ไม่ออกจากบ้านหลังเรียนจบ

ผมขอระบายนะครับบางคนอาจจะไม่ชอบผมเลยก็ได้

สับสนกับตัวเองมากเลยรอบตัวผมมีแต่คนที่ดีหมายถึง หน้าตา ร่างกาย สถานะชีวิต ความเก่งของเขา ประสบการณ์ของเขา มันดีไปหมดจริงๆผมก็อิจฉานับวันนับวันผมเป็นคนที่จ้องดูชีวิตของคนอื่นมองดูชีวิตของคนอื่นจนมาดูตัวเองเราไม่มีอะไรเหมือนคล้ายเขาเลย ทำให้ผมน้อยใจกับชีวิต ผมเริ่มคิดแบบนี้ตั้งแต่เด็กเลยมันทำให้ผมเป็นคนที่ชอบเงียบ เก็บกด คิดมาก ขี้อาย กระวนกระวาย รู้สึกละอาย มันเลยทำให้ผมเป็นคนที่ค่อนข้างมีปัญหา 
แต่เราก็พยายามแก้สิ่งที่เราเป็นและมันก็เกือบจะดีแล้ว แต่เราก็กลับมาเป็นอีกหลังจากที่ เรียนจบ เพราะโดนคนเอาเปรียบ โดนโกหก อยากปิดเฟซหนีไปเลย เพราะมีเราคนเดียวจริงๆที่โดนแบบนี้ รู้สึกเสียใจจริงๆทำไมเราพยายามที่จะดีแต่กลับเจอที่เรื่องไม่เป็นเรื่องที่จะเจอมันไม่สมเหตุสมผล มันทำให้เรากลับไปเป็นคนที่มีปัญหาเวลาคุยกับพ่อกับแม่เราก็ชอบจะหลีกเลี่ยงพวกเขาเสมอบางครั้งก็คิดว่าโทษพวกเขาทำไมไม่ดูแลให้เราดีกว่านี้ ไม่ออกจากบ้าน 4 เดือน เก็บตัว ครอบครัวแทบไม่คุย เล่นเกมเล่นเน็ตดูหนังไปวันๆ ก็เข้ามาที่ Pantip บ้างก็คิดอยากออกไปทำงานบ้างสุดท้ายก็ไม่กล้าไป ล่าสุดคือไปหาหมอจิตเวชได้ยาแก้เครียดแก้สมาธิสั้น quomem,rubifen ยานอนหลับ มาแต่มันก็ไม่ทำให้ผมดีขึ้น ถึงตอนนี้จุดนี้แล้วผมไม่รู้ว่าจะทำให้ยังไงผมกลัวไปหมดกลัวไปหมดจริงๆ ผมขอโทษจริงๆ