สับสับกับความคิดมากและไขข้อสงสัยกับตัวเองไม่ได้

"เตือน อย่าได้หาสาระจากกระทู้นี้ เป็นความเพ้อหรือละเมอของเจ้าของกระทู้เอง5555" ความรู้สึกนี้มันกวนใจอธิบายไม่ถูกมันเป็นความรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก จะเล่าให้ใครฟังเค้าก็ไขข้อสงสัยให้เราไม่ได้ เรื่องมันมีอยู่ว่า ปกติไม่เคยไปกินข้าวที่โรงอาหารใหญ่ของมหาลัยเลย เพราะต้องเดินไปไกลไม่อยากให้ไขมันที่สะสมมาสูญสลาย555 ส่วนใหญ่ก็จะกินแต่ใต้หอ แล้วบังเอิญเพื่อนโทรมาชวนไปกินข้าวที่โรงอาหารใหญ่ไม่รู้นึกอะไร ก็เลยไป เดินไปถึงก็หาโต๊ะนั่งกัน4คนนั่งด้านละ2คนโดยโต้ะตรงกันข้ามถัดไปก็มีกลุ่มผู้ใส่ช้อปอยู่2คนก้ไม่ใส่ใจอะไร นั่งกินข้าวไปซักพักกินเสร็จก็นั่งคุยโม้ตามประสา โต้ะตรงข้ามก็มีผู้ใส่ช้อปมานั่งเพิ่มเว้ยรู้เพราะได้ยินเสียงข้างหลังผสมความขี้ไปเรื่อย555 ก้ไม่ได้สนใจนั่งโม้กันไปเรยเหมือนไม่ได้เจอกันเป็นชาติ จนรู้สึกเหมือนคนมองมาจากข้างหลัง ทีแรกก็ว่าคงคิดไปเองไม่มีอะไรหรอกสักพักหันข้างไปหยิบของ แอบมองข้างนิดๆเห้ยเริ่มรู้สึกว่ายังมองอยู่ จนรู้สึกเหมือนมีรังสีบางอย่างกดดันอยู่ข้างหลัง นึกในใจเอ้ะเขามองใครว่ะเพราะนั่งอยู่ 4 คนแต่ด้วยความเรานั่งหันหลังก็เลยไม่รู้ว่าเขามองใครจนเก็บงำไว้ในใจ ชวนเพื่อนกลับตอนเดินออกไปก็ไม่กล้าหันไป จนเดินมาได้สักพักก็ถามเพื่อนที่นั่งข้างกันว่าคิดเหมือนกุไหมB1 กุก้คิดเหมือนB2 เห้ยยยขนาดเพื่อนกุนั่งหันหลังข้างกันยังรู้สึกได้ รังสีสายตารุนแรงเหลือเกิน5555 น่าจะด้วยความขี้ที่เหมือนกันต้องชมหน่อย พอถามเพื่อนที่นั่งตรงข้ามกุมันกลับไม่รู้เรื่องด้วยความที่มันไม่ค่อยสนใจด้วยแหละ ประเด็นคือทำไมกุต้องมานั่งสงสัยอะไรแบบนี้ด้วยเนี้ย คนที่มองอาจจะคิดว่า เราโม้เกินมากไปจนเขาใช้สายตาด่ายุในใจ หรือบังเอิญถูกตาต้องใจคัยสักคนในกลุ่มแอบมีการคิดเข้าข้างตัวเอง555แหมต้องมีบางแหละน่า และอีกหลายเหตุผล บลาๆๆๆ จนตอนนี้เรายังหาข้อสรุปให้ตัวเองไม่ได้ ถามและด่าตัวเองว่าเมื่อไหร่จะหยุดคิดสักที จนตอนนี้รู้ไหมตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเราหาข้ออ้างที่จะไปกินข้าวที่โรงอาหาร เดินไปโต้ะที่เคยนั่ง เกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกในใจตัวเอง เกิดสิ่งแปลกใหม่ในชีวิต หวังจะเจออีกครั้ง อาจจะเป็นเพราะไม่เคยเกิดเรื่องอะไรแบบนี้มานานแร้ว หาอะไรให้ใจยึดติด ความหวังลมๆแล้งๆ นึกๆก็ขำตัวเองอยู่  คิดว่าเป็นสีสันให้กับตัวเองในเมื่อเราเลิกหยุดคิดไม่ได้ก้ทำไปถ้าสบายใจ ไม่เดือดร้อนคัย จนตอนนี้เริ่มรู้สึกบางอย่างกับใจตัวเองเกี่ยวกับจังหวะหัวใจแปลกไปเมื่อคิดถึงเรื่องในตอนนั้นทั้งที่เราก้ยังไม่เห็นหน้า เจอก้แค่ครั้งเดียว ถือเป็นความสุขเล็กจากการที่เราไม่เลิกหยุดคิดหยุดสงสัยก็แล้วกัน  งงตัวเอง ณ ตอนนี้หลายอารมณ์มากหงุดหงิดตัวเอง5555
ขอบคุณที่อ่านจนจบ😄