บางทีก็รู้สึกเหมือนอยากมีใครสักคนไว้คุยไว้คอยรับฟังหลายๆเรื่อง...

เรื่องบางเรื่องที่ไม่ได้อยากบอกให้ใครรู้ บางทีก็อยากระบายบ้าง อยากมีคนที่คุยและคอยรับฟังเรา   แต่บางครั้งก็รู้สึกเหมือนไม่อยากคุยกับใครแม้กระทั่งคนในครอบครัว  เวลาเครียดจัดแล้วที่บ้านโทรมาจะไม่อยากรับ เพราะเวลารับสายเรามักพูดไม่ดี พูดใส่อารมณ์  เวลาเครียดจัดการกับอารมณ์ไม่ค่อยได้เวลาพูดไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกใคร แต่จะเป็นเฉพาะกับคนสนิทเท่านั้น  คนที่ไม่ค่อยสนิทจะมองว่าเราเป็นคนจัดการกับอารมณ์เก่ง ไม่ค่อยเครียด สนุกสนานร่าเริงตลอด ไม่ว่าใครจะพูดอะไรเราไม่เคยแสดงออกทางสีหน้าเลย ... ซึ่งมันแตกต่างกับคนที่สนิทมาก ถ้าเราไม่พอใจจะออกทางสีหน้าทันที.....   

ปล.หาวิธีจัดการกับอารมณ์อย่างไรดีเวลาเครียด