ความรู้สึกของความครัว

สวัสดีค่ะ คือเราอยากรู้ว่าคนอื่นเคยเกลียดพ่อตัวเองบ้างมั้ยคะ คือเราขอเล่าความเป็นมา พ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้อนพูดจาไม่สุภาพชอบพูดคำหยามมากๆค่ะตอนเด็กเรากลัวพ่อมาก เพราะชอบทะเลาะกับแม่จะเอามีดแทงกันทำร้ายข้าวของมาตั้งแต่เด็กๆเราก็ร้องไห้ต้องวิ่งหนี้ไปบ้านข้างๆเพราะกลัวเรากับแม่เคยวิ่งหนี้ออกไปร้องไห้กัน2คนแต่สุดท้ายก็ไม่พ้นต้องกลับมาอยู่บ้านจะหนีไปไหนไม่ได้ พอเราโตมาหน่อยก็ทำแบบเดิมแต่หนักขึ้นกว่าเดิมจดบ้างทีเราจิตตกกังวลทำไรไม่ได้เลย เราเคยโดนด่าแค่เรื่องเล็กๆไม่ปิดประตู่บ้าง หรือใช้ตังซื้อของกินแบ่งน้อง ก็จะอารมณ์แบบทำไมไม่ให้พ่อแม่ พ่อเราชอบกินเหล้าเสียงดังทุกวันจนเรารำคาญ เคยโดนพ่อหลวงมาเตือนก็ไม่ได้จะสงบลงเลย แล้วชอบหาเรื่องคนอื่น ไปทำงานกับใครก็ได้ไม่นาน ทำตัวเป็นใหญ่เขาไปหมดพอเขาไม่อยากเอาไปทำงานด้วยก็โวยวาย เยอะแยะค่ะ เราเหนื่อยมาก สงสารแม่ด้วย ด่าแม่ด้วยถ้อยคำทุเรสมากกว่าที่คนปกติเขาคงไม่พูดแบบนี้


ส่วนเราก็ไม่ได้เรียนต่อแล้วค่ะจบแค่มอ3 มาทำงานprก็ได้รายได้ค่อยข้างดีเลย เราก็ช่วยส่งน้องเรียนด้วยมีตังก็ให้แม่บ้าง เรารักแม่มากๆค่ะรู้สึกเขาคงต้องทุกข์ทรมาณ กับพ่อมากๆ เราอยากให้พ่อตายไปเลยก็ดี อยู่ไปก็รกโลกแถมทำให้ครอบครัวอึดอัด เรากับแม่น้องไม่เคยอยากจะกินข้าวกับพ่อหรือคุยอะไรด้วยหรอเพราะพ่อเหมือนเป็นตัวปัญหาของบ้าน งานการไม่ทำมาหลายปีตั้งแต่มอ1เลย ก็มีแต่แม่ที่ส่งเรียน เราก็ส่งตังเองเรียน ปวช.แต่เรียนไม่จบค่ะ เรารู้สึกไม่ชอบพ่อตัวเองอย่างมาก ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไง จะใครพูดก็ไม่ฟัง ญาติพี่น้องฝั้งพ่อคือไม่มีใครเอาแล้วยืมตังเขาไม่คืนบ้าง เขามาลงทุนขายปลาทูให้บ้าง จนทุกคนคงเอื้อมกับพ่อแล้วจริงๆ คงมีแต่เรากับแม่ที่ยังให้ที่นอนเราโครตจะเหนื่อยเลยค่ะ ทำงานเลิกงานมาดึกๆ พ่อเอาใครบ้างก็ไม่รู้ มานอนเต็มบ้านเลย เราบ้านแม่ก็เป็นคนผ่อน อะไรก็แม่หมด เราสงสารแม่ ขนาดทรส.แม่ยังต้องแอบพ่อเล่น เอาไว้ในห้องเรา เพราะพ่อทำลายข้าวของ ทรส.ก็ไม่เว้น กลัวแม่มีชู้ทั้งที่แม่เราไม่เคยมีเลยค่ะ แม่เราทำแม่บ้าน ก็บอกได้ใหญ่จะเอาเจ้านายเป็น ผัวใหม่แล้ว ใช้คำอุบาคมากกว่า เราโครตจะเหนื่อยกับพ่อแบบนี้เลยค่ะ เราเหนื่อยแล้วเคลียดมากเหมือนกัน