คือผมเหงา เหงาแบบเหงาได้ทุกวันพยายามทำทุกอย่างที่ทุกคนเเนะนำ ดูหนัง ฟังเพลง ทำงาน  ผมทำทุกอย่างจริงๆ ทุกวันนี้นั้งอ่านพันทิปคอยมองว่าใครจะเหงาบ้างจะไปคุยด้วย แล้วก็ตั้งกระทู้หาเพื่อนอยู่บ่อยๆ แต่หาแค่เพื่อนจริงๆครับ เอาไว้คุยเรื่องราวชีวิต แลกเปลี่ยนการใช้ชีวิตของแต่ละคน มีทุกข์มีสุขอะไรก็พูดคุยกัน แต่บางทีผมก็แบบเป็นคนที่เหงาเก่งอะเอาตรงๆเลยจะทำไงให้มันหายไปสักที จนทุกวันนี้ผมสงสารตัวเองมาก ทักไปคุยกับเพื่อนหรือคนที่คุยๆกันเป็นเพื่อนและก็พี่ที่ผมอยากคุยกับเค้ามากๆ ก็เหมือนจะเริ่มลำคานผมอันนี้ผมเข้าใจนะเพราะเค้าก็ต้องทำงานกัน ขนาดเพื่อนสนิทผมยังบอกว่างมากเลยหรอทำไมเหงาได้ทุกวันขนาดนั้น ชีวิตดูน่าสงสารมากครับเหมือนคนขาดความอบอุ่นยังไงไม่รู้ บางทีโมโหตัวเองว่าเหงาไรขนาดนั้น เฮ้อไม่มีไรมากครับแค่อยากระบาย