โดนพ่อบังคับให้ยิ้ม ทำไงดีครับทุกข์ใจมากๆ อธิบายไปแล้วเขาก็ไม่เข้าใจ

ผมเป็นคนที่หน้าค่อนข้างนิ่งครับ ออกแนวหน้าเดดเลยหละ ถ้าไม่ใช่เวลาเจอเรื่องที่ชอบหรือเจออะไรตลกๆสนุกๆจริงๆแบบเข้าเส้นก็ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่
ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนไม่มีความสุขอะไรนะครับ ผมก็มีอารมณ์แบบคนทั่วไป แต่แค่แสดงสีหน้าไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ 

ปัญหาอยู่ที่ด้วยความที่ผมเป็นแบบนี้ พ่อผมจะชอบบังคับให้ผมยิ้มครับ อย่างตอนไปกินร้านอาหารตามสั่งที่นึงกับพ่อ ผมกินข้าวอยู่ดีๆพ่อก็บอกว่า
"ไหนลองยิ้มหน่อยสิลูก ยิ้มๆหน่อยทำไมชอบทำหน้าเศร้าตลอด"

ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องยิ้ม มันจะเหมือนคนบ้าเอานะอยู่ๆกินข้าวก็ยิ้มเนี่ย ก็เลยส่ายหัวปฏิเสธไป 
โดนแบบนี้บ่อยมากครับ ผมนั่งอยู่หน้าคอมพ่อเดินมาก็บอกให้ผมยิ้ม ไปเที่ยวไหนก็บอกให้ผมยิ้ม จนผมเริ่มรำคาญยังไงก็ไม่รู้ เคยมีครั้งนึงผมทนไม่ไหวแล้วบอกพ่อไปว่า
"คือไม่รู้จะยิ้มไปทำไม ก็ไม่ได้อยากยิ้ม มันไม่มีเรื่องอะไรให้ยิ้มอ่ะพ่อ"

พ่อก็ตอบผมมาแนวๆว่า "เราอ่ะชอบทำหน้าเศร้าๆมันจะเข้าสังคมไม่ได้หรือดูเป็นพวกซึมเศร้าอมทุกข์"

ผมเข้าใจนะว่าพ่อผมอยากให้ผมดูมีความสุข แต่แบบคนเรามันจะยิ้มอะไรตลอดเวลาขนาดนั้น คือมันมีเรื่องอะไรให้ยิ้มถามหน่อยดีกว่า เวลาผมยิ้มก็มี แต่ต้องเป็นเรื่องที่สนุกๆ หรือเรื่องที่ชอบจริงๆ แต่จะให้อยู่ๆเดิมไปยิ้มไป กินข้าวแล้วยิ้ม ผมว่ามันแปลกๆอ่ะครับ เหมือนคนบ้ายังไงไม่รู้ (อาจจะแรงไปนิดแต่ผมรู้สึกอย่างงั้นจริงๆ)

ทุกวันนี้ยังโดนสั่งให้ทำแบบนี้อยู่เลยครับ จนมันอึดอัดใจ อธิบายไปเขาก็ไม่เข้าใจผมควรทำยังไงดี ตอนนี้ความหวังดีของพ่อมันทำให้ผมเป็นทุกข์และลำบากใจไปแล้วครับ เห้อ = ="

แก้ไข บางคนโยงไปถึงเรื่องการเข้าสังคม คือผมเวลาเข้าหาคนอื่นถ้าจำเป็นก็ไม่ทำหน้านิ่งมากหรอกครับจะมียิ้มตอบหน่อยๆ อย่างป้าข้างบ้านผมเขาทำขนมขายทุกเย็นเขาจะเอาขนมที่ทำมาให้กิน ผมก็ขอบคุณยิ้มนิดหน่อยให้เขาไป ยิ้มเข้าสังคมหนะทำได้ครับ แต่ที่จะสื่อคือโดนบังคับให้ยิ้มเกือบตลอดเวลาทั้งๆที่ไม่มีอะไรให้ยิ้ม มันเลยเป็นเรื่องทุกข์นั่นแหละครับ