น้องเข้มแข็งจริงๆ

     พอเห็นการแกรดของเมมฯ แล้ว ไม่ว่าเราจะนิยมมากหรือน้อย ก็ทำให้ใจหายทุกทีไป น้องคงจะอัดอั้นและฝืนทนมานาน ไม่ว่าทำดีแค่ไหน คนที่ไม่ใช่ ทำยังไงก็ไม่ใช่ สำหรับบางคน ในใจไม่ไหวแล้ว แต่หน้าตาก็ต้องแสดงออกมาอีกอย่าง ให้คนอื่นเห็น เพื่อให้คนอื่นสบายใจ ว่าเรายังสู้นะ เมมฯ หลายคนก็โดนต่างกรรมต่างวาระ หนักเบาต่างกันไป อยู่ที่ใครจะสามารถรับแรงกระแทกได้ดีกว่ากัน  จากกรณีนี้ทำให้ผมนึกถึงน้องคนหนึ่งขึ้นมา ที่ทำให้ผมต้องตั้งกระทู้นี้         น้องน่าจะเป็นคนแรกๆ ของวง ที่ต้องประสบพบเจอเรื่องดราม่า เรื่องราวแย่ๆ ที่บั่นทอนพลังงานทั้งร่างกายและจิตใจ รวมทั้งกำลังใจที่แทบจะหดหายไปหมด กับเด็กที่อายุเพิ่งจะเริ่มใช้คำว่านางสาวไปไม่กี่วัน เป็นแค่เด็กธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่เคยคิดเคยฝันว่า จะสามารถมายืนอยู่ ณ จุดนี้ได้ น้องได้รับกำลังใจจากคนรอบข้าง ไม่ว่าครอบครัว พี่ๆ ในวง ที่ช่วยกันปลอบประโลม ให้มีแรงฮึดขึ้นมาใหม่ น้องสามารถรับสิ่งที่ถาโถมเข้ามาในชีวิต เปรียบดังก้อนกรวดที่ปลิวเข้ามา แล้วนำก้อนกรวดนั้นมารวบรวมกัน ก่อเป็นกำแพงเสริมใยเหล็ก ปิดทับด้วยคอนกรีตอย่างดี เป็นเกราะป้องกันภัย เป็นพื้นที่ปลอดภัยของน้อง นอกจากกัปตัน ก็มีน้องนี่แหละ ที่จัดการปัญหาที่วิ่งเข้ามาต่างๆได้ดี ตอนนั้นน้องนิ่งมาก ไม่ออกมาโวยวาย มีแต่ยอมรับและสัญญาว่าจะทำให้ดีขึ้น ในโอกาสต่อๆไป แล้วน้องก็ทำมันได้จริงๆ ซึ่งถ้าเป็นผม ณ อายุเท่านั้น ผมคงสติแตกไปแล้ว ในอนาคตน้องก็ยังคงต้องเจอเหตุดราม่า และปัญหาต่างๆ ที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา และผมก็เชื่อว่าน้องก็ยังคงเผชิญกับมัน ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่ง ได้อย่างสง่างาม สู้ต่อไปนะ  พิมรภัส ผดุงวัฒนะโชค (โมบายล์ BNK48)
       ปล. คุณมีความทรงจำแย่ๆ และมีวิธีรับมือกับมันอย่างไรบ้างครับ