันนี้เลยครับ จริงๆก็อยากมีแฟนกับเขาบ้าง แต่มันอยู่ที่ผมเอง เหมือนผมพยายามสร้างกำแพงบางอย่าง ที่ปกป้องตัวผมเองจากสิ่งที่เรียกว่าความรัก มีหลายคน พยายามเข้ามาคุยด้วย ต่างๆนาๆ แต่ผมก็กลับเข้ามาอยู่ใน safe zone ของตัวเองตลอด เอาจริงๆผมยังไม่ลืมน้องเขาเลย ถ้าผมเปิดใจรับคนอื่นเข้ามา มันรู้สึกเหมือนผม กำลังทำร้ายคนใหม่ ผมไม่อยากทำร้ายใคร ทุกวันนี้แค่ ทำงาน กลับห้อง ชีวิต loop อยู่แค่นี้จริงๆ ผมเข้าใจว่าผมคงไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกับน้องคนนั้นอีกแล้ว แต่ทำไงได้วะ มันไม่ลืมอ่ะ บางทีผมเองก็ยังไปแอบส่องชีวิตเขาในโลก Socail มันทำให้ผมกลับไปเป็นแบบเดิม ก็คือ ลืมเขาไม่ลง แปลกมั้ยละ ทิ้งเขาไปแต่กลับมาเสียดายในวันที่สาย ทุกวันนี้ผมก็ยังโหยหาความรักอยู่นะ แต่ได้แค่คุยๆ สักพักต่างคนก็ต่างหายกันไป ชีวิตผมช่างน่าเศร้า (ไม่ต้องแนะนำผมเรื่องการลืมน้องเขานะครับ ผมลืมเขาไม่ได้จริงๆ ฮรืออออ~~)
มีใครที่รู้สึกอยากมีแฟน แต่ก็ยังไม่อยากมีบ้าง??
มีใครเคยอ่านกระทู้แรกผมบ้าง~~~
มันยังคงมีอิมแพคมาจนถึงทุกวันนี้เลยครับ จริงๆก็อยากมีแฟนกับเขาบ้าง แต่มันอยู่ที่ผมเอง เหมือนผมพยายามสร้างกำแพงบางอย่าง ที่ปกป้องตัวผมเองจากสิ่งที่เรียกว่าความรัก มีหลายคน พยายามเข้ามาคุยด้วย ต่างๆนาๆ แต่ผมก็กลับเข้ามาอยู่ใน safe zone ของตัวเองตลอด เอาจริงๆผมยังไม่ลืมน้องเขาเลย ถ้าผมเปิดใจรับคนอื่นเข้ามา มันรู้สึกเหมือนผม กำลังทำร้ายคนใหม่ ผมไม่อยากทำร้ายใคร ทุกวันนี้แค่ ทำงาน กลับห้อง ชีวิต loop อยู่แค่นี้จริงๆ ผมเข้าใจว่าผมคงไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกับน้องคนนั้นอีกแล้ว แต่ทำไงได้วะ มันไม่ลืมอ่ะ บางทีผมเองก็ยังไปแอบส่องชีวิตเขาในโลก Socail มันทำให้ผมกลับไปเป็นแบบเดิม ก็คือ ลืมเขาไม่ลง แปลกมั้ยละ ทิ้งเขาไปแต่กลับมาเสียดายในวันที่สาย ทุกวันนี้ผมก็ยังโหยหาความรักอยู่นะ แต่ได้แค่คุยๆ สักพักต่างคนก็ต่างหายกันไป ชีวิตผมช่างน่าเศร้า (ไม่ต้องแนะนำผมเรื่องการลืมน้องเขานะครับ ผมลืมเขาไม่ได้จริงๆ ฮรืออออ~~)