** แป้นพิมพ์ชีวิต **

++ เป็นเวลาพอสมควรแล้วสำหรับการแนะนำการแต่งโคลงประกอบภาพสำหรับนักเรียนทุกท่าน
วันนี้ข้าพเจ้าจึ่งขอร่ำลาจากการอุปโลกน์ตนเป็นครูโคลงไปสักระยะหนึ่ง
ด้วยหวังว่าที่เหลือ เหล่าสารานุศิษย์ทั้งหลายทั้งปวงจักใช้เวลาอยู่กับตนเอง อยู่กับหัวใจตนเอง...
ในการฝึกฝนตนเองแบบไร้ขีดจำกัด
เพื่อบรรเลงเพลงโคลงตามสุดแต่ท่านปรารถนา
และทุกสิ่งทุกอย่างท่านเองนั้นจะเป็นผู้กำหนดชะตา
อย่าเพียงอ้างเรื่องของแรงบันดาลใจ
การแต่งโคลงอันพิสุทธิ์นั้นย่อมไม่มีข้ออ้างเดิมเดิม ใดใดทั้งสิ้น
โปรดเมตตา กรุณาให้โคลงสี่สุภาพนั้น รอดพ้นจากการสูญพรรณเถิด...

... วันนี้ข้าพเจ้าขอถือโอกาสบรรเลงเพลงโคลงแนวจินตนาการ ฝากให้เพื่อนๆทุกท่านฝังไว้ในเศษเสี้ยวอณูของอณูแห่งความทรงจำ...

ในความเห็นถัดไปครับ ...



** ขอบคุณภาพ( ฟรี )จากกูเกิ้ล ครับ...