แบบนี้ถือว่าเป็นโรคหวาดระแวงหรือเปล่าครับ

เป็นคนที่มีนิสัยถ้าโดน   เอาสิ่งที่เป็นจุดอ่อน  ฟังแล้วจี้ใจดำมีผลต่อจิตใจมาพูด  จะคิดมาก   จนร้องไห้  สภาพจิตใจไม่ดี


เคยทะเลาะกับเพื่อนแบบหนักมาก  เพื่อนเอาจุดอ่อน  ปมด้อยต่างๆ  ที่เราเคยเล่าให้เขาฟังมาพูดเล่นงานเรา  ให้จิตใจเราหวั่นไหว
จนร้องไห้    คิดมาก   

จนตอนนี้ไม่กล้าเล่าจุดอ่อน หรือ สิ่งที่ฟังแล้วรู้สึกจี้ใจดี  ไม่เล่าให้ทุกคนรู้ว่าเราเป็นคนยังไงแล้ว(ต่อให้สนิทขนาดไหนก็เถอะ)   เผื่อใจเอาไว้เมื่อถึงตอนทะเลาะกันหนักเพื่อนจะได้ไม่รู้จุดอ่อนเรา     จะด่าอะไรก็ด่ามาเลย   ถ้าด่าไม่โดนปมด้อย ไม่โดนจุดอ่อน ไม่จี้ใจดำ  ก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา   ด่ายังไงก็ไม่เจ็บ   ทีนี้เราก็สบายใจ(กว่าเดิม)ถึงจะทะเลาะหนักแค่ไหน  ก็ไม่มีอะไรมาทำร้ายจิตใจเราได้อีกครับ

แบบนี้ถือว่าผมเป็นโรคทางจิต หรือ หวาดระแวงอะไรหรือเปล่าครับ

ปล.ไม่เล่าทั้งพ่อแม่ และเพื่อนสนิทด้วย   เพราะพ่อแม่ยังเวลาเราดื้อหนักๆ  ชอบเอาปมด้อม จุดอ่อนมาพูดให้เราเจ็บใจคิดมากประจำ จนเข็ดและต้องป้องกันไว้