อยากเขียนโคลง: อยู่-อย่าง-ยาก-เย็น

อยู่    ไม่อยู่ก็เข้า ............. มาหา
อย่าง ซื่อใสนัยน์ตา ......... ฝากไข้
ยาก   เข็ญโปรดทานมา ... สักหน่อย  เถิดพ่อ
เย็น    จิตพอทานให้ ......... หนึ่งแล้วสิบรุม  ตะลึงเอย ฯ

ไปเที่ยววัดแถวประเทศข้างบ้าน เห็นเด็กตัวเล็กๆ มาขอเงินไปเรียน ใจดีเลยให้ไปยี่สิบ น้องเขท่าทางดีใจมาก วิ่งตื๋อไปเลย สักพักกลับมาพร้อมเพื่อนอีกเป็นสิบ แบมือหรามาเลย ขนลุกเลยสิครับ ให้ทานไปไม่รู้ได้บุญหรือได้บาป ความไม่รู้ทำให้เรายังวนเวียนในสังสารวัฏต่อไป