เราคิดว่าโลกไม่ยุติธรรม ทำไมคนที่ดีต้องเสียไปไว

ป้าผมเป็นกระเป๋ารถเมล์ ซึ่งวัยเด็กเขาเกเรโดดเรียน โดนตี พอโตขึ้นเขาเป็นคนดี เขาเลี้ยงเเม่ เเละน้อง หลาน ด้วยอาชีพนี้ เขาทำดีเยอะนะครับบริจาค ทำบุญ เเล้วก็เอากล้วยมาขายที่กระเป๋ารถเมล์ที่ยายผมปลูก เเต่เขาต้องเสียไปไวด้วยอาการป่วยหนึ่ง เขาล้ม เเล้วเสียไปเลย ตอนเด็กผมมีป้า เป็นไอดอล
ผมจำได้เลยผมบอกเพื่อนว่า โตขึ้นอยากเป็นกระเป๋ารถเมล์ จนเพื่อนขำดูถูก เขาเป็นคนที่ดีมากสำหรับผม เเม้คำพูดตรง เเรง ไม่ไพเราะ พอวันนี้ผมท้อผมนึกถึงเขาขึ้นมา จากยายของผมพูดถึงเขาในช่วงหลัง - ตอนงานศพ ยายของผมไม่ร้องไห้ เเต่ตอนตี3-4 ยายผมไปร้องไห้ที่สวน มีคนเเรงงานเห็น ผมจำได้ว่ายายผมยิ้ม ใจเเข็งมากตอนที่เผาศพ ป้าผมก็ใจเเข็งเช่นกันตอนป่วย ไม่ได้บอกใครว่าเป็นอะไรบอกเเค่ว่าเดี้ยวก็หาย 
ผมกับเป็นคนที่ใจไม่เเข็ง โดนดูถูกหน่อย จนตอนนี้ผ่านไปปี ผมยังคิดไม่หาย  ซิ่วออกมาเเล้วล้มเหลวยิ่งกว่าเดิมท้อมากๆ