ขอคำปรึกษาค่ะ

สวัสดีค่ะคือเราเป็นคนขี้อายมากๆตั้งแต่เด็กๆเลยไม่กล้าแสดงออก สั่นตลอดตอนต้องแสดงออกต่อหน้าคนเยอะๆ คือออกจากโรงเรียนมาหลายปีแล้วค่ะเพราะตอนนั้นหยุดโรงเรียนบ่อย แล้ววันนึงเพื่อนก็ทักแชทมาบอกว่าไม่มี สิทธิ์สอบแล้วหลายวิชา เราตกใจมากแล้วก็กังวลไปหมด จำได้ว่านอนไม่หลับเลยเอาแต่ร้องไห้คิดว่าจะทำไงดี จะไปโรงเรียนยังไงต้องโดนล้อแน่ๆ สุดท้ายเราก็ไม่ไปเเละมันเป็นการตัดสินใจที่ผิดที่สุดในชีวิตเพราะมันทำให้พ่อแม่เราเสียใจมากๆ ตัวเองก็เหมือนกัน เราร้องไห้ทุกวันขังตัวเองอยู่ในห้องไม่อยากออกมาเจอใคร ร้องตลอดเวลาเคยถึงขั้นเอามีดมาจะฆ่าตัวตาย เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆแต่ก็ไม่ได้ทำเพราะเราได้ยินเสียงพ่อกับแม่เห็นหน้าเค้าลอยมาเลย เราเลยคุยกันว่าจะไม่เรียนแล้วจริงๆเพราะไม่กล้าไปเจอเพื่อนและเราก็ไม่ออกไปข้างนอกอีกเลย2ปีเต็มๆ คอยระเเวงว่าจะมีใครที่รู้จักมาเห็นหรือเปล่ากลัวไปหมดพ่อแม่ชวนไปไหนก็ไม่ไป พอตอนนี้รู้แล้วว่าแค่การตัดสินใจในชีวิตแบบไม่รู้จักคิดให้ดีๆมันเปลี่ยนชีวิตไปได้ขนาดไหน มองคนอื่นไปโรงเรียนเห็นเพื่อนกำลังจะจบ มันรู้สึกผิดและเจ็บปวดทุกๆครั้ง ตอนนี้พ่อแม่อยากให้ไปเรียน กศน.จะได้มีวุฒิหรือเอาไปเข้าเรียนต่อได้ เพราะเราอยากไปเข้ามหาลัยจะได้มีงานทำดีๆเราเองก็อยากไปอยากเห็นพ่อแม่สบาย อยากให้คนที่ดูถูกเราได้เห็นว่าเราก็ทำให้พ่อแม่สบายได้ แต่มันติดตรงที่ว่าทุกๆครั้งที่จะเปิดรับสมัครแม่จะถามว่าตกลงจะไปหรือเปล่า สุดท้ายเราก็ตอบว่าไม่กล้าไป เพราะเรากลัวที่จะต้องออกไปเข้าสังคม กลัวว่าคนอื่นจะมองเรายังไง กลัวเข้ากับคนอื่นไม่ได้ อยากจะขอคำแนะนำหรืออะไรก็ได้ให้เราหยุดความขี้กลัวความคิดมากนี้ได้ อยากจะก้าวออกไปแต่มันทำไม่ได้จริงๆ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบทุกๆคนค่ะ