***สอบถามผู้รู้เกี่ยวกับอาการขณะนั่งสมาธิหน่อยครับ

ผมเริ่มปฏิบัติมาตั้งแต่ปี 60 นะครับ
ก็ฝึกภาวนาตามรูปแบบกล่าวคือ นั่งสมาธิ กำหนดจิตไว้ที่ลมหายใจและการเต้นของหัวใจ พอจิตเคลื่อนออกทางหูบ้าง สัมผัสบ้าง ใจบ้าง ก็จะตามรู้มันอยู่เรื่อยๆ

แต่พอช่วงนี้มันผิดปกติครับ กล่าวคือ ขณะนั่งสมาธิโดยปกติจิตจะรวมที่ลมหายใจและการเต้นของหัวใจ แล้วจะตามดูตอนเคลื่อน แต่ช่วงนี้คือ รวมปุ๊บรู้สึกเหมือนมันวิ่งออกเลยครับ ไปติดอยู่ตามป่าแปลกๆ บ้าง ตามเมฆครึ้มๆ ที่มีสีส้มคล้ายๆ ช่วงอาทิตย์ตกบ้าง ลงไปในน้ำบ้าง  พอกำหนดให้มันกลับมาลมหายใจใหม่ก็วิ่งใหม่ไปที่เดิม ผมรู้สึกเหนื่อย อยากถามผู้รู้ครับ ว่าผมพลาดอะไรตรงไหนครับ หรือควรทำยังไง พยายามทำสมถะต่อ แต่เหมือนมันจะไม่รวมเหมือนเคยแล้ว ไม่รู้จะแก้ยังไง รบกวนด้วยนะครับ