ตั้งแต่เด็กจนโต พยายามเป็นคนหน้าตาดี อยากสวย ทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองดูดีขึ้นตามประสาคนอยากสวย. เหตุการณ์ฝังใจที่ทุกคนคิดว่าเล็กน้อย ตอน ป.6 เพื่อนผู้หญิงทุกคนย้ำว่าทุกคนได้รับคัดเลือกจากคุณครูให้ได้เดินขบวนพาเหรด เป็นหลีดบ้าง ยกเว้นเราคนเดียวว เราได้เป็นกองเชียร์คนเดียวขึ้นแสตนคนเดียวกับน้องๆทั้งที่ เราเป็นพี่ใหญ่ในโรงเรียน นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแปลกๆที่ต้องมาเป็นกองเชียร์จนปีสุดท้ายในชั้นประถม มาร้องเพลงทั้งที่เพื่อนๆเดินขบวน แต่งชุดสวย 5555 โครตน้อยใจ จำได้เลย
พอขึ้นมัธยม ก็ต้องตัดผมสั้น ตอนนั้น จขกท. ผอม ดำ ผมหยิก แอบชอบใครเค้าก็เห็นเป็นตลก ก็เฉยๆ 5555 พองานกีฬาสีอีกเช่นเคย ไม่เคยได้เป็นอะไรนอกจากกองเชียร์ เพราะพี่ๆเค้าจะเป็นคนคัดตัว คัดเฉพาะคนหน้าตาดีๆ เราเป็นผู้หญิงเนอะ อยากเป็นบ้างแต่ก็ไม่เคยอยู่ในสายตา
พอม.ปลาย ได้ไว้ผมยาว เริ่มทำทุกอย่างให้สวย ทาแป้ง ทาลิปมัน ยืดผม อยากสวย ดูคนอื่นเค้าทำไรกันบ้าง ทาครีมอะไร แต่โชคชะตา

เล่นตลก ทาครีมที่

เป็นสเตรียรอย ตอนนั้นเด็กอะอยากสวยตามเพื่อน เป็นสิว หน้าพัง รักษาก็ดีขึ้นแต่ทิ้งรอยดำ รูขุมขนกว้าง หน้ามัน ชีวิต

เมื่อไหร่จะสวยกับเค้า แต่ก็เคยได้เดินขบวนพาเหรดกับเค้าแล้วนะจ้ะ
ชีวิตมอ.ปลายก็สนุกดี ไม่ค่อยได้คิดอะไรกับหน้าตามากมาย เป็นคนตั้งใจเรียน แต่ก็ติดลิปเติมตลอด 55555
พอขึ้น มหาลัยนี่สิของจริง 555555 เจอแต่คนหน้าตาดี จำได้เลย ตอนฝึกงาน พี่ที่ฝึกงานชอบเพื่อนคนนึงที่หน้าตาดีอะ สอนงานให้ทุกอย่าง สอนให้คนเดียว แบบโครตไม่ชอบเลย เด็กคนอื่นๆแทนที่จะได้รู้ ไม่เลย จขกท. ก็เป็นสิวอะ โทรมๆ แต่อยากบอกเกียรตินิยมนะจ้ะ แต่ก็ไม่ได้อะไร 5555555 ก็ผ่านๆไป
พอจบมหาลัย ลืมบอกมีแฟนจ้า คบกันตั้งแต่ปี 1 ก่อนเลิกก็ 5 ปี เค้าเป็นคนน่าตาพอใช้ได้ บุคลิกดี จขกท. ก็ผิวแทนๆออกไปดำแดด สิวขึ้นบ้าง ตามประสา หน้าแต่งบ้าง ก็ไม่สวยมาก ไม่โดดเด่น เป็นคนหน้าตาพื้นๆ เคยอยากสวยย้อมผมละเป็นสก๊อยเฉย เลยไว้ผมดำ รักษาสิว

ก็ไม่หายจากใบหน้าไปสักที พอหายละขึ้นใหม่ ไม่ใช่คนไม่ดูแลผิวนะ
อะๆ ชีวิตรัก พอจบก็ได้ทำงานคนละที่ สุดท้าย ด้วยระยะทางหรืออะไร ความเบื่อ ความไม่เข้าใจกัน ก็ทำให้เราเลิกกัน แฟนใหม่เค้าสวยมากเป็นแอร์ 5555555 ที่พูดมาไม่ได้อยากดูถูกตัวเองนะ แต่เพื่อนทุกคนพูดว่า คนใหม่เค้าสวยกว่าจขกทมาก 5555555 นี่จขกท ผิดหรอที่ไม่สวย ทำไมวะ 55555 อยากสวยเหมือนกัน
ความสวยมีอิทธิพลต่อหลายๆอย่างไหม
พอขึ้นมัธยม ก็ต้องตัดผมสั้น ตอนนั้น จขกท. ผอม ดำ ผมหยิก แอบชอบใครเค้าก็เห็นเป็นตลก ก็เฉยๆ 5555 พองานกีฬาสีอีกเช่นเคย ไม่เคยได้เป็นอะไรนอกจากกองเชียร์ เพราะพี่ๆเค้าจะเป็นคนคัดตัว คัดเฉพาะคนหน้าตาดีๆ เราเป็นผู้หญิงเนอะ อยากเป็นบ้างแต่ก็ไม่เคยอยู่ในสายตา
พอม.ปลาย ได้ไว้ผมยาว เริ่มทำทุกอย่างให้สวย ทาแป้ง ทาลิปมัน ยืดผม อยากสวย ดูคนอื่นเค้าทำไรกันบ้าง ทาครีมอะไร แต่โชคชะตา
ชีวิตมอ.ปลายก็สนุกดี ไม่ค่อยได้คิดอะไรกับหน้าตามากมาย เป็นคนตั้งใจเรียน แต่ก็ติดลิปเติมตลอด 55555
พอขึ้น มหาลัยนี่สิของจริง 555555 เจอแต่คนหน้าตาดี จำได้เลย ตอนฝึกงาน พี่ที่ฝึกงานชอบเพื่อนคนนึงที่หน้าตาดีอะ สอนงานให้ทุกอย่าง สอนให้คนเดียว แบบโครตไม่ชอบเลย เด็กคนอื่นๆแทนที่จะได้รู้ ไม่เลย จขกท. ก็เป็นสิวอะ โทรมๆ แต่อยากบอกเกียรตินิยมนะจ้ะ แต่ก็ไม่ได้อะไร 5555555 ก็ผ่านๆไป
พอจบมหาลัย ลืมบอกมีแฟนจ้า คบกันตั้งแต่ปี 1 ก่อนเลิกก็ 5 ปี เค้าเป็นคนน่าตาพอใช้ได้ บุคลิกดี จขกท. ก็ผิวแทนๆออกไปดำแดด สิวขึ้นบ้าง ตามประสา หน้าแต่งบ้าง ก็ไม่สวยมาก ไม่โดดเด่น เป็นคนหน้าตาพื้นๆ เคยอยากสวยย้อมผมละเป็นสก๊อยเฉย เลยไว้ผมดำ รักษาสิว
อะๆ ชีวิตรัก พอจบก็ได้ทำงานคนละที่ สุดท้าย ด้วยระยะทางหรืออะไร ความเบื่อ ความไม่เข้าใจกัน ก็ทำให้เราเลิกกัน แฟนใหม่เค้าสวยมากเป็นแอร์ 5555555 ที่พูดมาไม่ได้อยากดูถูกตัวเองนะ แต่เพื่อนทุกคนพูดว่า คนใหม่เค้าสวยกว่าจขกทมาก 5555555 นี่จขกท ผิดหรอที่ไม่สวย ทำไมวะ 55555 อยากสวยเหมือนกัน