คือเราชอบคนง่ายมากแบบแค่เขาเปิดประตูให้เราก็รู้สึกดีแบบคนเนี่ยและพ่อของลูกชั้นคือเราโคตรของโคตรเกลียดเลยแต่เราก็ยังเลิกนิสัยแบบนี้ไม่ได้สักที่เราไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงให้ตัวเองเลิกทำนิสัยแบบนี้สักทีเพราะเวลาใครทำดีกับเราเราก็ให้ใจเขาไปหมดใจแต่เขาไม่ผิดหลอกแต่ผิดที่เราชอบคนง่ายแค่เขาทำดีด้วยน้อยก็คิดไปเองว่าเขาจะต้องชอบเราเหมือนกันแน่ๆแต่เราโคตรเหนื่อยที่จะร้องไห้เพราะนิสัยที่ชอบคนง่ายของเรา
เราชอบคนง่ายมากกก