ตอนที่ 19 : “มอร์ฟีนที่รัก”
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’
ปัญหาความเจ็บปวดจากแผลผ่าตัด...
....แถวบริเวณหน้าอก
มันกำลังแผ่ซ่าน...
....และปวดลึกอยู่เป็นระยะ
แต่สิ่งที่จะแย่กว่าเรื่องพวกนี้...
คือเรื่องยังนอนไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน
นอกจากนั้นแล้ว....
...การหายใจให้ปอดขยายก็เป็นเรื่องยาก
เจ็บชายโครงกระดูกหน้าอก...
ปล่อยไปแบบนี้เดี๋ยวได้เข้าภาวะวิกฤติอีก
กริ่งโลหะนั่นก็ไม่รู้หายไปไหน....
....ในเวลาที่ต้องการมากที่สุด
เจอเมื่อไหร่จะผูกติดไว้ข้างเตียงเลย
ขาก็ไม่มี ...
แต่ย้ายนั่นนี่บ่อยเหลือเกิน
......
ความเจ็บปวดที่ได้รับ....
...ในช่วงที่วางใจไม่ได้
มีการเยียวยาสามระยะ
ระยะแรก....เป็นความเจ็บปวดเบื้องต้นทั่วไป
ยาที่ใช้อยู่ในกลุ่มพาราเซตามอล
....ก็ไทลินอลนั่นเอง
จ่ายกันแทบทุกโรงพยาบาล
ระดับสอง...เป็นความปวดที่แรงขึ้นมา
...อาการปวดร้าวสาหัสมากขึ้น
ตรงนี้พาราที่ใช้จะผสมกับตัวยาอื่น
...เช่น โคเดอีน (Codeine)
ช่วยในเรื่องของการไอ....
....และปวดเรื้อรังได้ดี
เรียกย่อว่า TWC หรือ Para-Co
แบบฉีดก็มี แต่จำชื่อไม่ได้
เวลาโดนไปจะตื้อๆมึนๆ...
ระดับสุดท้าย...
...คือสวรรค์ของคนขี้ปวด
บางทีผมก็ปวดหลอกๆ
...เพื่อขอยาตัวนี้
นั่นคือ ‘มอร์ฟีน’
ขยายความสักนิด
มอร์ฟีน (Morphine - ‘M.O.’)..
...เป็นยาประเภทเข้าฝิ่น
และเป็นยาเสพติดที่เราพอทราบกัน
ว่าแก้ปวดได้ดี... เคลิ้มเอาเรื่อง...
และถ้าเอาไปฉีดเล่นกันข้างนอก
อาจจะเกมส์.. เพราะถูกจับได้
แต่ถ้าเป็นสถานพยาบาล....
...ที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวด
การใช้ก็จะให้ผลได้ดี
และปลอดภัย
อย่างอาจารย์หมอเจษฎาแกก็ไฟเขียว...
...ตอนที่ผมเปรยเล่นๆว่า
“อาจารย์ครับผมขอ M.O.
เวลาปวดได้ไหมครับ....(อิอิ)”
‘ได้! ผมออเดอร์ไว้ให้คุณ ทุกๆ 3 ชั่วโมง’
‘ขอพยาบาลได้เลย....’
เป็นประโยคที่งดงามที่สุด..
....ของอาจารย์หมอเจษฎา
ในช่วงที่ผมนอนโรงพยาบาลมา
จากนั้นมีอะไรต่อ... คงไม่ต้องบอก..
...ผมขอมอร์ฟีนเป็นว่าเล่น
เพราะยังไงๆ...
...มันก็ถูกจำกัดการใช้อยู่แล้ว
ยิ่งแพทย์เห็นว่าปลอดภัย
ก็โซโล่สิครับ...
...ขอยาแทบจะทันทีทันใด
พยาบาลบางคนทำทีกล้าๆกลัวๆ...
...กับยาตัวนี้พอสมควร
เดินถือเข็มเข้ามา...
...กะอย่างดีว่า 3 มิลลิลิตรจริงไหม
หรืออาจจะกำลังคิดว่าไอ้ผู้ป่วยคนนี้
มันปวดเล่นๆ....
...แล้วแกล้งขอยาหรือเปล่า
ในใจผมมีแต่ อิอิอิ...
...แบบผู้ที่ได้รับชัยชนะ
คือก็ทรมานอยู่กับอาการปวดแผล...
แต่ว่าสวรรค์ในอีกสามสี่ชั่วโมง....
....กำลังกวักมือเรียกอยู่
พยาบาลเอาแอลกอฮอล์... เช็ดปลั๊กที่มือ..
ผมยกมือขึ้นห้าม....
‘ไม่ใช่ตรงนั้นนะครับ’
ชี้มาที่หลอดเลือดดำที่คอ....
....อารมณ์ขี้ยาผุดมาเลย
‘C-Line เลยครับ’
หลังจากกดยาที่คอจนหมดโดส....
ยาไหลเข้าสู่เส้นเลือดอย่างรวดเร็ว
...ภายในเวลาไม่ถึง 10 วินาที
ผมยกมือขึ้นช้าๆ...
...โบกมือลาให้แฟนที่มานั่งเฝ้า
“ผมคงต้องไปแล้ว...
...คุยด้วยไม่ได้แล้วนะ”
ผลจากมอร์ฟีน....
...ทำให้ม่านตาหรี่ลงเล็กน้อย
ระบบการหายใจเดิม...
...ถูกกดนิดหน่อย
มีอาการง่วงซึมและอ้อยอิ่ง
....ไม่อยากมีบทสนทนากับใคร
สำหรับใครก็ตามที่มาเยี่ยม
บอกไว้ก่อนว่ามอร์ฟีนมาเยือนเมื่อไร
....พวกเอ็งกลับไปก่อนนะ
ประมาณนั้น
ความเจ็บปวดทรมานสาหัส....
....โดนโฆษณามอร์ฟีนที่เต็มไปด้วยสีสัน
แทรกรายการชั่วคราว
หายปวดร้าวทุกอย่าง
ผมเก็บความรู้สึกทุกอย่างในตอนนั้น...
....ว่าเป็นคนไข้วิกฤติผ่าเปิดอก
มุ่งสู่แดนสุขาวดี
...ราวๆ 4 ชั่วโมง
......
ความเคลิ้มฝันในรูปของยาฉีด...
ถูกขออย่างต่อเนื่อง...
โดยคนป่วย
...ที่คิดว่าตัวเองชื่นชอบการฉีดมอร์ฟีน
แบบไม่บอกให้พยาบาลรู้
ภายใต้ลิมิตของความปลอดภัยว่า
ขอได้เฉพาะช่วงนี้.... ก็ขอไปเถอะ...
มันไม่มีคำว่ามากเกินไป...
...มันมีแต่ความเพียร
ในการอ้อนพยาบาล
...ให้ได้มาซึ่งมอร์ฟีน
จนกระทั่งวันสุดท้ายที่ขอได้
ในห้องไอซียู
และผมเป็นนักคว้าโอกาส
.....
จนคิดไปว่า...
...หลังจากอาการดีขึ้น
ที่บริเวณแผลหน้าอก
อาจต้องเข้าบำบัดรักษาอาการติดยานี้ต่อ
หรือไม่....
....ผมก็อาจจะได้พบกับแพทย์แผนกจิตเวช
....เข้ามาราวน์ในห้องเพิ่มอีกคน
จงอย่าดูถูกพลังของมอร์ฟีน
ถึงตรงนี้ ผมเชื่อว่าได้พูดและได้เขียนในสิ่งที่คนไข้หลายคนเคยคิดแล้ว
มันผิดไหมล่ะที่เราจะบอกชื่นชอบอะไรสักอย่างที่มาจากความประทับใจน่ะ
[ตอนที่ 19/24] "เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่รู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายจากโรคหัวใจล้มเหลว"
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’
ปัญหาความเจ็บปวดจากแผลผ่าตัด...
....แถวบริเวณหน้าอก
มันกำลังแผ่ซ่าน...
....และปวดลึกอยู่เป็นระยะ
แต่สิ่งที่จะแย่กว่าเรื่องพวกนี้...
คือเรื่องยังนอนไม่ได้ตั้งแต่เมื่อคืน
นอกจากนั้นแล้ว....
...การหายใจให้ปอดขยายก็เป็นเรื่องยาก
เจ็บชายโครงกระดูกหน้าอก...
ปล่อยไปแบบนี้เดี๋ยวได้เข้าภาวะวิกฤติอีก
กริ่งโลหะนั่นก็ไม่รู้หายไปไหน....
....ในเวลาที่ต้องการมากที่สุด
เจอเมื่อไหร่จะผูกติดไว้ข้างเตียงเลย
ขาก็ไม่มี ...
แต่ย้ายนั่นนี่บ่อยเหลือเกิน
......
ความเจ็บปวดที่ได้รับ....
...ในช่วงที่วางใจไม่ได้
มีการเยียวยาสามระยะ
ระยะแรก....เป็นความเจ็บปวดเบื้องต้นทั่วไป
ยาที่ใช้อยู่ในกลุ่มพาราเซตามอล
....ก็ไทลินอลนั่นเอง
จ่ายกันแทบทุกโรงพยาบาล
ระดับสอง...เป็นความปวดที่แรงขึ้นมา
...อาการปวดร้าวสาหัสมากขึ้น
ตรงนี้พาราที่ใช้จะผสมกับตัวยาอื่น
...เช่น โคเดอีน (Codeine)
ช่วยในเรื่องของการไอ....
....และปวดเรื้อรังได้ดี
เรียกย่อว่า TWC หรือ Para-Co
แบบฉีดก็มี แต่จำชื่อไม่ได้
เวลาโดนไปจะตื้อๆมึนๆ...
ระดับสุดท้าย...
...คือสวรรค์ของคนขี้ปวด
บางทีผมก็ปวดหลอกๆ
...เพื่อขอยาตัวนี้
นั่นคือ ‘มอร์ฟีน’
ขยายความสักนิด
มอร์ฟีน (Morphine - ‘M.O.’)..
...เป็นยาประเภทเข้าฝิ่น
และเป็นยาเสพติดที่เราพอทราบกัน
ว่าแก้ปวดได้ดี... เคลิ้มเอาเรื่อง...
และถ้าเอาไปฉีดเล่นกันข้างนอก
อาจจะเกมส์.. เพราะถูกจับได้
แต่ถ้าเป็นสถานพยาบาล....
...ที่มีการควบคุมอย่างเข้มงวด
การใช้ก็จะให้ผลได้ดี
และปลอดภัย
อย่างอาจารย์หมอเจษฎาแกก็ไฟเขียว...
...ตอนที่ผมเปรยเล่นๆว่า
“อาจารย์ครับผมขอ M.O.
เวลาปวดได้ไหมครับ....(อิอิ)”
‘ได้! ผมออเดอร์ไว้ให้คุณ ทุกๆ 3 ชั่วโมง’
‘ขอพยาบาลได้เลย....’
เป็นประโยคที่งดงามที่สุด..
....ของอาจารย์หมอเจษฎา
ในช่วงที่ผมนอนโรงพยาบาลมา
จากนั้นมีอะไรต่อ... คงไม่ต้องบอก..
...ผมขอมอร์ฟีนเป็นว่าเล่น
เพราะยังไงๆ...
...มันก็ถูกจำกัดการใช้อยู่แล้ว
ยิ่งแพทย์เห็นว่าปลอดภัย
ก็โซโล่สิครับ...
...ขอยาแทบจะทันทีทันใด
พยาบาลบางคนทำทีกล้าๆกลัวๆ...
...กับยาตัวนี้พอสมควร
เดินถือเข็มเข้ามา...
...กะอย่างดีว่า 3 มิลลิลิตรจริงไหม
หรืออาจจะกำลังคิดว่าไอ้ผู้ป่วยคนนี้
มันปวดเล่นๆ....
...แล้วแกล้งขอยาหรือเปล่า
ในใจผมมีแต่ อิอิอิ...
...แบบผู้ที่ได้รับชัยชนะ
คือก็ทรมานอยู่กับอาการปวดแผล...
แต่ว่าสวรรค์ในอีกสามสี่ชั่วโมง....
....กำลังกวักมือเรียกอยู่
พยาบาลเอาแอลกอฮอล์... เช็ดปลั๊กที่มือ..
ผมยกมือขึ้นห้าม....
‘ไม่ใช่ตรงนั้นนะครับ’
ชี้มาที่หลอดเลือดดำที่คอ....
....อารมณ์ขี้ยาผุดมาเลย
‘C-Line เลยครับ’
หลังจากกดยาที่คอจนหมดโดส....
ยาไหลเข้าสู่เส้นเลือดอย่างรวดเร็ว
...ภายในเวลาไม่ถึง 10 วินาที
ผมยกมือขึ้นช้าๆ...
...โบกมือลาให้แฟนที่มานั่งเฝ้า
“ผมคงต้องไปแล้ว...
...คุยด้วยไม่ได้แล้วนะ”
ผลจากมอร์ฟีน....
...ทำให้ม่านตาหรี่ลงเล็กน้อย
ระบบการหายใจเดิม...
...ถูกกดนิดหน่อย
มีอาการง่วงซึมและอ้อยอิ่ง
....ไม่อยากมีบทสนทนากับใคร
สำหรับใครก็ตามที่มาเยี่ยม
บอกไว้ก่อนว่ามอร์ฟีนมาเยือนเมื่อไร
....พวกเอ็งกลับไปก่อนนะ
ประมาณนั้น
ความเจ็บปวดทรมานสาหัส....
....โดนโฆษณามอร์ฟีนที่เต็มไปด้วยสีสัน
แทรกรายการชั่วคราว
หายปวดร้าวทุกอย่าง
ผมเก็บความรู้สึกทุกอย่างในตอนนั้น...
....ว่าเป็นคนไข้วิกฤติผ่าเปิดอก
มุ่งสู่แดนสุขาวดี
...ราวๆ 4 ชั่วโมง
......
ความเคลิ้มฝันในรูปของยาฉีด...
ถูกขออย่างต่อเนื่อง...
โดยคนป่วย
...ที่คิดว่าตัวเองชื่นชอบการฉีดมอร์ฟีน
แบบไม่บอกให้พยาบาลรู้
ภายใต้ลิมิตของความปลอดภัยว่า
ขอได้เฉพาะช่วงนี้.... ก็ขอไปเถอะ...
มันไม่มีคำว่ามากเกินไป...
...มันมีแต่ความเพียร
ในการอ้อนพยาบาล
...ให้ได้มาซึ่งมอร์ฟีน
จนกระทั่งวันสุดท้ายที่ขอได้
ในห้องไอซียู
และผมเป็นนักคว้าโอกาส
.....
จนคิดไปว่า...
...หลังจากอาการดีขึ้น
ที่บริเวณแผลหน้าอก
อาจต้องเข้าบำบัดรักษาอาการติดยานี้ต่อ
หรือไม่....
....ผมก็อาจจะได้พบกับแพทย์แผนกจิตเวช
....เข้ามาราวน์ในห้องเพิ่มอีกคน
จงอย่าดูถูกพลังของมอร์ฟีน
มันผิดไหมล่ะที่เราจะบอกชื่นชอบอะไรสักอย่างที่มาจากความประทับใจน่ะ