เคยเป็นคนที่มีน้ำใจต่อคนอื่นมากๆไหม? เพราะอะไรถึงเปลี่ยนตัวเองใหม่กลายเป็นคนรักตัวเองและเห็นแก่ตัวเองมากขึ้น..

ตัวผมเองนะครับแต่ก่อนชอบเป็นคนขี้สงสารคนอื่นมาก เจอเพื่อน คนรู้จักหรือใครก็ตามมีปัญหาหรือขาดแคลนอะไรสิ่งใดก็พร้อมช่วยเหลือ แต่พอเราช่วยๆเขาไปมากๆเข้ากลับมารู้ตัวเองอีกทีว่าสิ่งที่ช่วยเหลือเขาไป และไอ้ความหวังดีของเราเอง ไม่ได้ถูกใครมองว่าสำคัญและเป็นที่ควรจะขอบคุณบ้างเลย ดันลืมเรายามที่เรามีปัญหา และไม่เคยนึกถึงเราบ้างเลยเนาะก็แอบน้อยใจ แต่ทุกวันนี้ผมกลับมารักตัวเองและเห็นแก่ตัวเองมากขึ้นครับ จะช่วยเหลือทุกคนอย่างแต่ก่อนไม่ได้เราก็ปฎิเสธเขาไปครับ จะมีบางคนจริงๆเท่านั้นที่เราสมควรที่จะช่วยแหละก็คิดแบบนี้มาจนถึงทุกวัน ใครเป็นเหมือนกันบ้างก็แชร์ประสบการณ์หรือ แบ่งบันความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันได้นะครับ