ปัญหา คือพ่อแม่ ไม่ได้รักกันแล้วแต่แยู่ด้วยกัน แม่หวังแต่สมบัติ พ่อก็ชอบเอาลูกไปนินทา คนในบ้านขี้ขโมย ญาติพี่น้องก็โกง เรามีปมสมัยเด็ก เช่นพ่อแม่ด่าคำหยาบ ตบหัว ทุบตี ตบหน้า ถีบ ประจานเราต่อหน้าครูญาติเพื่อน ญาติทุกคนคิดว่าเราเป็นเด็กอกตัญญูไปแล้ว แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเราเจออะไรมาบ้าง....
ถึงตอนนี้เราโตแล้ว มันก้ยังเป็นปมกับเรามากถึงขั้น นั่งอ่านนส.อยู่ร้องไห้ออกมาเองได้เลย

จนตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะไว้ใจใครได้เลย TT

มีไหมคะที่ครอบครัวใครที่ พ่อแม่รักกันดีเหมือนในละคร เรารู้สึกเป็นปมด้อยเลยมาก ที่เราเกินในครอบครัวที่ไม่เหมือนบ้านอื่น

เราคิดบ่อยมากว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า ทั้งดึงผม ห้องรก เวลาไม่พอใจจะพูดคนเดียว ด่าคำสบถคนเดียว แต่ไม่ถึงฆ่าตัวตายนะคะ  แค่แบบตบหัวตัวเอง หรือหยิกแขนหน่อยๆ แต่เลือดไม่เคยไหลนะคะ ปาข้าวของในห้อง บางสถานการณ์เวลาอยู่กับคนที่เราไม่โอเค เราจะเงียบ จนคนนั้นคิดว่าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่จริงๆไม่ใช่ ถ้าอยู่กับเพื่อนเราคือหัวโจกที่ฮามากสุด ใครๆก้ขำ รู้จักคนเยอะ แต่พออยู่บ้านอยู่กับญาติเราเป็นอีกคน เราแค่เหนื่อยที่ต้องสุงสิงกับคนที่ตัดสินเราทั้งที่เขาไม่เคยคุยกับเราเลยซักคำ เราอยู่แต่ในห้อง ไม่สนใจใครทั้งนั้นเพราะเราเหนื่อยกับการโดนด่าโดนทุบตี ตบหน้า และคำด่าต่างๆด่าเราซะไม่เหลืออะไรเลย