เคยรู้สึกท้อกับคนที่เเอบชอบมั้ยคะ??

คือเราชอบคนๆนึงชอบมาก คือมีผช.ที่น่ารักกว่าเราก้เเค่เฉยๆเเต่ไม่รู้สึกอะไรคือเราก้ชอบเเค่คนเดียว คือเราไม่เคยชอบใครได้มากขนาดนี้เราร้องไห้เรื่องเขามากที่สุด เราพยายามทำทุกอย่าง เดินผ่านหน้าห้องเขา ไปช่วยครูยกของก้เพื่อเดินผ่านหน้าห้องของเขา เราพยายามหาตารางเรียนห้องเขา เเต่ดีที่เราติดตามเพื่อนของเขาจนรู้เกือบทุกอย่างที่เขาทำอะไร ไปไหน บางทีเราก้เเอบห่วงนะเเต่ห่วงห่างๆก้รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ ก้คือจะหาว่าเราโรคจิตก้ได้นะเราเเคปทุกรูปที่มีเขาคือตอนที่เขาอยู่กับเพื่อนเขาเขาน่ารักมากๆ เเต่เราก้ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเราเหมือนกัน จนวันนั้นเราไปส่งครูที่ห้องของเขาเเล้วเพื่อนของเขาก้เรียกเรานั่นเเหละ เเล้วเขาก้หันมามองเเล้วยิ้มให้ คือเราชอบทุกอย่างที่เป็นเขานะ เเต่พอมาอีกวันนึงเราก้ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรจู่ๆก้เย็นชาใส่เฉย(อันนี้เราไม่รู้นะว่าเป็นเเบบนั้นรึเปล่า เราน่าจะคิดเอง)เราก้เลยไม่อะไร เเต่คือเราเป็นคนคิดมากเเล้วจู่ก้ร้องไห้ออกมาเฉยเลย เราก้ไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนเราก้บอกว่าเราทุ่มเทมากเกินไปเราก้คิดอย่างงั้นนะคือเราทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาเเต่เขาน่าจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเราเลยมั้งเเค่ชื่อก้น่าจะไม่ เรารู้สึกท้อนะ เราเหนื่อยมากๆอะ จนบางทีเราไม่อยากชอบใครเลย เราทุ่มเทจนเราเป็นผู้หญิงไร้ค่าไปเลยมั้ง

พวกคุณเคยเป็นกันไหมคะ??