[CR] SOLO - OSAKA, KYOTO, KOSHIEN (2): 5 วัน 4 คืน ตามรอยการ์ตูนไปดูโคชิเอ็นรอบชิง!!

กระทู้รีวิว

บันทึกนักเดินทาง เที่ยวญี่ปุ่น อนิเมะ คันไซ

3 APRIL 2019

วันนี้จขกทตั้งนาฬิกาปลุก เมื่อคืนลองเข้าไปเช็คตารางแข่งโคซิเอ็งฤดูใบไม้ผลิมา ปรากฏว่ารอบชิงแข่งกันวันนี้ จขกทนี่โยนแพลนทุกอย่างทิ้งเลยจ้า

เหมือนเดิมเลยวันนี้ จขกทหาอะไรกินง่ายๆแถวสถานี ซื้อชาขวดนึงมาตุนใส่กระเป๋า แล้วนั่งรถไฟสายสีส้ม Kintetsu Line ต่อเดียวไปถึงสถานี Koshien เลย

จริงๆ อีเว้นท์นี้คือสาเหตุที่ทำให้จขกทดั้นด้นจากโตเกียวมาถึงโอซาก้าเลยนะ

จขกทมาตามหาสิ่งที่ตัวเองก็ตอบไม่ได้ว่าคืออะไร แต่ลึกๆ แล้วจขกทรู้สึกเลยล่ะว่าจะต้องเจอมันที่นี่...

หลายคนสงสัยแหละว่าโคชิเอ็นมันคืออะไรนะ ก็แค่สถานีรถไฟ ก็แค่สเตเดียม

แต่คอการ์ตูนจะรู้ดีกว่านั้น...

โคชิเอ็งสำหรับสังคมญี่ปุ่น...มันคือเวทีแห่งเกียรติยศสำหรับเบสบอลม.ปลาย

โคชิเอ็นคือการแข่งขันเบสบอลม.ปลายชิงแชมป์ระดับประเทศ จัดขึ้นปีละสองครั้ง

ครั้งแรกคือช่วงฤดูใบไม้ผลิ ต้นเมษา เรียกว่า Koshien Spring หรือ Senbatsu

ครั้งที่สองคือช่วงฤดูร้อน ปลายสิงหา เรียกว่า Koshien Summer ศักดิ์สิทธิที่สุด ทรงเกียรติที่สุด เด็กบ้านนอกจนๆ คนหนึ่งได้เซ็นสัญญาพันล้านกันก็ที่นี่

ตารางการแข่งขันจขกทเช็คกับเว็บนี้ https://www.flashscore.com/baseball/japan/spring-koshien/

จขกทลองค้นๆดู ปรากฏว่ามีที่นั่งบางโซนที่เราเข้าไปดูได้ฟรีไม่ต้องเสียค่าเข้า ก็คือโซน Outfield นั่นเองจ้า

จขกทเชคราคาตั๋วที่ลิ้งนี้น้า https://www.hanshin.co.jp/koshien/highschool/spring2019/ticket.html

พอไปถึงสนามจขกทก็ไปด่อมๆ มองๆ ดูแผนผังที่นั่ง

ภาษาญี่ปุ่นหมดเลยจ้า...

อ่ะ หยิบ google translate ขึ้นมาส่อง...

โอเค โซน Outfield เข้าประตู 15-24

จะเป็นยังไงนะ?

เป็นคำถามที่สงสัยมานานเกินไป...

ได้เวลาหาคำตอบแล้ว...

ดีจริง...คือมันคนละฟิลกับเชียร์กีฬาที่ไทยเลย คนดูเต็มสนาม

สองโรงเรียนที่เข้ารอบชิงคือโทโฮกับนาราชิโนะ จขกทมองปุ๊บก็รู้ปั๊บเลยว่าวันนี้จะเชียร์โทโฮ

พูดถึงตัวนักกีฬาก่อน โทโฮส่งเอสลงขว้างตั้งแต่เกมเริ่ม แต่นาราชิโนะเม้มส่งมือขว้างเบอร์ 18 มาเปิดเกม

เอาจริงๆ กับตัวเกมจขกทไม่ได้หวังว่ามันจะต้องสนุกอะไรมาก แต่เบสบอลม.ปลายของญี่ปุ่นระดับสูงมากจริง เกมคือไม่น่าเบื่อเลย ตื่นเต้น ลุ้น ร้องว้าวตลอด มีทำ 2 out มีทำโฮมรัน

จขกทคือนั่งไกลมากกกกก แต่จากตรงนั้นยังสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่นของมือตี ความกดดันของมือขว้าง จนการเลือกเชียร์โรงเรียนใดโรงเรียนหนึ่งเป็นเรื่องยากมากจริงๆ แถมกองเชียร์ก็บิ้วเอาๆ แล้วเพลงเชียร์บ้านเค้าคือเพราะจริง เพราะแบบขนลุก เพราะเหมือนฟังซาวน์ประกอบอนิเมะ ดุริยางค์วงใหญ่มากกก พอไปรวมกับลูกเล่นร้องรับของกองเชียร์ โอ้ยยย มันดีมากจริงๆ สร้างสรรค์มากจริงๆ

อ่อ ธรรมเนียมของที่นี่เวลาเชียร์เค้าจะไม่ตะโกนแข่งกัน แต่จะสลับกันเชียร์ทุกครั้งที่ทีมโรงเรียนตัวเองเล่นเกมรุก

ผลเป็นไง?

โทโฮเกมนี้ชนะขาดมากจ้าาา 6-0

จขกทขอยกตำแหน่ง mvp ให้เอสมือขว้างของโทโฮไปโล้ดดดดดด พี่เค้าครบเครื่องมากจริงๆ

เพราะนอกจากจะเป็นเอสที่ขว้างลูกคนเดียวทั้งเกมแล้ว พี่คนนี้ตอนเกมรุกยังเป็นมือตีลำดับที่สาม ซึ่งจากคำบอกเล่าของการ์ตูนและอนิเมะ ไม่พูดถึงวงการอาชีพ เบสบอลม.ปลายของญี่ปุ่นนับว่าให้ความสำคัญกับลำดับตีก่อนหลังมากกกกก

ความหมายของไม้สามคืออะไร?

ถ้าไม้สี่คือมือตีทำคะแนนอันดับหนึ่งของทีม ไม้สามก็คือมือตีอันดับสอง

แต่จขกทกลับคิดว่าคนๆนี้ถ้าไม่ติดว่าเป็นเอส ตำแหน่งไม้สี่ของทีมยังไงก็นอนมาแน่ เพราะโฮมรันสองลูกของพี่เค้าเก็บคะแนนให้ทีมไปจุกๆห้าคะแนน

แค่นั้นไม่พอ ตอนอินนิ่งเจ็ด พี่เค้าวิ่งกลับโฮม ทำอีกหนึ่งคะแนนหน้าตาเฉยยยยยย

คือ เห้ยยยยยยยย ทั้งเกมพี่จะขว้างเองทำคะแนนเองคนเดียวแบบนี้ไม่ได้เฮ้ยยยย

เกมจบคือเต็มอิ่มมากกกกก มาโอซาก้าครั้งนี้คือคุ้มแล้ววว เดินตัวลอยๆออกมาก็แวะเดินเอ้อระเหยดูซากุระที่อยู่หน้าโคชิเอ็นสเตเดียมไปด้วยแล้วก็กลับไปเดินช็อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าเครื่องสำอางค์แถวโรงแรม

ตอนกลับมาที่โรงแรมจขกทยังไม่จบกับเกมที่เพิ่งไปดู เปิดเน็ตหาคลิปไฮไลท์ หาข้อมูลนักกีฬา

แล้วยังไง ดันเจอจ้าว่ายอดชายคนนี้ นอกจากจะเป็นเอสกับไม้สามแล้ว พี่เค้ายังพ่วงตำแหน่งกัปตันโทโฮด้วยอีกหนึ่งจ้าาาา เหยยยยย คือเข้าใจละว่าทำไมโค้ชถึงไม่ให้เค้าอยู่ไม้สี่ นึกสภาพว่าเด็กคนหนึ่งเป็นเอสมือขว้างที่ลำพังก็เป็นตำแหน่งที่ความกดดันสูงอยู่แล้ว กับตำแหน่งกัปตันที่ความกดดันและภาระหน้าความรับผิดชอบก็ไม่ด้อยไปกว่ากันเท่าไหร่ ถ้าเป็นไม้สี่อีก...ขุ่นพร๊ะ เด็กพวกนี้อายุเท่าไหร่กันเอง แบกรับภาระหน้าที่และความกดดันระดับนี้ จขกทไม่นับถือไม่ได้จริงๆ กราบบบบบ

.....

4 APRIL 2019

วันนี้เป็นวันเที่ยววันสุดท้ายแล้วจ้า จขกทแพลนว่าจะไปเกียวโต

ก่อนไปจขกทก็หาอะไรรองท้องแถวสถานีเหมือนเดิม รอบนี้ต้องนั่งรถไฟไปเริ่มต้นการเดินทางที่สถานี SHIN-OSAKA

จุดหมายวันนี้ของจขกทก็คือร้านน้ำชาอายุสี่ร้อยปี Hiranoya

จขกทนั่ง JR สาย Tokaido-Sanyo Line จากสถานี SHIN-OSAKA ไปเปลี่ยนเป็นสาย San-In Line ที่สถานี KYOTO แล้วนั่งไปลงที่สถานี Saga-Arashiyama จากนั้นเดินไปรอรถเมล์ 94 ที่สถานี Sagashogakkomae

รถเมล์คันนี้ใช้บัตร Kansai Thru Pass ขึ้นได้ฟรีไม่เสียเงิน แต่จขกทดันโชคร้ายทำบัตรหายเลยต้องจ่าย 230 เยนไปตามระเบียบ ฮืออออออ

จขกทนั่งไปลงสถานี Atagoteramae ที่จะจอดหน้าวัด Otagi Nenbutsuji พอดี จขกทแวะวัดนี้ก่อน เสียค่าเข้า 500 เยน ขึ้นชื่อเรื่องรูปปั้นพระในหลากหลายท่าทางและอริยาบท ข้างในไม่ใหญ่มากเดินแป๊บเดียวก็ทั่วแล้ว

พอออกมาจากวัดก็เลี้ยวขวาเดินลงเนินไปเรื่อยๆ หลังประตูโทริอิสีแดงก็คือร้านน้ำชา Hiranoya

_{https://www.flickr.com/photos/satorinihon/24195361249/}

คุณเจ้าของร้านน่ารักอย่างที่อ่านรีวิวมาจริงๆ จขกทสั่งเซตชามาราคา 800 เยน

เค้าเสิร์ฟชาซากุระก่อน รสจางมาก แทบไม่รับรู้ถึงกลิ่นดอกไม้

ชาแบบนี้เวลากินให้ใช้มือขวาจับถ้วยขึ้นมาวางบนมือซ้าย หมุนตามเข็มนาฬิกาแล้วยกดื่ม

ป.ล.พอดื่มเสร็จอย่าลืมหมุนถ้วยทวนเข็มนาฬิกาสามครั้งแล้ววางคืนที่เดิมด้วยน้าาาา

ชาคือดีมากกกกกกกก ความร้อนแบบกำลังดีไม่ต้องเป่า ลิ้นไม่พอง แต่ต้องรีบดื่มนะ ไม่งั้นจะเย็นเร็วมากแล้วความอร่อยจะหายไปครึ่งนึง

ขนมก็คือดี ปกติไม่ค่อยชอบพวกแป้งเหนียวๆแบบนี้เท่าไหร่ แต่พอคลุกน้ำตาลแล้วมันกลมกล่อมลงตัว ไม่หวานไป

ตอนแรกจขกทแพลนว่าจะไปอีกหลายที่ แต่เพราะทำพาสหายจขกทเลยไม่ค่อยอยากเสี่ยงไปไหนแล้ว เพราะแต่ละที่ต้องนั่งรถเมล์ต่อรถไฟทั้งนั้น ก็เลยกลับไปเก็บกระเป๋าที่โรมแรมเตรียมตัวบินเช้าพรุ่งนี้ ปรากฏว่าไปๆมาๆ โป๊ะจ้าาาาา บอร์ดดิ้งไทม์ของจขกทมันคือ 10:40 สนามบินนาริตะ แล้วรถไฟเร็วสุดคือถึงสนามบินตอน 10:58 ไม่มีทางเชคอินทัน สุดท้ายทำอะไรไม่ได้ ยอมซื้อตั๋วเครื่องบินใหม่ ได้เช้ากว่าเดิมแต่บินจากสนามบินคันไซ จขกทคำนวณดูแล้วคิดว่าน่าจะทันแบบฉิวเฉียด ปรากฏว่าก็ทันจริงๆ แต่แค่ซื้อของฝากไม่ทันเพราะคนมหาศาลมากกกกกก ถ้าใครคิดจะไปซื้อของฝากที่สนามบินจขกทแนะนำให้เผื่อเวลาไว้สักชั่วโมงนึงน้าาาา

.....

5 APRIL 2019

อ่ะ จบละ SOLO - OSAKA, KYOTO, KOSHIEN

แล้วเที่ยวคนเดียว...มันดีอย่างที่เค้าบอกกันจริงป่าว?

สำหรับจขกท...มันดีพอ

อยากกินก็กิน...อยากพักก็พัก...อยากนอนขี้เกียจก็นอนขี้เกียจ

อยากไปไหน...อยากทำอะไร...ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องถามไถ่ความเห็นใคร

ความสบายพวกนี้แลกกับความลำบากแค่อย่างเดียว...

ก็คือ...เราตัวคนเดียวนะ

เวลาหลงทาง...เราอยู่คนเดียว

เวลากินข้าว...เรากินคนเดียว

เวลาเรานอน...เรานอนคนเดียว