ไปอาศัย​อยู่กับน้าสะใภ้​แล้ว​ เค้าให้เราอยู่ในกรอบเค้ามากเกินไป

กระทู้คำถาม
คือ​ เมื่อ5ปีก่อนพ่อกับแม่อย่าร้างกัน​ แล้วพี่ชายของพ่อเค้าก็ให้เราไปอยู่กับเค้า​ที่กรุงเทพ​ ซึ่ง​แม่เค้าไปคนเดียว​ หนูเลยต้องอยู่กับพ่อ​ พอเราไปอยู่กับเค้าเราต้องเกรงใจเค้าทุกเรื่อง​ เพราะเราเป็นคนที่ไปอาศัยเค้า​ ภรรยา​พี่ชายพ่อเค้าก็สนับสนุน​ให้เรียนสูงๆ​ เรียนเรื่อยๆ​ พอนานๆไป​ เวลาไปไหนมาไหนเค้าก็ว่าตลอด​ ห้ามมีแฟน​ ห้ามออกไปเที่ยวกับเพื่อ​น​ ห้ามไปที่ไหน​ พอวันหยุดเราก็ต้องอยูแต่บ้านไม่มีที่ไป แล้วมาว่าอีกว่าอยู่บ้านไม่มีงานทำหรอ​ เอาแต่อยู่เฉยๆ​ นอนเล่นไปวันๆ​ ก็มันไม่มีไรทำอ้ะจะให้ทำไงอ้ะเค้าไม่เคยเข้าใจซักที​ ​
แต่เวลาเค้าให้หนูไปทำไรก็ทำน้ะ​ แต่ดูเหมือนเค้าไม่ค่อยเข้าใจเราอ้ะ​ เราอยากออกไปเที่ยวแบบอิสระ​โดยไม่ต้องบอก​ อยากอยู่แบบไม่ไม่โดนกดดัน​ หนูไม่เคยเถียงเค้าไม่เคยทะเลาะว่าอะไร​ เวลาเค้าว่า​ เราต้องอยู่เฉยๆ​ เงียบรับคำพวกน้ันไป​ โดนไรก็โดน​ โดนประจำน้ะแต่ไม่ชิน​ พอมาเดือนสงกรานต์​นี้​ เรากลับมาที่ต่างจังหวัด​ เรากลับมาก่อนน้าสะใภ้​เค้า​ เพื่อมาช่วยป้าจัดของ
เพื่อขึ้นบ้านใหม่​ เราก็ช่วยน้ะ​ ช่วยเยอะ  ช่วยทุกวัน​ ช่วยตาก็ช่วย​ ใครให้ทำไรก็ทำ​ และพอมาวันที่เค้าขึ้นมาตามกัน แต่เค้าขึ้นมาถึงดึก​ เราก็ไม่ได้ไปรับของหรือช่วยอะไร​ ตื่นมาก็ไปช่วยจัดสถานที่เพื่อขึ้นบ้านใหม่​ ก็ช่วยๆ​ ทำ​  พอถึงวันงานก็ช่วยจัดนู้นจัดนี่จัดนั้น​ ช่วยทำหมด​ พอมาถึงวันนี้​ ตื่นประมาณ​10โมง​ ก็อยู่แต่ในห้อง​ เค้าเลยโทรมาเรียก​ ให้ลงไป​มันก็ประมาณ​บ่ายโมงแล้ว​ เค้าก็ว่าเราอีกตามเคย​ ว่าพอเรามาอยู่ที่นี่​ เราไม่ได้ช่วยอะไรที่บ้านเลย​ คือแบบเค้าไม่เห็นเวลาเรา​ทำงานอ้ะ​ เค้าชอบว่าเราในแบบที่เค้าเห็นอ้ะ​ "คือเราต้องทนแบบนี้ไปนานมั้ย​ หรือต้องทนแบบนี้จนเรียนจบแล้วมีครอบครัว"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่