สวัสดีครับ ผมเคยคิดว่าจะจั้งกระทู้นี้ดีมั้ย ณ วันนี้ งันที่ทุกปัญหามันรุมเร้าเข้ามา
ที่ตั้งสินใจตั้งกระทู้นี้ในตอนนี้ เส้นทางของผมอาจจะเป็นทางออก ให้กับหลายๆคนที่กำลังเจอชะตากรรมแบบเดียวกัน
ก่อนอื่นผมเคยเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ทำงานด้านการอการแบบระบบคอมพิวเตอร์ ได้เงินเดือน เกือบๆ 50,000 ดูแลโปรเจค หลัก 10-100ล้านมา ในตอนที่อายุ 26ปี ปีนี้เพิ่งจะ 27
ด้วยความมั่นคงของสายงานและตำแหน่งจึงตั้งสินใจซื้อบ้าน รถ และสุดท้ายมีลูก 1คน
หลังจากนั้นไม่นาน ด้วยเหตุผลบางอย่างผมจึงถูกให้ออกจากงานอย่างกระทันหัน มาพร้อมกับเงินชดเชยจำนวนนึง
...ในขณะเดียวกันช่วงต้นปี 2019 ผมได้เปิดบริษัทไว้ตัวนึงที่จะทำธุระกิจของตัวเอง แต่ก็ไทฝม่ได้มีเวลาลงมือทำจริงๆสักที จนตัวเองตกงาน!!!
ความคิดแวปแรก...เฮ้ยเรามีบริษัทเรานะ เราก็ขายเองเลย เลยลงมือหาลูกค้าสร้างโปรเจคเพื่อหารายได้...แน่นอนทุกๆคนเคยพูดมาทั้งนั้น...เปิดบริษัทเองมันไม่ง่าย ผมพิสูจมาแล้วว่ามันจริง
เพราะผมขายอะไรไม่ได้เลย จนเงินที่มีเก็บจะหมด
และวันนั้น วันที่ผมได้หาซื้อโน้ตบุคมือสอง ผมไปซื้อโน้ตบุคที่นึงจาก facebook ด้วยความหมดทางออก
ผมขอเจ้าของร้านขาย Notebook ว่าผมจะเอาเครื่องเค้าไปขาย แต่ผมไม่มีเงินสต๊อก ผมตกงาน...ด้วยความใจดีเจ้าของร้านให้ผมขายได้โดยไม่ต้องสต๊อก
หันหน้าของของออนไลน์เต็มตัว...
ผมทำการโฆษณาบนเฟสบุค สร้างร้าน สร้าเพจ ขายโน้ตบุค แน่นอนมันไม่ง่ายในตอนเริ่ม เงินที่ได้มาไม่ได้เสี้ยวของเงินเดือนที่เคยได้
เจ้าหนี้...สถาบะนการเงินต่างๆเริ่มโทรมาท้วงสิ่งที่ผมเคยเอาไปจากเค้าเราก็ได้แค่ปัดไป จ่าบบ้าง ช้าบ้าง
จนผมไปเจอการทำ e-commerce รูปแบบนึงจึงนำเงินก่อนสุกท้าย ที่มีอยู่ไปลงเรียนคอร์สและเริ่มทำมัน
ณ วันนี้ e commerce นั้นยังไม่เสร็จดียังไม่มีรายได้
ขายโน้ตบุคตอนนี้มันเลี้ยงผมได้ แบบลุ่มๆดอนๆ
บริษัท มีการสั่งซื้อเข้ามากำไรหลักหมื่น แต่ผมหวังโปรเจคใหญ่ที่ทำกำไรหลักล้าน...ก็ยังไม่รู้ชะตา
ทั้งหมดนี้ผมทำเต็มที่ เพื่อให้มันสำเร็จ
แน่นอนวันนี้ที่ผมเขัยนกระทู้ ผมยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง
แต่ทางเลือกกลับไปทำงาน มันเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่สุด...แม้จะมีบริษัทมาทาบทามบ้างแล้ว
....สุดท้ายนี้สิ้นเดือนนี้ผมจะกลับมาตอบกระทู้นี้อีกครั้งว่าผมจะรอดจากมรสุมชีวิต(ของตัวผม)ได้ยังไง
ปล. ผมยังอยากรู้คำแนะนำ ของเพื่อนพี่ๆ ในพันทิปอยู่ว่าผมควรจะทำอะไร ต่อ(เอามาประกอบการตัดสินใจ)...ส่วนใครที่เจอเรื่องแบยผม ผมอนะนำให้หน้าด้านเข้าไว้ ถามทุกๆอย่างที่คิดว่ามันเป็นโอกาส...
!!!ตกงาน...เลยมาขายของออนไลน์...ในวันที่ภาระเป็นกระบุง จะรุ่งหรือ ร่วง
ที่ตั้งสินใจตั้งกระทู้นี้ในตอนนี้ เส้นทางของผมอาจจะเป็นทางออก ให้กับหลายๆคนที่กำลังเจอชะตากรรมแบบเดียวกัน
ก่อนอื่นผมเคยเป็นพนักงานบริษัทเอกชน ทำงานด้านการอการแบบระบบคอมพิวเตอร์ ได้เงินเดือน เกือบๆ 50,000 ดูแลโปรเจค หลัก 10-100ล้านมา ในตอนที่อายุ 26ปี ปีนี้เพิ่งจะ 27
ด้วยความมั่นคงของสายงานและตำแหน่งจึงตั้งสินใจซื้อบ้าน รถ และสุดท้ายมีลูก 1คน
หลังจากนั้นไม่นาน ด้วยเหตุผลบางอย่างผมจึงถูกให้ออกจากงานอย่างกระทันหัน มาพร้อมกับเงินชดเชยจำนวนนึง
...ในขณะเดียวกันช่วงต้นปี 2019 ผมได้เปิดบริษัทไว้ตัวนึงที่จะทำธุระกิจของตัวเอง แต่ก็ไทฝม่ได้มีเวลาลงมือทำจริงๆสักที จนตัวเองตกงาน!!!
ความคิดแวปแรก...เฮ้ยเรามีบริษัทเรานะ เราก็ขายเองเลย เลยลงมือหาลูกค้าสร้างโปรเจคเพื่อหารายได้...แน่นอนทุกๆคนเคยพูดมาทั้งนั้น...เปิดบริษัทเองมันไม่ง่าย ผมพิสูจมาแล้วว่ามันจริง
เพราะผมขายอะไรไม่ได้เลย จนเงินที่มีเก็บจะหมด
และวันนั้น วันที่ผมได้หาซื้อโน้ตบุคมือสอง ผมไปซื้อโน้ตบุคที่นึงจาก facebook ด้วยความหมดทางออก
ผมขอเจ้าของร้านขาย Notebook ว่าผมจะเอาเครื่องเค้าไปขาย แต่ผมไม่มีเงินสต๊อก ผมตกงาน...ด้วยความใจดีเจ้าของร้านให้ผมขายได้โดยไม่ต้องสต๊อก
หันหน้าของของออนไลน์เต็มตัว...
ผมทำการโฆษณาบนเฟสบุค สร้างร้าน สร้าเพจ ขายโน้ตบุค แน่นอนมันไม่ง่ายในตอนเริ่ม เงินที่ได้มาไม่ได้เสี้ยวของเงินเดือนที่เคยได้
เจ้าหนี้...สถาบะนการเงินต่างๆเริ่มโทรมาท้วงสิ่งที่ผมเคยเอาไปจากเค้าเราก็ได้แค่ปัดไป จ่าบบ้าง ช้าบ้าง
จนผมไปเจอการทำ e-commerce รูปแบบนึงจึงนำเงินก่อนสุกท้าย ที่มีอยู่ไปลงเรียนคอร์สและเริ่มทำมัน
ณ วันนี้ e commerce นั้นยังไม่เสร็จดียังไม่มีรายได้
ขายโน้ตบุคตอนนี้มันเลี้ยงผมได้ แบบลุ่มๆดอนๆ
บริษัท มีการสั่งซื้อเข้ามากำไรหลักหมื่น แต่ผมหวังโปรเจคใหญ่ที่ทำกำไรหลักล้าน...ก็ยังไม่รู้ชะตา
ทั้งหมดนี้ผมทำเต็มที่ เพื่อให้มันสำเร็จ
แน่นอนวันนี้ที่ผมเขัยนกระทู้ ผมยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง
แต่ทางเลือกกลับไปทำงาน มันเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่สุด...แม้จะมีบริษัทมาทาบทามบ้างแล้ว
....สุดท้ายนี้สิ้นเดือนนี้ผมจะกลับมาตอบกระทู้นี้อีกครั้งว่าผมจะรอดจากมรสุมชีวิต(ของตัวผม)ได้ยังไง
ปล. ผมยังอยากรู้คำแนะนำ ของเพื่อนพี่ๆ ในพันทิปอยู่ว่าผมควรจะทำอะไร ต่อ(เอามาประกอบการตัดสินใจ)...ส่วนใครที่เจอเรื่องแบยผม ผมอนะนำให้หน้าด้านเข้าไว้ ถามทุกๆอย่างที่คิดว่ามันเป็นโอกาส...