ช่วงนี้เราเกิดอาการแบบนี้ เราเป็นอะไรหรือเปล่าคะ

สวัสดีค่ะ ก็ตามหัวข้อกระทู้ช่วงนี้เราเกิดอาการแปลกๆ เช่น อ่อนไหวง่ายมากๆ ร้องไห้บ่อย ขี้ลืม ปวดหัวบ่อย เราคิดว่าเราทราบสาเหตุด้วยค่ะ สาเหตุคือแม่ของเราทำเหมือนเราไม่มีตัวตนอยู่ในบ้านค่ะ ทำไมเราคิดงั้น? หนึ่งเริ่มจากเรามีฝาแฝดค่ะ เราเป็นแฝดน้อง มีพี่น้องอยู่4คน(รวมเรา) พี่ใหญ่ทำงานแล้ว พี่คนรองเข้ามหาลัยปีนี้ ตอนนี้ที่บ้านเหลือแค่เรากับแฝดพี่ค่ะ แม่มักเรียกใช้แฝดพี่เสมอ แล้วแฝดพี่เชื่อฟังแม่ก็เลยต้องทำตามตลอด ตอนเรียกกินข้าวก็เรียกแต่พี่ ทำอะไรก็มีชื่อพี่ไปหมด ชวนไปไหนก็จะพาพี่ออกไป ให้เราอยู่เฝ้าบ้านตลอด อ่อ ตอนนี้เราอายุ15 ค่ะแต่เรียนอยู่ชั้นม.4 แม่น่าจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่เราอยู่ม.3 ตอนแรกๆเราก็ไม่อะไร ดีด้วยซ้ำเพราะจะได้ไม่ต้องโดนใช้ แต่พอเราโดนเรียกใช้บ้างเราก็ทำนะคะ ไม่เคยเถียงหรือบ่นเลย สองมีวันหนึ่งพี่คนรองกลับมาบ้านค่ะ แม่ก็ทำอาหารเย็นเสร็จเรียกแฝดพี่กินข้าวเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเรียกพี่คนรองที่พึ่งกลับมาค่ะ แค่นั้น ตอนนั้นเราก็เฉยๆนะไม่ได้รู้สึกอะไร แต่แฝดพี่ก็บอกกับแม่ว่า ทำไมไม่เรียกเราด้วยล่ะ ตอนนั้นเราก็ได้ยินแล้วก็ไม่คิดอะไร จนแม่เรียกชื่อเราแบบประชด(ไม่ได้ร้ายแรง)เรียกแบบเล่นๆอะค่ะ แล้วก็พูดขึ้นมาอีกว่า " แม่ต้องให้ครบเลยใช่มั้ย " แล้วก็เรียกชื่อพี่น้องจนครบสามคน ณ จุดนั้นคือเราร้องไห้ออกมาค่ะ ไม่รู้ทำไมต้องร้อง ไม่เข้าใจตัวเองมากๆค่ะ เพราะปกติไม่มีใครสนใจก็ไม่เป็นไร เหตุการณืนี้เราคิดว่าเป็นเพราะคำพูดของแฝดพี่และการกระทำของแม่ค่ะ สามพี่คนรองกลับบ้านมาอีกแล้ว แม่คุยกับพี่คนรองว่าแม่อยากให้พี่เป็นวิศวะ(พี่เราเลือกโลจิกติก)พูดวนไปวนมาจนเราสงสารพี่ ก็พี่เราเลือกไปแล้วตอนนี้ก็เรียนแล้วด้วย จะพูดอีกทำไมพูดแล้วมันได้อะไรขึ้นมา เราเลยพูดขึ้นว่า " แม่จะพูดอีกทำไมก็พี่OOOเลือกไปแล้ว " แม่ตอบกลับมาด้วยเสียงตะคอก ตะคอกจริงๆค่ะ " ทำไม!! กูจะพูดไม่ได้เลยหรอ!! " เราตกใจมากค่ะ เพราะเมื่อกี้แม่ยังพูดดีๆกับพี่อยู่เลย แต่พอเราถามแม่กลับตะคอกใส่เราซะงั้น และเราก็ร้องไห้อีกแล้วค่ะ ทั้งๆที่ปกติไม่เป็น ปกติแม่ใช้คำหยาบใส่ลูกอยู่แล้ว เราเลยชิน แต่ครั้งนี้กลับร้องไห้ออกมาค่ะ สี่ตอนม.ต้นเราอยู่คนละห้องกับแฝดพี่ แต่ตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแล้วช่วงนี้เรารู้สึกไม่ชอบเพื่อนในกลุ่มคนนึงค่ะ เป็นคนที่ไม่สนิทที่สุดด้วยเราเลยไปปรึกษาแม่ แต่แม่เมินค่ะ นั่งเล่นโทรศัพท์ไม่สนใจคำพูดเรา เราเลยเรียกแม่อีกทีว่าฟังเรื่องเราหน่อย เราก็เล่ารอบสอง แม่ก็ดูเหมือนไม่ฟังและตอบมาอย่างหวนๆว่า "ก็เป็นอย่างนั้นแหละ" เราเงียบไปเลย เป็นอย่างนั้นและอย่างไหน? ทุกๆครั้งที่เราไปปรึกษาแม่ แม่ไม่เคยเข้าข้างเราสักครั้ง กลับโทษว่าเป็นความผิดเราอีกด้วย แต่พอแฝดพี่ไปเล่าอะไรให้ฟังแม้กระทั่งเรื่องการ์ตูนแม่ก็ยังออกความคิดเห็นกลับมา เหตุการณ์นี้ทำให้เรารู้สึกว่า ไม่มีใครที่เราจะสามารถระบายไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามได้แล้วสินะ เลยทำใจไปพักนึงก็กลับมาปกติดีค่ะเพราะเป็นคนให้กำลังใจตัวเองเก่ง เมื่อรู้สึกแย่เมื่อไรเราก็จะดูสิ่งที่ชอบค่ะทำให้เราหายเศร้าไว ห้าอาการของเราเริ่มออกเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ คือพอมีเรื่องที่รู้สึกผิดนิดหน่อยเราก็เก็บมาคิดหนักมากในหัว ถ้ามีเรื่องไม่สะบายใจนิดหน่อยมาสะกิดใจคือจะอ่อนไหวไปเลยค่ะ รู้สึกผิดซ้ำไปซ้ำมา จนเราพูดขึ้นมาว่า ไม่เห็นต้องคิดมากเลยไม่เป็นไรหรอกไม่มีใครสนใจอยู่แล้ว พูดให้สติตัวเอง แต่ในหัวก็ยังหยุดคิดไม่ได้เลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราควบคุมความคิดตัวเองไม่อยู่ ตอนกินข้าวงี้จู่ๆก็คิดเรื่องที่ไม่น่าคิด อยากให้มันหายไปมันก็วนซ้ำอยู่ในหัวอยู่อย่างนั้น เราแทบจะบ้า เนื่องจากเราพึ่งขึ้นม.ปลายและเราเรียนสายวิทย์คณิตด้วยค่ะ เนื้อหาเรื่องเรียนก็ยากกว่าม.ต้นมากๆ เรายังปรับตัวไม่ได้เลยเครียดนิดหน่อยค่ะ เมื่อวานนี้เราไปเรียนพิเศษ ที่เรียนพิเศษให้ฝึกทำโจทย์ของพี่ม.6 และเราทำไม่ค่อยได้สักเท่าไร ในห้องเรียนอยู่ห้าคน ครูจะไล่ถามนร.ตามข้อไป และข้อที่เรามักได้เป็นข้อที่ยากแทบทุกข้อ ข้อที่เราต้องตอบเราตอบผิดหมดเลยค่ะ คุณครูเริ่มอารมณ์เสีย ใช่ค่ะ และจู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมา ตอนนั้นที่คิดคือหงุดหงิดและโมโหตัวเองว่าทำไมทำไม่ได้และร้องไห้ออกมา ทั้งๆที่เราเคยโดนครูด่าว่ามากกว่านี้ยังไม่เคยร้องไห้เลยค่ะ เคยโดนด่าว่าโง่ด้วย แต่ตอนนั้นก็มึน ยิ้มแห้งๆไปไม่คิดอะไรเพราะเป็นครูที่สนิทด้วย แต่ครั้งนี้ครูยังไม่ด่าสักคำเลยค่ะ แค่แสดงอาการอารมณ์เสียใส่เรา เราก็ร้องไห้ออกมาปวดหัวก็ปวดต้องหลบไม่ให้ครูเห็นว่าร้องไห้อีก สรุปอาการของเราคือเรารู้สึกเราอ่อนไหวมากกว่าแต่ก่อนมากๆ และอาการนี้ส่งผลเสียเรื่องการเรียนของเรามากๆค่ะ เราปวดหัวมากๆเรียนไม่รู้เรื่องเลย ร้องไห้บ่อย และวันนี้เราพึ่งลืมโทรศัพท์ไว้ที่เรียนพิเศษทั้งๆที่เราถือโทรศัพท์ติดตัวตลอด เรารู้สึกว่านี่เป็นปัญหาใหญ่ ทำยังไงถึงจะหายหรือว่าเราคิดมากไปเอง เราเป็นอะไรกันแน่คะ คุณหมอหรือผู้รู้ที่กดเข้ามาอ่านช่วยบอกทีเถอะค่ะ เราไม่ชอบเราที่เป็นแบบนี้เลย อยากแก้ให้หายค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ