คำขอร้องจากชายผู้อดออม กลอนเพี้ยนๆจากนักกวีบ้าๆ

ยุคข้าวยาก หมากแพง แรงร้อนนัก
แจ้งประจักษ์ ดวงจินต์ ล้วนรู้เห็น
ต้องประหยัด อดออมไว้ ยามลำเค็ญ
กันทุกข์เข็ญ ยามลำบาก ใช้เติมเต็ม

เงินทองหา มาได้ ให้เมียเก็บ
แม้ปลายเล็บ ปลายก้อย ไม่เคยเม้ม
ใช้สอยจ่าย ต้องยอม เขียมเขี้ยวเค็ม
เดิมตามเกมส์ แผนชีวิต ยอดพธู

แต่วันนี้ ตัวพี่ เริ่มไม่ไหว
ทนต่อไป คงย่อยยับ แลอดสู
ถึงวันนี้ ตัดสินใจ ลองเสี่ยงดู
ให้เธอรู้ แค่สิบบาท มันไม่พอ

โปรดเถอะหนา คุณเมีย ที่เคารพ
น้อมประนพ เคารพกราบ กรานร้องขอ
รู้ว่าเมีย อยากให้พี่ รู้เพียงพอ
แต่พี่ขอ เพิ่มสองบาท ได้ไหมเธอ

..............นะจ๊ะเมียที่เคารพ นึกว่าสงสารพี่เถิดหนา ขอค่าตัวไปทำงานจาก 10 บาทเป็น 12 บาทนะจ๊ะ

---

พระรองตลอดกาล

Tag ปัญหาชีวิต เพราะเป็นเรื่องเศร้าของใครบางคน