หาวเป็นดาวเดือนทินกร เขจรสว่างเวหา
เสร็จแล้วก็กลับลงมา ยังพื้นพสุธาทันที ฯ
บัดนั้น มัจฉานุผู้ชาญชัยศรี
เห็นประจักษ์เหมือนคำชนนี ยินดีก็วิ่งเข้าไป
ยอกรขึ้นเหนือศิโรเพฐน์ น้อมเกศบังคมประนมไหว้
ตัวลูกไม่แจ้งประจักษ์ใจ จึ่งชิงชัยกับพระบิดา
อันโทษนี้ใหญ่หลวงนัก ลูกรักจักขอโทษา
อย่าให้เป็นกรรมเวรา แก่ข้าน้อยนี้สืบไป ฯ

บทละครเรื่องรามเกียรติ์ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช