เราเป็นคนที่ละเมอหนักเลย ตั้งแต่เด็กจนโต แล้วดูเหมือนจะเป็นหนักขึ้นเรื่อยๆ มีการพูดโต้ตอบ ลืมตา ทำท่าทาง รวมไปถึงลุกขึ้นมาเลยก็มี
เมื่อวันก่อน เพื่อนที่อยู่ด้วยกันเล่าให้ฟังว่าเราละเมอ

เพื่อนๆ นั่งเล่นไพ่กันอยู่บนเตียง ส่วนเรานอน เพราะต้องตื่นไปทำงานตอนเช้า
เรา :    ( ทำท่าอะไรสักอย่าง ) มีไซส์ s มั้ยคะ
เพื่อน 1 :   ( หันไปถามเพื่อน 2 )  มันละเมอหรอ
เพื่อน 2 :  เออ
เรา : กุไม่ได้ละเมอ กุถามเค้าว่ามีไซส์เอสป่าว นี่มันไซส์เอ็ม กุใส่ไม่ได้
เพื่อน 2 : อืม.. มันละเมอ

เพื่อนเล่าให้ฟังตอนเช้า ขำมากค่ะ มีเถียงด้วยว่าไม่ได้ละเมอ
วันถัดมา เรานอนอยู่ในห้องคนเดียว เพื่อน 1 คนเดิมเดินเข้ามา แล้วมีเสียงกุกกัก
เราลืมตามามองมัน ( แต่เราไม่รู้ตัวนะคะ ) เพื่อนก็ตกใจ นึกว่ามันทำเราตื่น เราก็จ้องมัน มันก็ยืนงง
แล้วเราก็พูดว่า :  มองเ(หื้)ยไร
เพื่อนก็งง อ้าวอะไรวะ แต่รู้ว่าเราละเมอค่ะ เพราะเราละเมอบ่อย ตอนเช้ามันก็เล่าให้ฟัง
555555555  ขำมาก ปกติในชีวิตตอนตื่น ไม่ได้เป็นคนหยาบคายแบบนั้นนะ
สงสัยตอนหลับแล้วมันคืออินเนอร์ล้วน 5555555

ก็ละเมอเกือบทุกวันเลยค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นไปเจออะไรมา เช่นบางวันดูสารคดีล่าวาฬ ก็ตื่นมาเศร้า " เค้าล่าวาฬกันทำไม ฮืออ "
บางวัน หยิบขวดน้ำมานอนกอด ในฝันคิดว่าเป็นแมวเพื่อน เพราะละเมอว่า " ดูสิๆ เมโลดี้มันน่าร้ากกกก "

แล้วของเพื่อนๆ pantip หละคะ ? ละเมอกันแบบไหนบ้าง



** ขอแทคปัญหาชีวิต/ปัญหาครอบครัวนะคะ มันเป็นปัญหาของชีวิตคนที่อยู่ด้วยค่ะ เพราะเคยละเมอตบก็มี TvT